Σε ταληράκια

Σε ταληράκια

Ορισμένα σχόλια για την πανδημία, τώρα που όλοι ασχολούμαστε με τον Τζόκοβιτς και τον Τζούμα.

Άνοιξαν τα σχολεία και το φιλοκυβερνητικό μπλοκ πανηγυρίζει.

Η αλήθεια είναι ότι και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες άνοιξαν τα σχολεία. Εκεί όμως υπάρχουν ορισμένες διαφορές.

Πρώτον, τα νοσοκομεία τους δεν είναι στην απελπιστική κατάσταση που είναι τα δικά μας. Και τα συστήματα Υγείας μπορούν να απορροφήσουν ενδεχόμενη έξαρση της πανδημίας.

Δεύτερον, έχουν ήδη πάρει μέτρα ασφάλειας και αραίωσης.

Και τρίτον, εκεί έχουν ορθολογικά πρωτόκολλα. Και όχι τη δική μας γελοιότητα του 50%+1.

Εκεί, με δεδομένο αριθμό κρουσμάτων, οι τάξεις μπαίνουν σε καραντίνα για δεδομένο αριθμό ημερών. Τα παιδιά ελέγχονται και η τάξη ανοίγει πάλι.

Και δεν περιμένει κανείς να αρρωστήσουν τα μισά παιδιά για να γίνει κάτι.

Εδώ τα άνοιξαν έτσι. Και μάλιστα με έλλειψη τεστ. Οι γονείς έτρεχαν την προηγούμενη μέρα από φαρμακείο σε φαρμακείο για να βρουν.

Και μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, τρέχα γύρευε πόσοι δήλωσαν αρνητικό τεστ χωρίς να έχουν κάνει καθόλου.

Από τα μαζικά τεστ που έγιναν στα παιδιά, βρέθηκαν 15.000 κρούσματα. Και το φιλοκυβερνητικό μπλοκ πανηγυρίζει.

Ότι να που γκρινιάζετε, ορίστε, αν δεν είχαμε ανοίξει τα σχολεία, αυτά τα παιδάκια θα κυκλοφορούσαν ανέμελα και θα κόλλαγαν κορωνοϊό τον κόσμο γύρω τους.

Κι αυτό ήταν μια γραμμή που τη σήκωσαν όλοι: από τον πρωθυπουργό μέχρι τους παρουσιαστές των καναλιών.

Στην πραγματικότητα αυτός ο τεράστιος αριθμός κρουσμάτων που ανακαλύφθηκε ξαφνικά δείχνει ότι ο έλεγχος που γίνεται καθημερινά στην κοινότητα είναι αναποτελεσματικός.

Διαφορετικά, όποιος ήταν κρούσμα θα έπρεπε να ξέρει ότι είναι κρούσμα. Και όχι να περιμένει το άνοιγμα των σχολείων για να το μάθει.

Αποδείχτηκε ότι είναι προβληματική η επιδημιολογική επιτήρηση. Και βγαίνουν και πανηγυρίζουν κι από πάνω.

Επιπλέον, ο τεράστιος αριθμός κρουσμάτων που βρέθηκαν ανοίγει ξανά τη συζήτηση για το πώς άνοιξαν τα σχολεία.

Και εδώ θα περίμενε κανείς να ακούσει κάποιο πρόσθετο μέτρο ασφάλειας για τα σχολεία. Αλλά δεν ακούγεται τίποτα.

Έχουν συγχωνεύσει τμήματα, έχουν αυξήσει τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη μέσα στην πανδημία, αρνούνται να πάρουν περισσότερους καθηγητές για να αραιώσουν τα παιδιά και πανηγυρίζουν κι από πάνω.

Αυτό είναι το ένα θέμα των ημερών. Το άλλο είναι ότι η κυβέρνηση είναι πλήρως εκτεθειμένη με το θέμα των μοριακών τεστ.

Που είναι πανάκριβα, καραμπινάτη υπόθεση κερδοσκοπίας, την οποία πληρώνει ο κόσμος από την τσέπη του.

Και σαν αυτό να μην έφτανε, η προσπάθεια της κυβέρνησης να δικαιολογήσει αυτή την κατάσταση εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους πολίτες.

Ο  Άδωνις Γεωργιάδης δημιούργησε ήδη ένα τεράστιο θέμα με την Κύπρο λέγοντας ότι εκεί τα τεστ είναι φτηνά επειδή είναι αναξιόπιστα.

Και κοντεύει να δημιουργήσει και ένα θέμα με τον Καναδά για να μας πει ότι η Ελλάδα πάει καλά.

Παρεμπιπτόντως, η θνητότητα ανά εκατομμύριο κατοίκων στον Καναδά είναι δυόμισι φορές λιγότερη από τη θνητότητα στην Ελλάδα.

2.063 στην Ελλάδα, 809 στον Καναδά.

Και δύο δήμαρχοι εξέθεσαν την κυβέρνηση κλείνοντας συμφωνία για μοριακά τεστ για τους υπαλλήλους τους στα 25 ευρώ.

Αν μπορούν να το κάνουν οι δήμοι για τους εργαζόμενούς τους, πολύ πιο εύκολα μπορεί να το κάνει μια κυβέρνηση για τους πολίτες της.

Εκτός, φυσικά, αν δεν θέλει.

Αλλά τι καθόμαστε και συζητάμε; Λες και δεν τους είδαμε με τη Νovartis.