Η πρώτη επίσημη επίσκεψη της χρονιάς στην Αθήνα, εν μέσω πανδημίας, ήταν, την περασμένη Πέμπτη, αυτή του υπουργού Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας Μπουγιάρ Οσμάνι, που συναντήθηκε με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τον ομόλογό του και τον αναπληρωτή υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
Ενδεχομένως επειδή ελέω πανευρωπαϊκού lockdown ήταν εύκολο να κλείσουν τα ραντεβού. Ή διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε επιτέλους να αξιοποιήσει τα επιτεύγματα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και να εργαστεί για το βάθεμα της φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας.
Σ’ αυτή τη σχέση η ισχυρή είναι η Ελλάδα, που δηλώνει ότι θα βάλει πλάτη στους γείτονες για να μπουν κάποια στιγμή στο ευρωπαϊκό κλαμπ, όπως επιθυμούν διακαώς. Είναι ωστόσο σημαντικό να κρατάει κοντά της την πιο αδύναμη Βόρεια Μακεδονία όταν τη... φλερτάρει η Τουρκία.
Έχει σημασία να είναι προνομιακές οι σχέσεις με τους βόρειους γείτονες, όπως άφησε να εννοηθεί και ο Νίκος Δένδιας με τις δηλώσεις του πλάι στον Οσμάνι. Όχι τις δηλώσεις περί Μεγαλέξανδρου, αλλά αυτές για την ικανοποίηση της ελληνικής πλευράς “από την ευθυγράμμιση της Β. Μακεδονίας με την Ε.Ε. στο θέμα της Τουρκίας”.
Αυτό δεν συμβαίνει με την -επίσης υποψήφια προς ένταξη- γειτονική μας Αλβανία, της οποίας ο πρωθυπουργός καλλιεργεί προνομιακές σχέσεις με τον Ταγίπ Ερντογάν. Μάλιστα επί ημέρες κυκλοφορούσε επίμονα η φήμη ότι ο Έντι Ράμα, ο οποίος ήρθε προσφάτως στην Αθήνα για γεύμα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στον δρόμο της επιστροφής του από την Άγκυρα, μετέφερε την πρόταση να γίνει συνάντηση Δένδια - Τσαβούσογλου στα Τίρανα.
Σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει αστείο να έχει αναλάβει, ως άλλη Μέρκελ, ρόλο διαμεσολαβητή ο Ράμα, πλην όμως πολλές φορές μέχρι τώρα οι πληροφορίες για τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έρχονται από την Άγκυρα, τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο, με την ελληνική κυβέρνηση να επιβεβαιώνει εκ των υστέρων αυτά που αρχικά διέψευδε.
Τα Γαυγάμηλα
Πάντως, στην ελληνική επικαιρότητα από την επίσκεψη Οσμάνι δεν έμειναν τα τρία μνημόνια συνεργασίας που υπογράφτηκαν ούτε η εκπεφρασμένη επιμονή του Μητσοτάκη για πλήρη και καλόπιστη εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δεν έμεινε καν το νεόκοπο θάρρος του πρωθυπουργού να ξεστομίσει το όνομα της γείτονος, αυτό που ο προκάτοχός του πούλησε για τις συντάξεις, όπως επέμενε η προεκλογική Ν.Δ.
Αυτό που έμεινε ήταν η δήλωση Δένδια πως “χάρη στη Συμφωνία σήμερα δεν μπορείτε να λέτε ότι πολεμήσατε δίπλα στον Μ. Αλέξανδρο στον Γρανικό, στην Ισσό και στα Γαυγάμηλα”. Πρώτον, επειδή έτσι παραδέχτηκε πως με τις Πρέσπες η αρχαία Ιστορία επέστρεψε στην... κοίτη της.
Αλλά κι επειδή ο συνήθως μετρημένος Δένδιας έβγαλε μια... πατριωτική κορώνα, που λίγο είχε να κάνει με τον συνομιλητή του, καθώς ο Οσμάνι, ως αλβανικής καταγωγής, ουδέποτε ασπάστηκε τον σλαβομακεδονικό εθνικισμό. Προφανώς ο Δένδιας θέλησε να στείλει το σήμα στο Μέγαρο Μαξίμου και στο κόμμα ότι είναι κι αυτός εδώ τώρα που ξεκινάνε οι διερευνητικές με την Τουρκία.
