Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή επικαλέστηκε ο Αν. Σαμαράς, επιχειρώντας να σβήσει από την ιστορική μνήμη ότι ήταν ακριβώς ο Καραμανλής εκείνος που τον έδιωξε από τη σύσκεψη αρχηγών του '92 "κατηγορώντας τον ότι, αντί για σοβαρή διπλωματική προσπάθεια, προτείνει συλλαλητήρια και ψηφίσματα", όπως έγραψε ο Θ. Σκυλακάκης και καταχωρήθηκε στα αρχεία του Ιδρύματος Καραμανλή.
Εικοσιεφτά χρόνια μετά, ο Αν. Σαμαράς σπρώχνει τη Ν.Δ. στην ίδια κατεύθυνση και στην "πολιτική άκαμπτης αρνητικότητος, η οποία ταχέως έφερε τη χώρα σε πλήρη απομόνωση μέσα στην ΕΟΚ", όπως έγραφε ο στενότερος συνεργάτης του Καραμανλή, πρέσβης Π. Μολυβιάτης. Προβάλλοντας δε το σύνθημα των "δήθεν εθνικιστών" -όπως είπε, διεκδικώντας προφανώς για τον εαυτό του τον ρόλο- "η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική", ο κ. Σαμαράς υιοθετεί την αναθεώρηση της συνθήκης του Βουκουρεστίου παίζοντας με τον ασκό του Αιόλου...