Τέτοιες μέρες ακούμε από κάθε πλευρά -από την Άκρα Αριστερά ίσαμε την Άκρα Δεξιά- ή για τον ηρωικό αγώνα του ελληνικού λαού ή για το «Όχι» του φασίστα Ιωάννη Μεταξά, ενάντια στον ιταλικό φασισμό!
Δεν έχει περάσει, εξάλλου, πολύς καιρός που στη Βουλή των Ελλήνων ο δεξιός κ. Δένδιας διεκδίκησε την κληρονομιά του νάνου δικτάτορα, αφήνοντας στην άκρη τη φασιστική φύση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Τα ψηφαλάκια των μισανθρώπων βαραίνουν περισσότερο.
Πριν από λίγες μέρες είχαμε ένα ακόμη κρούσμα προσέγγισης της Ν.Δ. στην Ακροδεξιά από έναν χουντικό που έχει μεταμφιεστεί σε νεοδημοκράτη. Ο αρχηγός της νεολαίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου, ο τσεκουροφόρος Μαυρουδής Βορίδης, κατασκεύασε το δικό του «1984» σχετικά με το μαύρο στην ΕΡΤ και τις αυτοκτονίες απελπισμένων συμπατριωτών μας που βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη πένητες και ανέστιοι επί κυβερνήσεων Παπαδήμου (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑΟΣ) και Σαμαρά - Βενιζέλου. Και έφτασε στη μέγιστη ύβρι χαρακτηρίζοντας μύθο τους θανάτους νέων παιδιών που μην έχοντας άλλο τρόπο να ζεσταθούν κατέφευγαν σε αυτοσχέδια μαγκάλια για να ζεσταθούν.
Ο εκλεκτός του δολοφόνου και προδότη Παπαδόπουλου χαρακτήρισε «προπαγανδιστικές τεχνικές» του ΣΥΡΙΖΑ το κλείσιμο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση Σαμαρά, τις αυτοκτονίες και τις δηλητηριάσεις κι έβαλε και το κερασάκι του «Άριου» πλουσιόπαιδου στις απολύσεις των καθαριστριών! Μύθος, όλα. Μόλις 4-5 χρόνια αφότου συνέβησαν, τα εξαφανίζει από τη δεξιά επιλεκτική μνήμη. Γιατί όχι; Μύθος το Ολοκαύτωμα, μύθος τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μύθος το ξεκοίλιασμα εγκύων γυναικών από Ες Ες και ταγματασφαλίτες, μύθος η σφαγή στο Πολυτεχνείο. Έτσι κλείνει ο κύκλος της φασιστικής «αθωότητας» του 20ού αιώνα και ανοίγει η νέα σελίδα φρίκης στον 21ο.
Αντιλαμβάνομαι ότι στο ιδεολόγημα του Μαυρουδή Βορίδη δεν υπάρχουν το μονοξείδιο του άνθρακα, η προσφυγιά, η πείνα. Και η τωρινή παράταξή του θεωρεί χαζούς και ανίκανους τους φτωχούς, χρήσιμους μόνο για να προσφέρουν στους «άριστους» την υπεραξία τους. Αλήθεια, αν αίφνης αναγκαζόταν η μητέρα ή η σύζυγός του κ. Βορίδη να καθαρίζουν σπίτια ή γραφεία, τι θα σήμαινε γι’ αυτόν;
Όχι, δεν θα αναρωτηθώ αν θα αυτοκτονούσε, διότι η αυτοχειρία απαιτεί θάρρος. Και το «θάρρος» αυτών των ανθρώπων γεννιέται μόνον όταν χτυπούν οι δέκα τον ένα.
Γνώριζα μια κοπέλα, υπάλληλο της ΕΡΤ, η οποία αυτοκτόνησε όταν η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου υιοθέτησε το δόγμα που ο κ. Βορίδης βάφτισε «ό,τι δεν λύνεται, κόβεται», πετώντας άλλους 2.500 Έλληνες στον Καιάδα. Αναρωτιέμαι αν η έννοια "τύψεις" υφίσταται όχι ως συναίσθημα αλλά απλώς ως εργαλείο γλωσσικό στον κ. Βορίδη.
Στο «1984» του Όργουελ η σαρωτική προπαγάνδα της αυταρχικής κυβέρνησης έχει καταργήσει από τη γλώσσα λέξεις και έννοιες ή τις έχει ανανοηματοδοτήσει. Η χρήση της έννοιας "ελευθερία", π.χ., είναι έγκλημα σκέψης στη newspeak. Έτσι, και το «μαύρο» γίνεται «λύση» για τον κ. Βορίδη. Προφανώς, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. θα επιθυμούσε ο Παπαδόπουλος να εμφανίζεται στα βιβλία της Ιστορίας σαν Μεσσίας, ο δολοφόνος Ντερτιλής σαν ο νέος ήρωας του ελληνισμού κι οι βασανιστές της χούντας κάτι σαν τους «παιδαγωγούς» της Μακρονήσου.
Η κατάντια της νεοφιλελεύθερης παράταξης δεν έχει πάτο. Παρουσιάζει κάθε πρόοδο σαν υστέρηση, κάθε βελτίωση των συνθηκών ζωής της πλειοψηφίας σαν καταστροφή. Προφανώς και είναι μια μικρή καταστροφή για τους κερδοσκόπους που συσσώρευαν όταν 4 εκατομμύρια Έλληνες πεινούσαν.
Η περίπτωση Βορίδη δεν είναι αθώα. Δεν πρόκειται για έναν ακόμη γραφικό. Είναι δίπλα στον ανιστόρητο Κυριάκο Μητσοτάκη, που βαυκαλίζεται να θεωρεί εαυτόν πολιτικό εξόριστο στα μετάξια του Παρισιού. Το ακροατήριο δεν είναι πλέον μόνον οι γόνοι των ταγματαλητών και των χουντικών. Απλώνει παραπέρα κάτω από τις γαλάζιες φτερούγες. Και η χολέρα του φασισμού κολλάει εύκολα, όπως η Ιστορία -που δεν διδάσκονται τα παιδιά μας- έχει καταγράψει. Αλλά άντε να καταλάβουν οι νεοσοσιαλιστές ότι ένα βήμα πιο 'κει κρύβονται οι «τελικές λύσεις».