Με τη βελτιωμένη τροπολογία που κατέθεσε, έστω την ύστατη κυριολεκτικά στιγμή, το υπουργείο Δικαιοσύνης, ικανοποιήθηκε το δίκαιο αίτημα του Νίκου Ρωμανού κι έτσι ο ίδιος έδωσε τέλος στην απεργία πείνας, ενώ είχε ήδη ξεκινήσει και απεργία δίψας.
Εισακούστηκαν λοιπόν οι ευχές όλων μας και σώθηκε μια πολύτιμη ζωή. Ωστόσο, όλη αυτή η ιστορία στάθηκε αφορμή για να αποκαλυφθούν για μια ακόμη φορά, και μάλιστα στην πιο απεχθή εκδοχή τους, οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, ο στρεβλός ψυχισμός πολλών, κατά τ' άλλα, ''δημοκρατών'', η δυσκαμψία, η αναλγησία και η απροθυμία των αρχών να ικανοποιήσουν ένα καθ' όλα δίκαιο και σύννομο αίτημα.
Μια αλαζονική, τερατώδης στην ουσία της απροθυμία και αναλγησία εκ μέρους της κυβέρνησης, που για να καμφθεί χρειάστηκε μια τεράστια κινητοποίηση στην κοινωνία, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον κινηματικό χώρο.
Ο Νίκος Ρωμανός δικαιώθηκε και θα είναι σίγουρα μαζί μας, υγιής και όλος ζωντάνια, στο μέλλον.
Μένει να αποδειχθεί αν στο πρόσωπό του θα δικαιωθούν, στο παρόν και στο μέλλον, και τόσοι άλλοι που υφίστανται την μπότα της εξουσίας να τσαλαπατάει αναίσχυντα το ανθρώπινο πρόσωπό τους.
Θέμης Δημητρακόπουλος