Η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Κάτι λένε για «ισχυρή ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία». Το Euronext , ο πολυεθνικός κολοσσός που ελέγχει τα μεγάλα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, κατέθεσε δημόσια πρόταση για την εξαγορά του Ελληνικού Χρηματιστηρίου. Και κάπου εδώ σταματούν τα γεγονότα και αρχίζει το παραμύθι.
Αν ακούσει κανείς τις δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών, θα νόμιζε πως η χώρα μόλις ανακάλυψε πετρέλαιο. Ακούμε για «ανάπτυξη», «διεθνοποίηση», «ευκαιρίες για τις ελληνικές επιχειρήσεις» τα γνωστά λόγια της βιτρίνας. Κανείς όμως δεν λέει ξεκάθαρα το προφανές:
Το Χρηματιστήριο της χώρας περνά σε ξένα χέρια.
Ας δούμε λοιπόν τι «πουλάμε»:
-Την καρδιά της κεφαλαιαγοράς μας.
-Την πλατφόρμα από την οποία χρηματοδοτούνται (θεωρητικά) οι ελληνικές επιχειρήσεις.
-Τη ρυθμιστική ανεξαρτησία ενός ιδρύματος που κάποτε έπαιζε ρόλο στην εγχώρια οικονομική πολιτική.
Και τι παίρνουμε πίσω;
Κανείς δεν λέει με ακρίβεια. Κάποια μελλοντικά οφέλη. Κάποιες «ευκαιρίες». Καμία εγγύηση.
Μα, δεν είναι επένδυση;
Όχι. Είναι εξαγορά. Μάλιστα, είναι εξαγορά κρίσιμης υποδομής.
Το Euronext δεν έρχεται να επενδύσει σε κάτι νέο, αλλά να αποκτήσει κάτι που ήδη λειτουργεί και του προσφέρει έσοδα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι:
- Οι αποφάσεις για την ελληνική αγορά θα παίρνονται από το Παρίσι ή το Άμστερνταμ.
-Τα όποια κέρδη θα καταλήγουν στον όμιλο και τους μετόχους του, όχι στους Έλληνες πολίτες.
Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά κινδυνεύει να γίνει περιφέρεια ενός ευρωπαϊκού «supermarket» μετοχών.
Και εμείς οι πολίτες τι κερδίζουμε;
Αν δεν έχεις μετοχές στο Euronext ή στον ΟΤΕ, μάλλον δεν θα κερδίσεις απολύτως τίποτα.
Η καθημερινότητα δεν αλλάζει. Η ακρίβεια καλπάζει, οι μισθοί μένουν στάσιμοι, και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις πνίγονται στο τραπεζικό φρένο και στα χρέη. Ποια διεθνής επενδυτική ροή και ποια «ανάπτυξη» μας λένε;
Δεν ζούμε καμία οικονομική επανάσταση. Ζούμε την αποψίλωση του τελευταίου κρίκου εθνικής οικονομικής κυριαρχίας. Το Χρηματιστήριο είναι σύμβολο, εργαλείο και γίνεται άλλο ένα «asset» σε ξένα χέρια. Μια ακόμη σημαία στην κορυφή ενός πολυεθνικού πύργου ελέγχου.
Κι εμείς εδώ κάτω, χειροκροτούμε την εκποίηση, μπερδεύοντας την απογύμνωση με ανάπτυξη.
*Πολιτική και Οικονομική Αναλύτρια
