Ποιος, αλήθεια, θα επένδυε λεφτά σε μια επιχείρηση όταν για κάθε 100 ευρώ που θα έβαζε θα έχανε 3,5 ευρώ τον χρόνο; Ειδικά όταν τα διάφορα equity funds (αυτά δηλαδή που επενδύουν σε μετοχικά μερίδια διαφόρων επιχειρήσεων) θεωρούν απαγορευτική τη συμμετοχή τους σε εταιρείες που δεν έχουν τουλάχιστον 15% απόδοση ιδίων κεφαλαίων ετησίως.
Κι όμως, με αρνητική απόδοση ιδίων κεφαλαίων, με χασούρα απλοελληνιστί, μετά την Πειραιώς και η Alpha καλύπτει με άνεση τις αυξήσεις κεφαλαίου που είχε εξαγγείλει.
Ποιοι είναι αυτοί που βάζουν τα λεφτά τους σε επιχειρήσεις (τράπεζες) με εικονικά (virtual) κεφάλαια (ο όρος ανήκει σε γνωστό αρθρογράφο της Καθημερινής) και με αρνητικές αποδόσεις;
Σίγουρα δεν είναι τράπεζες και τραπεζίτες. Κάποτε στις ελληνικές τράπεζες έβαζαν κεφάλαια η Credit Agricole, η Societe Generale κ.ά. Τώρα δεν υπάρχουν τραπεζίτες. Άνθρωποι της δουλειάς δηλαδή. Υπάρχουν μόνο επενδυτές funds κυρίως που διαχειρίζονται «κόκκινα δάνεια».
Και απ’ ό,τι μπορεί να υποθέσει κανείς, βασική τους επιδίωξη είναι -έχοντας ισχυρά μετοχικά μερίδια- να επηρεάζουν τις διοικήσεις των τραπεζών ή να συμμετέχουν και σε αυτές προκειμένου να «συναποφασίσουν» το ποιος θα πάρει τα πακέτα των κόκκινων δανείων, που εξακολουθούν να είναι η πιο προσοδοφόρα «μπίζνα» στην Ευρώπη.
Το μέγα θέμα είναι ότι, παρά την εισροή νέων κεφαλαίων, η χαμηλή αποδοτικότητά τους δεν οδηγεί σίγουρα στην εξυγίανση των τραπεζών. Και το θέμα είναι τι θα γίνει όταν τελειώσει η μεταβίβαση των θεωρούμενων αποδοτικών πακέτων κόκκινων δανείων. Θα βάλουν κι άλλα λεφτά στις ελληνικές τράπεζες ή θα τις αφήσουν στην τύχη τους, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό;