Τα δέντρα «αξίζουν» εκεί όπου χρειάζονται. Το να κάνεις «πανηγυρική» φύτευση στον Εθνικό Δρυμό Σουνίου ενώ την ίδια ώρα οι μπουλντόζες κινούνται στα Άγραφα μέσα σε αυτοσχέδιους δρόμους για να «καθαρίσουν» δεκάδες πανύψηλα δέντρα παράγει ελάχιστο αποτέλεσμα - άσε που χρησιμεύει σαν στάχτη στα μάτια της κοινής γνώμης. Η σύγκριση της καταστροφής με τη θετική πρόσοδο είναι συντριπτική - στον συνολικό χώρο: Δεκάδες ή χιλιάδες νέα δενδρύλια δεν μπορούν να υποκαταστήσουν μια βλάστηση υψηλή, ώριμη και καλαίσθητη.
Ομως εδώ το θέμα δεν είναι τα περιαστικά ή αστικά πάρκα. Θέμα είναι η αστική βλάστηση, η βλάστηση μέσα σε πόλεις σε δενδροστοιχίες, σε φυτεύσεις που έχουν γίνει κατά μήκος δρόμων, σε πεζοδρόμια. Εδώ τα πράγματα έχουν πάρει μια τροπή που εντάσσεται στη σφαίρα του αδιανόητου: Τα τελευταία χρόνια διάφορα συνεργεία δήμων «παίρνουν φόρα» και «καθαρίζουν» με τις πιο ασήμαντες δικαιολογίες. Άλλοτε είναι η μόστρα διαφόρων μικροεπιχειρήσεων, που επισκιάζεται από την παρουσία δένδρων ή θάμνων - όπως οι πικροδάφνες. Άλλοτε είναι τα φύλλα που πέφτουν στα πεζοδρόμια και απαιτούν κόπο για την απομάκρυνσή τους, άλλοτε είναι το μέγεθος των δέντρων και η ύψωση των πλακών του πεζοδρομίου, άλλοτε είναι καθαρά η λόξα κάποιου κυρίου ή κυρίας. Από το Διαδίκτυο «ανθολογώ» διάφορες περιπτώσεις, όπως αυτή της Σίσυς Πλακονούρη για την κοπή μουριών προς χάριν των καφέ: «Προφανώς τα στέγαστρα των καφέ θα εξελιχθούν σε ημιμόνιμες κατασκευές (εφόσον έχουν πέσει οι απαραίτητες μίζες, εικάζω) και οι μουριές εμπόδιζαν αυτό το θεάρεστο έργο». Και θυμάμαι τον κύριο Κακλαμάνη, που δήμαρχο Ομέρ Πριόνη τον ανέβαζαν, Ομέρ Πριόνη τον κατέβαζαν -αλλά που ήταν καλύτερος από τους σημερινούς ξυλοκόπους με προϋπηρεσία στη Σαχάρα, που ξυλοκόπτουν παν το ξυλοκοπήσιμο- στο Πεδίο του Άρεως και αλλαχού.
Καταγγέλλει ο θεσσαλονικιός δικτυακός τόπος «SOSe ta dendra»: «Η διοίκηση του δήμου αποφασίζει και αναθέτει σε εργολάβους και ανειδίκευτους εργάτες το έργο αυτό, απαξιώνοντας τις ορθές πρακτικές κλάδευσης, ακόμη και τις πιο στοιχειώδεις, όπως η κάλυψη των τομών με υλικό επούλωσης για να αποφεύγονται οι μυκητολογικές προσβολές και η είσοδος νερού». Και καταλήγει: «Σταματήσετε τις αναίτιες μαζικές κοπές και τις καταστροφικές κλαδεύσεις! Φροντίστε τα δέντρα της πόλης! Φυτέψτε χιλιάδες νέα δέντρα!».