Σύμφωνα με τον αντιαποικιοκρατικό μύθο, η Black Friday γεννήθηκε στις ακτές της Νέας Γης κάπου το 1600 μ.Χ., όταν οι δουλέμποροι της εποχής παρέτασσαν τους αλυσοδεμένους απαχθέντες από την Αφρική στα παζάρια και τους ξεπούλαγαν κοψοχρονιά στους ευγενείς εποίκους της αμερικανικής ηπείρου επειδή δεν αποτελούσαν εργάτες α΄ διαλογής και έπρεπε να ξεστοκάρουν. Λες και οι δουλέμποροι περίμεναν το τέλος του Νοέμβρη να ξεσκαρτάρουν για να διασχίσουν καταχείμωνο τον Ατλαντικό.
Ο εργοδοτικός μύθος, από την άλλη, λέει ότι μετά την Πέμπτη που ήταν η ημέρα των Ευχαριστιών, κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα, οι εργάτες, αντί να επιστρέφουν για δουλειά την Παρασκευή ως όφειλαν, την έκαναν κοπάνα για να απολαύσουν ένα long weekend (τετραήμερο) κι έτσι οι δύσμοιροι εργοδότες τα έβαφαν μαύρα που δεν μπορούσαν να στρώσουν στη δουλειά τούς τεμπέληδες εργάτες, οι οποίοι ακόμα, ωστόσο, δεν είχαν κατακτήσει την οκτάωρη πενθήμερη εργασία και δούλευαν όπως οι αλυσοδεμένοι σκλάβοι του αντιαποικιοκρατικού μύθου.
Ο λογιστικός μύθος λέει ότι εξαιτίας των μεγάλων εκπτώσεων οι έμποροι έγραφαν ζημιές στα λογιστικά τους και, ως γνωστόν, όταν μια επιχείρηση έχει ζημίες, τα βάφει μαύρα, εξ ου και Μαύρη η Παρασκευή.
Στην πορεία του χρόνου ακόμα πολλές τέτοιες ιστορίες έχουν γεννηθεί, διότι, ως γνωστόν, μια ωραία ιστορία είναι πάντοτε χρήσιμη. Άσε που η ιστορία έχει και το ηθικοπλαστικό δίδαγμα του εμπνευστή της.
Πάντως, σύμφωνα με μελετητές της εποχής που έχουν ασχοληθεί με την ετυμολογία και την προέλευση του όρου, η επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι ονομάστηκε η Μαύρη Παρασκευή έτσι διότι δύο τετραπέρατοι χρηματιστές κατάφεραν να κάνουν ένα μεγάλο κόλπο με την αγορά χρυσού και, ούτε λίγο ούτε πολύ, κερδοσκόπησαν στην πλάτη των επενδυτών, των αγροτών που ακόμα χρησιμοποιούσαν τον χρυσό ως ανταλλακτική μονάδα για τις εξαγωγές τους, και γενικά όλοι οι άλλοι εκτός από τους δυο τους τα έβαψαν μαύρα.
Στην ελληνική έκδοση της Μαύρης Παρασκευής, πιθανόν λόγω του εναγκαλισμού μας με τη Δύση και την υπερατλαντική μήτρα όλων αυτών, οι παραπάνω μύθοι, όπως και οι αλήθειες, βρήκαν εύφορο πεδίο να ανθίσουν.
Οι εργαζόμενοι εργάστηκαν υπερωρίες, τα παζάρια γέμισαν με κυρίους και κυρίες που αγόραζαν τα καλούδια της αγοράς και βέβαια κέρδισαν και οι επιχειρηματίες, που στο όνομα της ελεύθερης αγοράς πούλησαν την πραμάτεια τους ακριβότερα απ’ ό,τι πριν.
Και βέβαια ήταν Μαύρη η Παρασκευή, μια και ανακοινώθηκε πως ούτε τον Δεκέμβρη πέφτει η κιλοβατώρα.
Οπότε κοντοζυγώνει η ώρα του μεροκαματιάρη για μαύρη ζωή μετά τη ρευματοαποκοπή.
