Μια εικόνα, έλεγαν οι Κινέζοι, αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Κάπως όπως η εικόνα του νεαρού φοιτητή που με ένα βλέμμα που βγάζει φωτιές και το στήθος προτεταμένο κοιτάζει τον αστυφύλακα των ΜΑΤ μπροστά από τη Βουλή και φωνάζει άφοβος τα συνθήματα των φοιτητών ενάντια στις κυβερνητικές αποφάσεις.
Αποφάσεις που επιβάλλουν την παρουσία ένστολων αστυνομικών εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων προκειμένου να διασφαλίσουν την ειρήνη και την ευνομία στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Είναι γνωστό πως ένας πόλεμος γίνεται πάντα είτε για την ειρήνη είτε, άλλες φορές, για τη δημοκρατία.
Τις προθέσεις του αστυφύλακα δεν θα τις μάθουμε ποτέ. Ξέρουμε μόνο την απάντηση του φοιτητή: Όταν πάρω το πτυχίο μου, του είπε (χωρίς θα), θα έρθεις να σε χειρουργήσω.
Και κάπως έτσι και οι δύο προσαρμόστηκαν σε μία συνθήκη που φαίνεται να είναι εντελώς απροσάρμοστη ως προς την προσαρμογή για την επιβίωση.
Μάλιστα, ο νεαρός φοιτητής που αύριο θα γίνει γιατρός και θα σώζει ζωές θα πληρώνεται με λιγότερα χρήματα από τον αστυφύλακα των ΜΑΤ, ακόμα και μετά τις εφημερίες και λίγο πριν τις υπερωρίες.
Πιθανόν βέβαια να εισπράξει κάποιο παρατεταμένο χειροκρότημα· σε μια προσπάθεια της Πολιτείας να ανταλλάξει τη λεγόμενη προσαρμογή με μια ανταμοιβή που σαφώς δεν προτίθεται να αποδώσει.
Στα στιγμιότυπα της εβδομάδας προστίθεται και η απάντηση του υπουργού που, γεμάτος σιγουριά και αυτοπεποίθηση, είπε πως όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει, για να κατηγορηθεί αργότερα για δαρβινισμό και να ανασκευάσει.
Η φράση βέβαια του Δαρβίνου είχε διατυπωθεί αλλιώς: «Δεν είναι τα πιο δυνατά είδη που επιβιώνουν ή τα πιο έξυπνα, αλλά αυτά που ανταποκρίνονται καλύτερα στις αλλαγές».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, που δεν μας το είπε ο Δαρβίνος αλλά το βλέπουμε εμείς, είναι η κατσαρίδα, που φημίζεται για την αντοχή και για την προσαρμοστικότητά της στις εξωτερικές συνθήκες. Μπορεί να κολυμπάει αν χρειαστεί, μπορεί να επιβιώσει πυρηνικού πολέμου αν είναι αναγκαίο, όπως και μπορεί να αναρριχηθεί ή ακόμα-ακόμα και να πετάξει. Εξάλλου, σύμφωνα με τις μελέτες, οι κατσαρίδες πιθανολογείται να βρίσκονταν στη Γη πριν ακόμα από τους δεινόσαυρους.
Εκείνο που δεν είπε ο Δαρβίνος και που οφείλουμε να σκεφτόμαστε εμείς για την προσαρμογή είναι ότι, παρά την προσαρμοστικότητά της, η κατσαρίδα πάντα ζει στους υπονόμους και κάτω από την γη, προδήλως αποδεικνύοντας ότι άλλο πράγμα η εξέλιξη και η προσαρμοστικότητα και άλλο η πρόοδος και η επιλογή.
