Η ανάγκη για άμεσες απαντήσεις σε θέματα όπως αυτό με την έξαρση κρουσμάτων της ευλογιάς των πιθήκων δεν πρέπει να οδηγεί δημόσια στόματα και φορείς να στιγματίζουν ανθρώπους, τονίζει ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας Ηλίας Μόσιαλος με ανάρτησή του στα social media, θυμίζοντας πόσο αρνητικά λειτούργησαν αντίστοιχες ατυχείς πρακτικές την περίοδο που ήρθε στο προσκήνιο το AIDS.
Ο κ. Μόσιαλος ξεκαθαρίζει ότι ο ιός μπορεί να μεταφερθεί
1) μέσω της αναπνευστικής οδού (αυτά τα βαριά σταγονίδια που όμως δεν μεταφέρονται μακριά)
2) μέσω της επαφής ενός υγιούς ανθρώπου με τις φουσκάλες ή τις πληγές ή τις εκδορές κάποιου συμπτωματικού ασθενούς
3) χωρίς απευθείας επαφή με το δέρμα, δηλαδή κάποιος π.χ. να σκουπιστεί με την ίδια πετσέτα και να μολυνθεί, ή να ακουμπήσει τα σεντόνια του ασθενούς, να μην απολυμανθεί και να μολυνθεί.
Όπως τονίζει ο κ. Μόσιαλος, «ήταν ατυχής η αναφορά από δημόσια στόματα, πως οι ασθενείς με ευλογιά στην πλειονότητά τους ήταν άντρες που συνευρίσκονται ερωτικά με άντρες». Όπως θυμίζει σχετικά, παλαιότερα «τα παιδάκια τα έστελναν οι μητέρες τους να κολλήσουν ανεμοβλογιά από τα γειτονόπουλα». Ένας ερωτικός σύντροφος μπορεί να ακουμπήσει τον άνθρωπό του και να μολυνθεί. Θα μπορούσε να συμβεί και σε γυναίκα που έχει ερωτικές επαφές με άντρες, ή και γυναίκες.
«Οι παλιότεροι σίγουρα ξέρουν πόσο στιγματίστηκαν οι γκέι άντρες με το AIDS. Έχουν περάσει σχεδόν 4 δεκαετίες από τότε, όμως. Δεν μπορούμε να στιγματίζουμε ούτε την ερωτική συνεύρεση, ούτε την συνεύρεση μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου. Γιατί η ευλογιά των πιθήκων δεν είναι σεξουλικά μεταδιδόμενη νόσος», καταλήγει.