Το κάπνισμα αναμφισβήτητα αποτελεί μια βλαβερή συνήθεια για την υγεία του ανθρώπινου οργανισμού, αφού συνδέεται με πλήθος παρενεργειών, δυσλειτουργιών και ενδεχόμενων νοσημάτων που περιγράφονται, γλαφυρότατα μάλιστα, στις συσκευασίες πώλησης των καπνικών προϊόντων.
Είναι γνωστό επίσης ότι ο καπνιστής που μολύνεται από το στέλεχος του κορωνοϊού αντιμετωπίζει δυσκολότερα τη λοίμωξη, αφού αυτή προσβάλλει κατά κύριο λόγο τους πνεύμονές του, που εκ των πραγμάτων είναι επιβαρυμένοι από το κάπνισμα.
Πέρα από το προφανές και παρά τα όσα διατείνονται οι καπνιστές για τα ευεργετικά οφέλη του καπνίσματος στη χώνεψη και την ψυχική ηρεμία του καπνιστή, το κάπνισμα αποτελεί και μια σοβαρή εξάρτηση και, όπως όλες οι σοβαρές εξαρτήσεις, υποχρεώνει τον εξαρτημένο να προβαίνει σε πράξεις που θεωρητικά τουλάχιστον είναι ακραίες.
Το να βγαίνεις, για παράδειγμα, εμβολιασμένος για να καπνίσεις με τους ανεμβολίαστους εκτός μπαρ, εκτεθειμένος στο κρύο ή στη βροχή ή ακόμα και στον ιό αποτελεί ένα επιπλέον ρίσκο που θα μπορούσε να συμβάλει στην περαιτέρω εξάπλωση του ιού. Ούτε λόγος, βέβαια, και για τη χρήση των ατομικών μέσων προστασίας που έρχονται ευθέως απέναντι στο ίδιο το κάπνισμα, αφού κάπνισμα και μάσκα δεν μπορούν να συνδυαστούν παρά την ελληνική εφευρετικότητα, η οποία σε αντίστοιχες περιπτώσεις κάνει θαύματα. Ευτυχώς, ο υπουργός και η επιτροπή των σοφών δεν έχουν κάνει αυτή τη σύνδεση ακόμα.
Οι καπνιστές, πάντως, δεν είναι μια ενιαία ομάδα, αλλά υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ τους. Ο καπνιστής του τσιγάρου, για παράδειγμα, έχει εύκολη πρόσβαση στο προϊόν που τον ενδιαφέρει, αφού πωλείται σχεδόν παντού, σε αντίθεση με τον καπνιστή καπνοσύριγγας που για να αγοράσει τον καπνό του, θα πρέπει να μετακινηθεί σε κάποιο κεντρικό σημείο της πόλης, αφού ο ποιοτικός καπνός πίπας είναι δυσεύρετος στα συνοικιακά καταστήματα ή τα περίπτερα. Εγχείρημα που τις τελευταίες ημέρες είναι παρακινδυνευμένο. Ειδικά για τους μοτοσικλετιστές και τους ποδηλάτες καπνιστές πίπας, που πλέον δεν ξέρουν τι τους περιμένει και εάν πρέπει εκτός του αδιάβροχου να έχουν μαζί τους και κάποιο κουπί ή σαμπρέλες για να περιδιαβούν τις λιμνώδεις διασταυρώσεις.
Τέλος, μην νομίσει κάποιος ότι ο μόνος διαχωρισμός γίνεται μόνο μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών, εμβολιασμένων ή μη εμβολιασμένων, κανονικών ή διαφορετικών. Ο χειρότερος διαχωρισμός είναι εκείνος εντός της ίδιας ομάδας όπως, για παράδειγμα, του τροχονόμου στο κέντρο της Αθήνας που με κράτησε σταματημένο υπό βροχή στον δρόμο για να πάρω τον καπνό μου, ενώ όταν επέστρεφα τον είδα κάτω από ένα υπόστεγο δίπλα στη μοτοσικλέτα του βρεγμένο, να κοιτάζει με απόγνωση την πλημμυρισμένη διασταύρωση καπνίζοντας ένα τσιγάρο.
