«Η ανάκληση της βράβευσης ενός ανθρώπου γιατί κάνει κριτική στην κυβέρνηση είναι απαράδεκτη. Όταν αυτό γίνεται μάλιστα την ημέρα της επετείου της πτώσης της Χούντας, με παρασκηνιακές πιέσεις και με όλη την Ακροδεξιά να πανηγυρίζει πριν καν ανακοινωθεί η απόφαση ακύρωσης, είναι εμφανές ότι έχει ισχυροποιηθεί η Ακροδεξιά στο κεντρικό σκηνικό επηρεάζοντας ακόμη και δύο κεντροδεξιές φιγούρες, όπως του υπουργού Εξωτερικών και, ακόμη χειρότερα, της Προέδρου της Δημοκρατίας, που υποτάχθηκαν πλήρως στη λογική του ακροδεξιού αποκλεισμού», τόνισε στην ΑΥΓΗ ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, από το πλοίο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που βρίσκεται στο λιμάνι της Αουγκούστα της Σικελίας, ως επικεφαλής της ομάδας διάσωσης.
«Στο Αιγαίο, μετά τον Μάρτιο του 2020, ξεκίνησε μια μεγάλη καινοτομία για πρώτη φορά στον κόσμο, όπου το Λιμενικό όχι μόνο δεν διασώζει, αλλά και δημιουργεί ναυαγούς. Οι άνθρωποι φτάνουν μόνοι τους στα ελληνικά νησιά και εξαφανίζονται», συμπλήρωσε ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, που έχει διακριθεί στο εξωτερικό, ενώ το πλοίο που συμμετείχε σε διασώσεις πήρε τα εύσημα και του Πάπα Φραγκίσκου.
Μάθαμε τις τελευταίες ημέρες ότι είσαι «επιθετικός επικριτής» και γι' αυτό δεν πρέπει να πάρεις το παράσημο, αλλά, μιας και βρίσκεσαι στα ανοιχτά της Αουγκούστα στη Σικελία, μου θύμισες ότι τα αδικήματα γνώμης υπήρχαν μόνο επί φασισμού και ότι όταν έπεσε έγιναν όλοι ελεύθεροι πολίτες.
Νομίζω ότι δεν θα πρέπει να υποτιμούν τον κόσμο. Πολύ κόσμος αγανάκτησε, γιατί στην πράξη απαίτησαν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, το φρόνημά μου να είναι ίδιο με το δικό τους ή να δηλώνεται σαν τέτοιο. Όποιος δεν είναι με την πολιτική του κράτους πρέπει να εξοβελίζεται. Αυτό μας είπαν. Ανάμεσα στη δημοκρατική συμπερίληψη και τον ακροδεξιό αποκλεισμό, κέρδισε ο ακροδεξιός αποκλεισμός στα υψηλότερα κλιμάκια του κράτους, αλλά ευτυχώς όχι της κοινωνίας. Με εξέπληξε η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση που δέχθηκα.
Τελικά, το παράδοξο θα ήταν να με βραβεύσουν, όχι να μην με βραβεύσουν, γιατί αυτό που κάνουμε εμείς έχει πολύ έντονο πολιτικό χαρακτήρα δυστυχώς, αφού έχουμε φτάσει στο σημείο η διάσωση ζωών στη θάλασσα να έχει γίνει πολιτική πράξη. Εμείς βγάζουμε ανθρώπους από το νερό γιατί τα επίσημα κράτη αρνούνται να το κάνουν. Καλύπτουμε μια συνταγματική υποχρέωση των κρατών, αλλά οι ζωές των προσφύγων και των μεταναστών δεν μετράνε σαν αυτές των Ευρωπαίων. Μακάρι να μην υπήρχαμε και να έκαναν οι αρχές αυτό που πρέπει να κάνουν.
Σήμερα είσαι στο πλοίο των Γιατρών χωρίς Σύνορα, γιατί το προηγούμενο σκάφος που ήσουν, το Mare Jonio, έχει κατασχεθεί.
Ο διωγμός και η ποινικοποίηση των διασώσεων αποτελεί ένα άλλο μεγάλο θέμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Εμποδίζοντας τις διασώσεις που κάνουμε αυξάνουν τους νεκρούς στη Μεσόγειο. Όταν αυξάνονται οι νεκροί στη θάλασσα, νομίζουν ότι λειτουργεί αποτρεπτικά και σε άλλους να έρθουν.
Η ποινικοποίηση της διάσωσης ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2017 από τον υπουργό του Δημοκρατικού Κόμματος Μάρκο Μινίτι και τη συμφωνία που υπέγραψε με τη Λιβύη και κορυφώθηκε με τον Ματέο Σαλβίνι, που έκλεισε τα λιμάνια και συλλάμβανε τους καπετάνιους των πλοίων, ταυτίζοντάς τους με τους διακινητές.
Τι να πει κανείς μπροστά σε αυτές της αθλιότητες; Ακόμη και ίδιος ο Πάπας Φραγκίσκος έγραψε επιστολή στον Λούκα Καζαρίνι, που απευθυνόταν σε όλους εμάς που σώζουμε ζωές και όχι μόνο στη Mediterranea, που ήμασταν στο Mare Jonio, και μας δήλωνε ότι στέκεται δίπλα μας. Είναι και ο επικεφαλής μια τόσο μεγάλης θρησκευτικής κοινότητας διακινητής μεταναστών;
Ο Μινίτι σάς αποκάλεσε «ταξιτζήδες των μεταναστών» και μετά ήρθε ο Σαλβίνι.
Ακριβώς, ήρθε μια πιο άγρια έκφραση των ίδιων πολιτικών. Η πολιτική είναι η ίδια αλλά παίρνει διαφορετικές μορφές. Με την κυβέρνηση Ντράγκι βρήκαν έναν πιο έντεχνο τρόπο για να σταματούν τα διασωστικά πλοία, πιο τεχνοκρατικό, που έχει να κάνει με μια πιο γραφειοκρατική λειτουργία της κρατικής καταστολής. Με την Επιθεώρηση Αρχών Λιμένα μπορούν να μας σταματήσουν με την παραμικρή παράβαση, για την οποιαδήποτε τεχνική παρατυπία, που σχετίζεται με την ασφάλεια των προσφύγων. Αυτό είναι το νέο κόλπο τους.
Δεν κλείνουν τα λιμάνια με τα ρατσιστικά παραληρήματα του Σαλβίνι. Τώρα μας λένε ότι δεν έχουν πρόβλημα με τις διασώσεις, αλλά ελέγχουν με τέτοιο τρόπο τα πλοία ώστε να τους απαγορεύουν τον απόπλου. Είναι κάτι σαν αυτό που λέει η Ελληνική Αστυνομία, που πετάει στον δρόμο τους πρόσφυγες γιατί δεν ζουν σε κατάλληλες συνθήκες στα κτήρια που μένουν. Μιλάμε για οργουελικές καταστάσεις.
Σας προσάπτουν πάντως ότι συνεργάζεστε με τους διακινητές.
Αν κάποιοι συνεργάζονται με διακινητές και συμμορίες, είναι τα επίσημα κράτη της Ευρώπης που ανοιχτά και δημόσια χρηματοδοτούν κάποιους κατσιαπλιάδες με καλάζνικοφ από τη Λιβύη, ανθρώπους που αποδεδειγμένα είναι μπλεγμένοι σε απαγωγές, βασανισμούς, βιασμούς, μαζικούς βιασμούς. Στη Λιβύη έχουμε κανονικά σκλαβοπάζαρα, πολιτοφυλακές που απάγουν ανθρώπους και τους κρατάνε σε ιδιωτικές φυλακές και τους πουλάνε για κάθε είδους βαριά εργασία. Ένας Αφρικανός μετανάστης πουλιέται για 400 δολάρια περίπου.
Δεν έχω διασώσει ούτε έναν υποσαχάριο Αφρικανό που να μην μου έχει πει ότι προτιμά να πηδήξει στη θάλασσα αντί να γυρίσει τη Λιβύη. Όταν ήμουν στο Mare Jonio, οι περισσότερες γυναίκες με το που ανέβαιναν στο πλοίο μάς ζητούσαν τεστ εγκυμοσύνης για να δουν εάν είναι έγκυοι από τους βιασμούς που υπέστησαν από πολλούς και διαφορετικούς βιαστές. Δυστυχώς όλες και μαζικά οι γυναίκες έχουν πέσει θύματα βιασμών. Πολλές φορές βιάζουν τη γυναίκα μπροστά στον άντρα της σαν βασανιστήριο.
Σχεδόν μια φορά τον μήνα γίνονται εκτελέσεις στις φυλακές - στρατόπεδα για να αδειάζουν χώρο, γιατί εκτελούν όσους δεν πουλιούνται. Μιλάμε για συνθήκες δουλείας 18ου αιώνα. Αυτές τις συμμορίες χρηματοδοτούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και αρχές. Η Ευρώπη νομίζει ότι τα κέντρα κράτησης στη Λιβύη αποτελούν μοχλό ανάσχεσης της μεταναστευτικής ροής εξαιτίας του φόβου και της βάρβαρης φήμης που έχουν αποκτήσει. Η Ευρώπη χρηματοδοτεί εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Τώρα βρίσκεσαι στο πλοίο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, που, όπως λες, μόλις απελευθερώθηκε. Τι σημαίνει αυτό;
Το πλοίο είναι καινούργιο και μόλις έκανε μια διάσωση 410 προσφύγων. Το πλοίο είναι ένα καινούργιο τέρας 78 μέτρων, με ελικοδρόμιο, και είναι το πιο σύγχρονο και αξιόπλοο σκάφος της κοινωνίας των πολιτών που είδε μέχρι σήμερα η Μεσόγειος. Παρ’ όλα αυτά, του βρήκανε παρατυπίες. Μιλάμε πλέον για πολιτικούς και όχι τεχνικούς ελέγχους, από μια ειδικευμένη ομάδα για τα πλοία των ΜΚΟ, που έρχεται από τη Γένοβα, παραβιάζοντας τους νόμους για έλεγχο των πλοίων από τις υπηρεσίες του λιμένα που βρίσκονται.
Είτε μιλάμε για το Κανάλι της Σικελίας είτε για το Αιγαίο, φαίνεται ότι η Μεσόγειος αποτελεί ένα ανοιχτό νεκροταφείο για την Ευρώπη.
Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωση είναι κοινή στα σύνορά της και στηρίζεται στην αποτροπή, την παρανομοποίηση, τον αποκλεισμό και τη μη ένταξη των ανθρώπων και την εκμετάλλευσή τους ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Δεν έχει καμία σχέση με προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μπορείς να το διαβάσεις στις εφημερίδες και τις ιστοσελίδες όλου του κόσμου για την Ελλάδα: «Βάρκες φτάνουν, άνθρωποι εξαφανίζονται». Τους πιάνουν οι ελληνικές αρχές και τους βάζουν σε κρυφά μέρη και αποθήκες και μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα βρίσκονται στη μέση του Αιγαίου, μέσα σε πλωτές σχεδίες διάσωσης. Χρησιμοποιούν ένα εργαλείο διάσωσης για να βασανίζουν ανθρώπους και τους ξαναβάζουν σε κίνδυνο. Μιλάμε για μαφιόζικη συμπεριφορά.
Τον Οκτώβριο του 2020 πρόσφυγες τηλεφώνησαν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στη Λέσβο και τους είπαν πού βρίσκονται. Η Ύπατη Αρμοστεία ειδοποίησε τις ελληνικές αρχές και οι πρόσφυγες εξαφανίστηκαν. Η Ύπατη Αρμοστεία αναγκάστηκε στο τέλος να βγάλει ανακοινώσεις για τα περιστατικά εξαφάνισης των μεταναστών που είχαν έρθει σε επαφή μαζί της από ελληνικό έδαφος, με αναλυτικές περιγραφές των τοπίων και των χώρων που βρίσκονταν.
Έχεις πει πολλές φορές ότι μαθαίνεις τι γίνεται στην Ελλάδα από τα ξένα ΜΜΕ που γράφουν για την κατάσταση των προσφύγων.
Στην Ελλάδα μού φαίνεται ότι υπάρχει μια ομερτά. Ένα πέπλο σιωπής, δεν πρόκειται για λογοκρισία. Αυτά που γίνονται είναι εγκλήματα και μάλιστα βαριά, όπως απαγωγές, και οι δράστες θα έπρεπε να κινδυνεύουν.
Καμιά δικαστική αρχή δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τις καταγγελίες.
Φαίνεται ότι δεν θέλουν να δουν και να ακούσουν. Οι μόνες που μιλάνε είναι οι ΜΚΟ και κυρίως οι μικρές ΜΚΟ, όπως η Alarm Phone, η Sea Watch και άλλες. Όλες αυτές οι ΜΚΟ βρίσκονται στο στόχαστρο του κράτους. Μέσα σε ένα χρόνο έγιναν τρεις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον ΜΚΟ στη Λέσβο, ενώ δεν υπάρχουν πρόσφυγες. Οι αλληλέγγυοι της Λέσβου έχουν δημοσιοποιήσεις τις παράνομες επαναπροωθήσεις. Μόνο το Mare Libero έχει δημοσιοποιήσει 300. Δέχθηκαν επίθεση από το ελληνικό Λιμενικό, το πλοίο τους έγινε φύλλο και φτερό και τους κατασχέθηκαν οι φορητοί υπολογιστές.
Μαθαίνουμε ότι 35 αλληλέγγυοι κινδυνεύουν να δουν να ποινικοποιούνται οι αγώνες τους, αλλά δεν είδαμε ακόμη κανέναν εισαγγελέα να προχωρά σε διώξεις και απαγγελία κατηγοριών. Απλώς θέλουν να εκφοβίσουν και να τρομοκρατήσουν τους αλληλέγγυους και όσους τους στηρίζουν. Προσπαθούν να συντηρήσουν το ψεκασμένο αφήγημα των κακών ΜΚΟ που τα παίρνουν από τον Σόρος και να στρέψουν την προσοχή από τις παράνομες επαναπροωθήσεις στις καταγγελίες κατά των αλληλέγγυων.
Τους τελευταίους πέντε μήνες δεν έλειψαν και οι καλές ειδήσεις. Η Frontex παραπέμπεται σε μια ιστορική δίκη στο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για επαναπροωθήσεις στα ελληνικά νερά. Η Ελλάδα δεν τολμά να μιλήσει, αλλά η δίκη της Frontex ξεκίνησε. Έχουμε πέντε υποθέσεις κατά τις Ελλάδας στο δικαστήριο του Στρασβούργου και μία στο δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από την Ελλάδα. Το ζήτημα έχει ανοίξει και υπάρχουν πολλές φωνές στην Ευρώπη που ζητούν από την Ελλάδα να σταματήσει τις παράνομες επαναπροωθήσεις.
Η μόνη ελπίδα για λίγη ανθρωπιά στην Ευρώπη μπορεί να στηριχθεί μόνο στα κινήματα από τα κάτω και την αλληλεγγύη. Στο Παλέρμο προσπαθήσαμε να ενώσουμε και να γεφυρώσουμε τα κινήματα της θάλασσας με αυτά της στεριάς. Οι δυνατότητες υποδοχής στην Ευρώπη είναι τεράστιες. Πάνω από 100 γερμανικές πόλεις θέλουν να υποδεχθούν πρόσφυγες, αλλά η γερμανική κυβέρνηση το αρνείται.