Ο αρχαιότερος πολιτιστικός σύλλογος της Αθήνας ιδρύθηκε στις 24 Ιουνίου 1865 από τα τέσσερα παιδιά του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου με σκοπό την πνευματική, κοινωνική και ηθική βελτίωση του λαού μέσα από διάφορες εκδηλώσεις.
Σύντομα ο σύλλογος απέκτησε φήμη και κύρος πραγματικής «ακαδημίας», που λειτουργούσε κατά τμήματα, όπως φιλολογικό, αρχαιολογικό, νομικό, καλλιτεχνικό, ακόμη και φυσιογνωστικό. Διοργάνωνε διαλέξεις, εκθέσεις, καθώς και διάφορους διαγωνισμούς.
Επτά χρόνια από την ίδρυσή του δημιουργήθηκε, κατόπιν πρότασης του Σ. Βασιλειάδη, νυχτερινή σχολή για άπορα παιδιά. Ειδικά με την είσοδο νέων μελών, όπως του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, τότε πρύτανη, στον οποίο προτάθηκε η θέση του επίτιμου προέδρου, την οποία και δέχθηκε. Στις 17 Μαρτίου 1875 επήλθε και η επίσημη αναγνώρισή του από το κράτος. Πρώτος πρόεδρος του συλλόγου ήταν ο Μιχαήλ Λάμπρος.
Από το 1877 άρχισε να εκδίδεται και το περιοδικό του συλλόγου με τον τίτλο Παρνασσός. Το 1899 αντικαταστάθηκε από το περιοδικό Επετηρίδα.
Ο σύλλογος σήμερα στεγάζεται σε ιδιόκτητο μέγαρο επί της πλατείας Αγίου Γεωργίου (Καρύτση 8). Το μέγαρο θεμελιώθηκε από τον διάδοχο Κωνσταντίνο Α', σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ιφικράτη Κοκκίδη. Ο σύλλογος διαθέτει αξιόλογη βιβλιοθήκη, καθώς και πινακοθήκη με 250 έργα Ελλήνων ζωγράφων.
Η επίσημη διαδικτυακή πύλη πολιτισμού του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός διαθέτει πλούσιο φωτογραφικό υλικό του συλλόγου καθώς και τρισδιάστατη εικονική περιήγηση στο ιδιόκτητο κτήριο του συλλόγου στην Πλατεία Καρύτση.