Στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί την επιλογή του πρωθυπουργού να πάει για ποδήλατο και moto cross στην Πάρνηθα παραβιάζοντας τους κανόνες της καραντίνας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήρισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ανθρώπινο. Το ίδιο είπε και για τα τσουρέκια που πήρε ανήμερα της πολύ καθυστερημένης επίσκεψής του στη Θεσσαλονίκη, η οποία μετρά γεμάτες ΜΕΘ και εκατοντάδες νεκρούς.
«Ο πρωθυπουργός μπορεί να πάει για ποδήλατο στην Πάρνηθα και να πάρει τσουρέκι όπως κάθε Έλληνας πολίτης. Αυτό κάνει ένας ανθρώπινος πρωθυπουργός. Από κει και πέρα, τι διάσταση θέλει να δώσει μια απελπισμένη αντιπολίτευση ας το κρίνουν οι πολίτες» είπε ο Στέλιος Πέτσας ορίζοντας ως ανθρώπινο να παραβαίνεις τους κανόνες «γιατί μπορείς» κάνοντας κάτι προς όφελός σου και μόνο.
Ας πάμε όμως λίγο στην άλλη πλευρά. Σε εκείνους δηλαδή που, ενώ σέβονται τους κανόνες θέλοντας να προστατεύσουν το κοινωνικό σύνολο, ταυτόχρονα κινούνται με σκοπό να καλύψουν κι όσο γίνεται περισσότερο τις ανάγκες τους.
Σε ανθρώπους όπως η Μαρία Τοπαλίδου από το «Άλμπατρος», κοινωνική πρωτοβουλία που στηρίζει με φαγητό, ρούχα και βασικά είδη ανάγκης ντόπιους και πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη. «Με την πανδημία είδαμε οικογένειες να καταρρέουν» λέει η Μαρία, που σήμερα είναι συνταξιούχος και παλιότερα νοσηλεύτρια. Οι μεγαλύτερες ανάγκες αφορούν το λάδι, το τυρί και το κρέας. Σε πολλά από αυτά τα σπίτια λείπει επίσης το φως. «Έρχονται οι άνθρωποι και μου λένε ‘μη μου δίνεις τρόφιμα, δώσ’ μου καλύτερα έτοιμο φαγητό, γιατί δεν έχω πού να μαγειρέψω’».
«Ένας άλλος άνθρωπος, πρώην γεωπόνος, μας ζήτησε να έρθει μια-δυο ώρες να διαβάσει, γιατί στο σπίτι του επίσης δεν έχει ρεύμα». Αντίστοιχο πρόβλημα υπάρχει και με τη θέρμανση. Οι κουβέρτες είναι ένα από τα βασικά είδη που συγκεντρώνει το «Άλμπατρος».
Τα προσφυγόπουλα στηρίζουν τους άστεγους
Εν μέσω πανδημίας οι προμήθειες συγκεντρώνονται στον χώρο της δομής στην οδό Ιασωνίδου 4 με Αρριανού, όπου ο κόσμος τις προσφέρει και παραλαμβάνει με ραντεβού για να αποφεύγεται ο συνωστισμός, φορώντας μάσκα και περνώντας από θερμομέτρηση. Τα μέλη μαγειρεύουν σπίτι και κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή και προσφέρουν 25-30 μερίδες. Κάθε Πέμπτη άλλες τόσες προορίζονται για τους άστεγους στους δρόμους της Εγνατίας, της Αριστοτέλους και της Τσιμισκή. Εκεί το φαγητό μοιράζεται από τα χέρια δύο προσφυγόπουλων. Είναι το έμπρακτο αποτέλεσμα της αλληλεγγύης.
Το «Άλμπατρος», που έχει πάρει το όνομά του από το μεταναστευτικό πουλί, βοηθά πολύ οικογένειες προσφύγων που βρίσκονται στην πόλη και οι οποίες, ενώ έχουν πάρει άσυλο, εγκαταλείπονται στην τύχη τους λόγω της λήξης των προγραμμάτων υποστήριξης, αλλά και αδυναμίας να βρουν δουλειά. «Μια κυρία που έχει βιοτεχνία και θα προσλάμβανε κόσμο δεν μπορεί να δουλέψει λόγω πανδημίας».
Στη στήριξη της προσπάθειας συμβάλλουν όλοι. «Βλέποντας αυτά που κάνουμε, ο μανάβης της γειτονιάς μας φέρνει λαχανικά, η κεντρική λαχαναγορά βοηθά επίσης και γενικά όλος ο κόσμος».
Ενίσχυση με μολύβια και γαλότσες για τις λάσπες
Πολλή δουλειά γίνεται και στη Λέσβο, καθώς πάνω από 50 οικογένειες προσφύγων και ντόπιων στη χώρα του νησιού στηρίζουν την καθημερινή τους διαβίωση σε δράσεις αλληλεγγύης. Και εκεί υπάρχουν μεγάλες ανάγκες για τρόφιμα, ρούχα και άλλα βασικά αγαθά για την καθημερινή διαβίωση. Και εκεί πολλοί είναι οι πρόσφυγες που έχουν πάρει άσυλο και μένουν ξεκρέμαστοι με το πέρας των προγραμμάτων.
«Αρκετοί αναγκάζονται και πάνε να κοιμηθούν γύρω από τον καταυλισμό στο Καρά Τεπέ» μας λέει ο τέως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάλλης, ο οποίος συμμετέχει στη δομή της Αλληλεγγύης για Όλους που δραστηριοποιείται στο νησί. Οι νέες δράσεις που ετοιμάζουν αφορούν «την προμήθεια γραφικής ύλης των προσφυγόπουλων και σίτισης τόσο των αναγνωρισμένων προσφύγων που ζουν στη Λέσβο όσο και εκείνων που βρίσκονται στο Καρά Τεπέ, αλλά και οικογενειών Μυτιληνιών που έχουν ανάγκες».
Μιλώντας για την κατάσταση με τις πλημμύρες στο Καρά Τεπέ, ο Γ. Πάλλης τονίζει ότι είναι «χειρότερα κι από την Ακρόπολη» και αναφέρει ότι η Αλληλεγγύη για Όλους έχει απευθύνει έκκληση για χειμωνιάτικα ρούχα, υποδήματα και μπουφάν, ώστε να τα βγάλει πέρα ο κόσμος με τη λάσπη. Σε σχέση με τη σίτιση, λέει ότι ετοιμάζεται επίσης άλλη μία δράση για κρέας στις γιορτές, με αγορές από ντόπιους παραγωγούς, ώστε να στηριχθούν κι εκείνοι, καθώς βιώνουν τις επιπτώσεις των μέτρων για την πανδημία. Από την προμήθεια των προϊόντων σκοπός είναι να ενισχυθεί και το Ειδικό Σχολείο του νησιού.
Δεν είχαν σπίτι και μετανάστευσαν
Στο τρέξιμο από το πρωί, όποτε χρειαστεί, βρίσκεται και η Ζωή Λιβανίου στην Εύβοια, τέως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ένας από τους ανθρώπους που διαχρονικά συμμετέχουν σε κοινωνικές δράσεις. Όπως λέει, όταν και όπου υπάρχει πρόβλημα μαζεύονται μαζί με κάποιους ανθρώπους και πάνε όπου χρειαστεί «με δυο τσάντες στο χέρι, πόρτα-πόρτα».
Πριν από λίγους μήνες προέκυψε μεγάλη ανάγκη σε τρόφιμα, ρούχα, κουβέρτες και κρεβάτια στις περιοχές που πλημμύρησαν, όπως τα Πολιτικά, η Μεσσαπία και το Ληλάντιο. «Ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν επιστρέψει στο σπίτι τους και φιλοξενούνται σε γνωστούς και συγγενείς, ενώ κάποιοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν σε άλλη περιοχή».
Κατά την πανδημία διαπιστώνει ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα κυρίως ηλικιωμένοι που βρίσκονται στο σπίτι μόνοι τους και νεαρά ζευγάρια με μωρά παιδιά. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας και σ’ αυτή την κρίση που περνάμε τονίζει η Ζ. Λιβανίου, λέγοντας ότι «μας σκοτώνουν σιγά-σιγά, αλλά αν είμαστε μαζί και δίπλα ο ένας στον άλλο, δεν θα τα καταφέρουν».
