«Η απόφαση του δικαστηρίου υπαγορεύτηκε από το περί δικαίου αίσθημα των ΛΟΑΤΚΙ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΣΥΡΙΖΑ και των αναρχικών που καίνε την Αθήνα». Ο Τάκης Μιχαλόλιας, αδελφός του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου, συνήγορός του και επικεφαλής της πολυμελούς δικηγορικής ομάδας που παρουσίασαν οι ναζί στη δίκη, είναι, τις τελευταίες τρεις ημέρες, σχεδόν διαρκώς κλεισμένος στην αίθουσα του Εφετείου. Έτσι, δεν πρόλαβε ίσως να πληροφορηθεί από τα ΜΜΕ, τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τις διάφορες σελέμπριτι του «ακραίου Κέντρου» ότι η σύλληψη και η καταδίκη της Χρυσής Αυγής είναι έργο των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και όχι της Αριστεράς, η οποία ως «έτερο άκρο» συμβίωνε και συνεργαζόταν αρμονικά μαζί της. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους συνηγόρους υπεράσπισης, που εξάντλησαν τις χθεσινές δευτερολογίες τους επί των ελαφρυντικών σε αντικομμουνιστικά κρεσέντα και επιθέσεις κατά των «περιθωριακών που διαδηλώνουν».
Τη Δευτέρα
Όταν οι δευτερολογίες τελείωσαν, η πρόεδρος πρότεινε μια μικρή διακοπή για να συνεδριάσει η έδρα και να αποφασίσει για τα ελαφρυντικά. «Διακοπή μέχρι τη Δευτέρα» αντέτεινε η εισαγγελέας Αδ. Οικονόμου και η έδρα έκανε δεκτό το αίτημα. Τη Δευτέρα στις 10 το πρωί το δικαστήριο θα ανακοινώσει την απόφασή του για τα ελαφρυντικά, που αποτελούν την τελευταία ελπίδα των ναζί για να γλιτώσουν -κάποιοι εξ αυτών- τη φυλάκιση. Για όσους έχουν καταδικαστεί μόνο για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση ή σωματικές βλάβες, ένα ελαφρυντικό μπορεί να ρίξει την ποινή κάτω από τα 5 χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση, οι συνήγοροι, επικαλούμενοι ενδεχομένως το γεγονός ότι οι πελάτες τους έχουν ήδη περάσει κάποιο διάστημα προφυλάκισης, θα ζητήσουν αναστολή μέχρι την έφεση, ώστε να διαφανεί αν υπάρχει υπόλοιπο ποινής να εκτίσουν.
Σόου
Από τη στιγμή που η έδρα ανακοίνωσε την καταδίκη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής ως διευθυντικής ομάδας εγκληματικής οργάνωσης, η Οικονόμου έχει ξεκινήσει ένα σόου το οποίο είτε στοχεύει είτε καταλήγει στο να δυναμιτίσει την ομαλή λήξη της διαδικασίας. Πρώτα με την τοποθέτησή της επί των ελαφρυντικών, η οποία πίσω από την επιδερμική της αυστηρότητα ήταν τόσο διάτρητη δικονομικά που έδωσε το δικαίωμα στους συνηγόρους υπεράσπισης να δευτερολογούν επί ώρες. Εν συνεχεία, με την παροχή ενός εντελώς αβάσιμου ελαφρυντικού σε τρεις μόνο καταδικασθέντες, το οποίο έδωσε το δικαίωμα στους συνηγόρους να το ζητήσουν για άλλους 17. Και τέλος, χθες το πρωί, με την πρωτοφανή απολογία της προς τους χρυσαυγίτες, η οποία άγγιζε τα όρια της δήλωσης νομιμοφροσύνης. «Μένω πιστή στην πρότασή μου, δεν λιγοψύχησα, αλλά δεν μπορώ και να αγνοήσω τη δικαστική απόφαση» έσπευσε να δηλώσει η Οικονόμου με την έναρξη της χθεσινής διαδικασίας, μην τυχόν και την παρεξηγήσει κανείς. Την ευκαιρία δεν άφησαν ανεκμετάλλευτη οι συνήγοροι των ναζιστών, που προσπάθησαν να επινοήσουν μια δικονομικά ανύπαρκτη κρίση, υποστηρίζοντας ότι αφού η εισαγγελέας διαφωνεί με την έδρα, το σωστό είναι να αφεθεί η απόφαση στην... έφεση. Ασφαλώς, κάτι τέτοιο δεν στέκει νομικά.
Μετά την ανακοίνωση της απόφασης για τα ελαφρυντικά, θεωρητικά το δικαστήριο μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα αναφορικά με τις προτάσεις και την απόφαση επί των ποινών, αλλά και την παροχή ή όχι αναστολών. Η Δευτέρα θα έπρεπε να είναι η τελευταία μέρα αυτών των πεντέμισι χρόνων. Αλλά ας περιμένουμε τη στάση και της εισαγγελέως, για την οποία η ζυγαριά ανάμεσα στο αν είναι ανεπαρκής ή εξυπηρετεί σκοπιμότητες αρχίζει να γέρνει επικίνδυνα.
