Απόστολος Βεΐζης / Η αλληλεγγύη της Ευρώπης στους πρόσφυγες, φοβάμαι ότι είναι θεωρητική

«Οι πρόσφυγες από την Ουκρανία έχουν αφεθεί σε ένα αισιόδοξο πολιτικό πέπλο αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο πρέπει να αλλάξει, γιατί μόλις τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν, αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν στον αέρα», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο επικεφαλής της INTERSOS HELLAS, Απόστολος Βεΐζης.

«Στην πραγματικότητα αυτοί οι άνθρωποι παίρνοντας το λεωφορείο για να φύγουν προς την Ευρώπη, δεν έχουν έναν προορισμό να φτάσουν, ούτε γνωρίζουν κάποιον που θα τους περιμένει και θα τους υποστηρίξει. Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μεγάλη αύξηση των μετακινήσεων λόγω του ότι υπήρχαν βομβαρδισμοί στο Νικολάεφ. Οι περισσότεροι είναι παιδιά και γυναίκες,  άνθρωποι που μόλις διαβούν τα σύνορα, αυτό που βλέπει κανείς είναι τα κλάματά τους. Πρώτον γιατί πέρασαν με ασφάλεια τα σύνορα και έσωσαν τα παιδιά τους και δεύτερον γιατί άφησαν πίσω τους άντρες τους που πολεμάνε και τα σπίτια τους. Το δύσκολο για μας προκύπτει όταν μας τίθεται το ερώτημα: Πού πάμε; Ποια είναι η επόμενη μέρα;  

Η ομάδα μας βρίσκεται στα σύνορα της Μολδαβίας με αυτά της Ουκρανίας, απ' όπου περνάνε χιλιάδες άνθρωποι. Η Μολδαβία είναι η φτωχότερη χώρα στην Ευρώπη και έχει δεχθεί αναλογικά με τον πληθυσμό της, τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων. Πρόκειται για περισσότερους από 400.000 που έχουν περάσει στην Μολδαβία και περισσότερΟΙ από 100.000 που φιλοξενούνται στα σπίτια των Μολδαβών. Οι Μολδαβοί παρά το γεγονός ότι είναι πολλοί φτωχοί, έχουν στην καρδιά τους πρόσφυγες. Δεν έχουν στήσει κανένα καταυλισμό και τους φιλοξενούν στα σπίτια τους, επιδεικνύοντας μεγάλη ανθρωπιά.    

Οι ομάδες μας που βρίσκονται στα σύνορα αλλά και στο εσωτερικό της Ουκρανίας, προσπαθούν να στηρίξουν τα υπάρχοντα νοσοκομεία. Αυτό που παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες είναι ότι μετακινούνται οι ευάλωτοι άνθρωποι, οι μεγαλύτερης ηλικίας που αντιμετωπίζουν δυσκολίες μετακίνησης και που στην αρχή του πολέμου είχαν αποφασίσει να παραμείνουν στον τόπο τους. Ένα από τα ζητήματα που προκύπτει για αυτούς τους ανθρώπους, είναι η συνέχιση της θεραπείας αυτών με χρόνια νοσήματα, των καρκινοπαθών και άλλων ευάλωτων ανθρώπων».