Γιώργος Λιάμπας / Τα σχολεία άνοιξαν σε δυσμενέστερο υγειονομικό περιβάλλον
«Τα κρούσματα είναι πολύ περισσότερα από πέρυσι και λιγότερο ελεγχόμενα, ενώ τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τη λειτουργία των σχολείων είναι αδύνατον να τηρηθούν», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο Διευθυντής στο 9ο Δημοτικό σχολείο Καλαμαριάς, Γιώργος Λιάμπας.
«Υπάρχει ένα κλίμα ανασφάλειας, έντασης, άγχους και αγωνίας για την υγεία των παιδιών, των εκπαιδευτικών και των συγγενών τους γιατί τα σχολεία άνοιξαν όπως ακριβώς έκλεισαν. Μάλιστα το άνοιγμα των σχολείων έγινε σε ένα δυσμενέστερο υγειονομικό περιβάλλον καθώς φέτος τα κρούσματα είναι πολύ περισσότερα από ότι είχαμε πέρσι και λιγότερο ελεγχόμενα.
Τα υγειονομικά πρωτόκολλα που προβλέπονται για τη λειτουργία των σχολείων είναι αδύνατον να τηρηθούν. Πέρυσι πχ, ο Δήμος Καλαμαριάς διέθετε 80 καθαρίστριες πλήρους απασχόλησης, δηλαδή καθημερινά είχαμε 640 ώρες καθαριότητας, ενώ φέτος οι καθαρίστριες έγιναν 110 αλλά με τρίωρη απασχόληση, με αποτέλεσμα να έχουμε υποδιπλασιασμό των ωρών καθαριότητας.
Ακόμα και με την αύξηση από τους δήμους με δικά τους κονδύλια των ωρών απασχόλησης των καθαριστριών, δεν ξεπερνάμε τις 550 ώρες καθαριότητας.
Δεύτερον, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, θα πρέπει ώστε τα παιδιά να μην μπλέκονται μεταξύ τους, οι αίθουσες να καθαρίζονται μέσα σε 35 λεπτά, δηλαδή μεταξύ 13:25 που σχολούν τα παιδιά έως τις 14:00. Να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται τρείς αίθουσες μέσα σε 35 λεπτά είναι αδύνατο να συμβεί.
Τρίτον, η περίφημη τάξη «κάψουλα», έτσι ώστε να μην αναμειγνύονται τα παιδιά μεταξύ τους, δεν γίνεται να τηρηθεί γιατί τα παιδιά που παρακολουθούν το ολοήμερο, αναγκαστικά θα συγχρωτιστούν.
Ο κ. Λιάμπας εξέφρασε επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα του μέτρου να κλείνουν τα τμήματα μετά το 50% + 1.
«Ποιος γονιός θα στέλνει μέσα σε ένα υγειονομικό ναρκοπέδιο το παιδί του, αν υπάρχουν τρία ή τέσσερα κρούσματα στην τάξη; Κανείς δεν θα τα στείλει και τα παιδία θα παίρνουν απουσίες. Πρόκειται για τραγελαφική κατάσταση καθώς επικρατεί απίστευτη ένταση και δυσφορία τόσο σε μαθητές όσο και σε εκπαιδευτικούς που είναι εκτεθειμένοι σε ένα καθεστώς ανασφάλειας.
Οι εκπαιδευτικοί εκτός από το άγχος της επιμόλυνσης, του φόβου, της έντασης και της δουλειάς έχουν να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα και κακόβουλους γονείς, οι οποίοι μπορούν να τους κάνουν μήνυση.
Η εκπαιδευτική κοινότητα είναι αθωράκιστη και πρέπει να μπει ένα τέλος. Να υπάρξει αραίωση των τμημάτων, επανακαθορισμός των πρωτοκόλλων και πρόσληψη προσωπικού καθαριότητας έτσι ώστε να μπορέσουμε να περπατήσουμε στοιχειωδώς.
Η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να μας πάει μακριά και θα είναι έγκλημα να έχουμε πάλι το φαινόμενο των παιδιών πολλών ταχυτήτων. Αυτών που έχουν πρόσβαση και τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τη ψηφιακή τεχνολογία και αυτών που δεν μπορούν».