Γρ. Γεροτζιάφας / Οι σχέσεις εργασίας καθορίζουν την αυτοδιάθεση του σώματος
«Πολλοί επιστήμονες οι οποίοι συμβουλεύουν τις κυβερνήσεις, έχουν δημοσιοποιήσει δεδομένα που αναφέρουν ότι η πανδημία θα διαρκέσει έως και το 2024. Το ερώτημα είναι γιατί οι κυβερνήσεις που συμβουλεύουν λειτούργησαν με την λογική ότι τελειώνουμε με την πανδημία, μην αναλαμβάνοντας τη στήριξη των συστημάτων υγείας», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο καθηγητής Αιματολογίας στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, Γρηγόρης Γεροτζιάφας.
«Η πανδημία έθεσε το ερώτημα του κράτους πρόνοιας. Δεν γίνεται να την αντιμετωπίσουμε με λογικές ατομικής ευθύνης ή ατομικής προστασίας. Ο Covid-19, θα είναι μία καινούργια δύσκολη αρρώστια η οποία θα επιβαρύνει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και το σύστημα υγείας, αποτελώντας ένα λόγο παραπάνω για τη στήριξη της δημόσιας υγείας.
Χρειάζεται ανίχνευση, πρόληψη και πρόνοια καθώς πολλοί επιστήμονες -ανάμεσά τους και ο κ Τσιόδρας- εκτιμούν ότι με δεδομένο τις μεταλλάξεις και την χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού, η πανδημία θα διαρκέσει ακόμα μια πενταετία. Και το ερώτημα είναι γιατί ενώ τα δεδομένα είναι γνωστά, οι κυβερνήσεις λειτούργησαν με τη λογική ότι τελειώνουμε με την πανδημία χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη στήριξης των συστημάτων υγείας και μεσοπρόθεσμης πολιτικής αντιμετώπισης».
Παγίδα η υποχρεωτικότητα - Δεν αντιμετωπίζεται η πανδημία με λογική ατομικής ευθύνης
«Η πολιτεία πρέπει να ενημερώνει τον κόσμο, ενώ το καθήκον των προοδευτικών δυνάμεων και ανθρώπων, των φορέων και κομμάτων, είναι να δίνουν προοπτική στον κόσμο και να μην του λένε ψέματα. Τα εμβόλια είναι ασφαλή για όλους. Ακόμα και για τους περίπου 150.000 ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα. Δεν λέμε δικές μας απόψεις, αλλά τις κατευθυντήριες οδηγίες που ήδη από το 1970 είναι γνωστές. Χρειάζεται να πείσουμε και να ενημερώσουμε σωστά. Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των «Λαμπράκηδων», αλληλεπιδρώντας με τον κόσμο, πείθοντάς τον για την ανάγκη διενέργειας του εμβολιασμού και κυρίως για την ανάγκη ενίσχυσης των συστημάτων υγείας.
Όπως εξήγησε: «Μπορεί να συζητάμε για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης αλλά αν δούμε τις συνέπειες της πανδημίας, θα δούμε ότι οι σχέσεις εργασίας είναι αυτές που θα καθορίσουν στο τέλος την αυτοδιάθεση του σώματος. Βλέπουμε ήδη τι γίνεται με τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους με τα ημερήσια ή 15νθήμερα συμβόλαια που αναγκάζονται να πηγαίνουν άρρωστοι στη δουλειά τους γιατί δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Αν δείτε τον εμβολιαστικό χάρτη θα δείτε ότι στο κέντρο της Αθήνας και στα βόρεια προάστια καταγράφεται εμβολιαστική κάλυψη σε 99%, ενώ η δυτική Αττική υπολείπεται ακόμα και 30 μονάδες. Το ίδιο γίνεται και στο Παρίσι και έχει νόημα να πείσουμε τον κόσμο να εμβολιαστεί και κυρίως να τον πέσουμε να διεκδικήσει περίθαλψη».
