Η αντιμετώπιση της απειλής για την ασφάλεια που θέτει η άνοδος της Κίνας θα καταλαμβάνει σημαντικό κομμάτι της προσοχής του ΝΑΤΟ στο μέλλον εκτίμησε ο επικεφαλής της συμμαχίας, σηματοδοτώντας μια σημαντική αναθεώρηση των στόχων της δυτικής ομάδας, μια αναθεώρηση που αντανακλά τη γεωπολιτική στροφή των ΗΠΑ προς την Ασία.
Στη συνέντευξή του στους Financial Times, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι, αν και η Κίνα δεν αποτελεί “αντίπαλο”, έχει αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή ασφάλεια μέσω των τεχνολογικών δυνατοτήτων της και των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς της. Ο τρόπος υπεράσπισης των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων απέναντι σε αυτές τις απειλές θα καταλαμβάνει σημαντική θέση στο νέο δόγμα της συμμαχίας για την επόμενη δεκαετία, πρόσθεσε.
Εδώ και δεκαετίες η στρατιωτική συμμαχία επικεντρωνόταν στην αντιμετώπιση της Ρωσίας και, μετά το 2001, στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Η νέα επικέντρωση στην Κίνα έρχεται εν μέσω μιας αποφασιστικής μετατόπισης του γεωπολιτικού προσανατολισμού των ΗΠΑ μακριά από την Ευρώπη και προς μια αναμέτρηση με το Πεκίνο.
“Το ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία μεταξύ της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης. Όμως αυτή η περιοχή αντιμετωπίζει παγκόσμιες προκλήσεις: τρομοκρατία, κυβερνοεπιθέσεις, αλλά και την άνοδο της Κίνας. Οπότε, για να ενισχύσουμε τη συλλογική μας άμυνα, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την άνοδο της Κίνας” τόνισε ο Στόλτενμπεργκ. “Αυτό που μπορούμε να προβλέψουμε είναι ότι η άνοδος της Κίνας θα επηρεάσει την ασφάλειά μας. Ήδη το έχει κάνει”.
Το ΝΑΤΟ θα υιοθετήσει τη νέα Στρατηγική Οπτική του στη σύνοδο του καλοκαιριού, σύνοδος που αναμένεται να προσδιορίσει τον σκοπό της συμμαχίας για την επόμενη δεκαετία. Η τρέχουσα εκδοχή, που υιοθετήθηκε το 2010, δεν αναφέρεται στην Κίνα.
Το ΝΑΤΟ επιζητεί νέα κατεύθυνση έπειτα από την εικοσαετή ανάπτυξη δυνάμεών του στο Αφγανιστάν την ώρα που συνεχίζονται οι συζητήσεις για το μέλλον της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ευρώπη.
Ο Στόλτενμπεργκ, ο πρώην πρωθυπουργός της Νορβηγίας, ο οποίος αναμένεται να αποχωρήσει από τη ΝΑΤΟϊκή ηγεσία έπειτα από σχεδόν οκτώ χρόνια, τόνισε ότι οι σύμμαχοι θα επιδιώξουν να “περιορίσουν” τις δραστηριότητες έξω από τα σύνορά τους και να “ενισχύσουν” την αμυντική αντοχή τους απέναντι σε εξωτερικές απειλές.
“Η Κίνα έρχεται πλησιέστερα σ' εμάς... Τους βλέπουμε στην Αρκτική. Τους βλέπουμε στον κυβερνοχώρο. Τους βλέπουμε να κάνουν σοβαρές επενδύσεις σε κρίσιμες υποδομές στις χώρες μας”. “Και βεβαίως διαθέτουν όλο και περισσότερα όπλα μεγάλου βεληνεκούς που μπορούν να φτάσουν όλες τις ΝΑΤΟϊκές χώρες. Κατασκευάζουν πολλά σιλό για διηπειρωτικούς πυραύλους” σημείωσε.
Η Κίνα δοκίμασε έναν υπερηχητικό πύραυλο που δύναται να φέρει πυρηνική κεφαλή τον Αύγουστο, όπως ανέφεραν προσφάτως οι Financial Times, αποδεικνύοντας έτσι ότι έχει τη δυνατότητα κατασκευής προηγμένων όπλων μεγάλου βεληνεκούς. Μια δυνατότητα που αιφνιδίασε τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, υπογραμμίζοντας παράλληλα τη γρήγορη στρατιωτική πρόοδο που έχει σημειώσει το Πεκίνο όσον αφορά τα όπλα επόμενης γενιάς.
Κάθε υπαινιγμός, όμως, για μετατόπιση του ΝΑΤΟϊκού ενδιαφέροντος μακριά από τη ρωσική επιθετικότητα αναμένεται να συναντήσει τις διαμαρτυρίες των μελών τής ανατολικής Ευρώπης, τα οποία θεωρούν τη Μόσχα υπαρξιακή απειλή και τη συμμαχία ως μοναδικό εγγυητή της ασφάλειάς τους.
Ο Στόλτενμπεργκ υποστήριξε πως η Ρωσία και η Κίνα δεν θα πρέπει να θεωρούνται ξεχωριστές απειλές. “Πρώτον, συνεργάζονται στενά μεταξύ τους. Δεύτερον, όταν επενδύουμε περισσότερο στην τεχνολογία, το κάνουμε και για τους δύο τους” είπε.
“Κάνουμε έναν διαχωρισμό μεταξύ Κίνας και Ρωσίας, είτε για την περιοχή του Ειρηνικού είτε για την Ευρώπη. Πρόκειται όμως για ένα μεγάλο περιβάλλον ασφάλειας και πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα συνολικά. Κάνουμε πολλά για την ετοιμότητα, την τεχνολογία, τις κυβερνοεπιθέσεις, για όλες αυτές τις απειλές. Δεν πρέπει να βάζουμε ταμπέλες” πρόσθεσε.
Ο Στόλτενμπεργκ υπογράμμισε ότι η βιαστική απόσυρση των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων από το Αφγανιστάν τον Αύγουστο ήταν “μια προφανής επιλογή” μετά την απόφαση των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τη χώρα. Σημείωσε ότι, παρά το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θα μπορούσαν να παραμείνουν χωρίς αμερικανική υποστήριξη, η πολιτική ηγεσία των χωρών δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη συνεχιζόμενη παρουσία.
“Ήταν, εν μέρει, στρατιωτικό ζήτημα: οι δυνατότητες. Όμως νομίζω πως ακόμη πιο σημαντικό ρόλο έπαιξε η πολιτική πτυχή: πήγαμε στο Αφγανιστάν έπειτα από την επίθεση στις ΗΠΑ” τόνισε. “Από στρατιωτική άποψη θα ήταν δυνατό να παραμείνουμε. Όμως από πολιτική πιστεύω ότι δεν ήταν μια ρεαλιστική προοπτική. Και αυτός ήταν ο βασικός λόγος”.
