Μια νίκη χωρίς άσκηση
μια νίκη δίχως πάθος.
(μνήμη Κώστα Γ. Παπαγεωργίου
που έφυγε του Αγίου Γεωργίου)
Άη Γιώργη μου με το μεγάλο ακόντιο
με το νεκρό σου πτώμα
τ’ άλιωτο
που μυροβλύζει
που ’πνιξες το σκοτάδι μας
στα πόδια σαν σερνόταν,
το μαύρο τούτο ολόγυρα
που υπάρχει κι ολολύζει
τα χείλη σου τα πλούσια
στις πληγιασμένες παρειές
δίπλα στη λάμα
είναι μια νίκη ακόμα
του φθαρτού
μια πλάνη με βυζαντινές μπογιές
και σκιόφωτα
μια αίρεση
με άμβωνα το μελάνι.
