Από του δέντρου είμαι τα φύλλα εκείνα,
που από του Βούδα φύτρωσε τα μάτια
κι έφτασα από τ’ Ασσάμ μέχρι την Κίνα
κι ως του μεγάλου Χάνου τα παλάτια.
Θεσπέσιο ρόφημα όλο απ’ την Ασία,
ανάμεικτο με φύλλα από καμέλια
σε πάει στ’ άρωμά μου η φαντασία
μέχρι των απολαύσεων την εντέλεια.
Κι απ’ τις φυτείες μακριά στην Κεϋλάνη
και φορτωμένο πέρα στη Σαγκάη,
σε κούπα απ’ την πιο φίνα πορσελάνη
πες τι σ' ευφραίνει πιότερο: το τσάι.
Γιώργος Βαρθαλίτης
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.