Φιλάσθενο πουλί, με την ψυχή
τριμμένη και ρακένδυτη, κάθισε λίγο
στον ώμο του πτωχού Εσταυρωμένου.
Λες και δεν είχε λόγια να του πει,
δεν ελαλούσε σαν πουλί, που λέει ο λόγος,
μον' έσκυψε και πήρε από το αίμα του
μια μοναχά σταγόνα ολιγαρκή,
και του αφήνει με κρυμμένο δάκρυ
ένα φτερό, να το 'χει αν χρειαστεί.
Κυριάκος Χαραλαμπίδης