Η ταμπέλα, βγαλμένη από το πιο κιτς ρεπερτόριο του τουριστικού «επιχειρείν», με μια άγαρμπη πινελιά από Λας Βέγκας, υποδέχεται, αγέρωχη ακόμα, τον επισκέπτη: Heaven Beach Bar. Στην επιτηδευμένη υπερβολή της, δεν λαθεύει εντελώς: πίσω από την επιγραφή απλώνεται μια μεγάλη, αμμουδερή, πολύ όμορφη παραλία, από αυτές που σε κάνουν να ξεχνάς για λίγο την ασφυξία της τσιμεντούπολης - ένας παράδεισος, όπως θα έγραφε και ένας κλικο-θηρικός οδηγός για τις 10+2 καλύτερες παραλίες του Σαρωνικού. Και όμως, η ταμπέλα αυτή υποδεικνύει τον λόγο που ο παράδεισος είχε χαθεί, εδώ και πάνω από 15 χρόνια, για τους κατοίκους της περιοχής.
«Φέτος είναι το πρώτο καλοκαίρι που απολαμβάνουμε μία από τις πιο ωραίες παραλίες της Αττικής ελεύθερη» λέει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο Μ.Κ. (τα στοιχεία του είναι στη διάθεση της εφημερίδας), κάτοικος της περιοχής και μέλος της «Κίνησης κατοίκων για την απελευθέρωση της παραλίας Πεύκο». Πεύκο και όχι Heaven είναι το πραγματικό όνομα της παραλίας. Αλλά από τότε που ο Μ.Κ. εγκαταστάθηκε στην περιοχή, πριν από περίπου 13 χρόνια, ένα μεγάλο κομμάτι της ήταν ήδη κατειλημμένο από ομπρέλες και ξαπλώστρες. Και ακόμα απείχαμε αρκετά από την κόλαση που έμελλε να ακολουθήσει.
Χωμένη κάπου ανάμεσα στο 41ο και το 42ο χιλιόμετρο της Αθηνών-Σουνίου, λίγο μετά το πολυτελές Grand Resort του Λαγονησίου, η παραλία είχε όλα τα στοιχεία για να αποτελέσει ένα (ακόμα) case study για την παράδοση των ακτών του Σαρωνικού σε ιδιωτικά συμφέροντα: ασαφές νομικό και ιδιοκτησιακό καθεστώς, γραφειοκρατική ολιγωρία, επικαλυπτόμενες ευθύνες, αδιαφορία, πριμοδότηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Τυπικά, η παραλία παραχωρήθηκε λίγο μετά το 2000 στην επιχείρηση του Grand Resort για να επεκτείνει τις δραστηριότητές του. Το γεγονός ότι δεν κατάφερε να αξιοποιήσει αυτή την έκταση και άλλες οδήγησε σε διεκδικήσεις του Ομίλου Μαντωνανάκη, που πέτυχε πριν διαιτητικές αποφάσεις βάσει των οποίων αξιώνει από το Δημόσιο ένα ιλιγγιώδες ποσό, το οποίο ξεπερνά τα 600 εκατομμύρια ευρώ (βλέπε ΕφΣυν., 18.4.21).
«Αρχικά και μέχρι περίπου το 2012 ο ιδιώτης πήρε μια μικρή καντίνα. Όσο περνούσαν τα χρόνια, εκμεταλλευόμενος την απάθεια των ιθυνόντων και τις δικαστικές διαμάχες μεταξύ Grand Resort και Πολιτείας, έκανε μεγαλύτερη καντίνα στο κέντρο της παραλίας. Η οποία επεκτεινόταν όλο και περισσότερο και μετατράπηκε σε μεγαθήριο 150-200 τετραγωνικών - έφτασε μέχρι τον ναυαγοσώστη, στη μέση της παραλίας. Καταλήξαμε, τέσσερα χρόνια πριν, να έχει καταλάβει με ξαπλώστρες τα 4/5 της παραλίας, αφήνοντας μόνο μία μικρή γωνιά για όποιον ήθελε να κάνει ελεύθερα μπάνιο χωρίς να πληρώσει» εξιστορεί ο Μ.Κ. Θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του διότι η κινητοποίηση των κατοίκων έφερε, σύμφωνα με τον ίδιο, αρκετούς από αυτούς αντιμέτωπους με ύβρεις, απειλές, προπηλακισμούς, ενώ υπάρχει σε εκκρεμότητα δικαστική διένεξη με κατηγορίες για βαριά σωματική βλάβη. «Πέταξαν πέτρες στο αυτοκίνητο ενός εκ των κατοίκων που διαμαρτύρονταν για την παράνομη επέκταση της ‘καντίνας’».
Παρά την πίεση των κατοίκων και ορισμένα πρόστιμα από τον Δήμο Σαρωνικού, το μεγαθήριο συνέχιζε να λειτουργεί χωρίς άδεια. «Έπαιρνε ρεύμα από παρακείμενα σπίτια και έκανε έναν σωρό παρανομίες. Όταν γινόταν καταγγελία στην αστυνομία, δύο-τρεις φορές τον χρόνο, επειδή ζητούσε χρήματα για ξαπλώστρες που είχαν καταλάβει σχεδόν όλο το ‘Πεύκο’, ερχόταν ένα περιπολικό, συνελάμβανε κάποιον υπάλληλο - ‘αυτοφωράκια’, έβαζε μια κορδέλα μπροστά στο μαγαζί και λίγες ώρες μετά το μπιτς μπαρ λειτουργούσε κανονικότατα».
Απειλές
Το καθεστώς ασυδοσίας και καταπάτησης του δημόσιου χώρου σε όλη την Αττική, το οποίο κατέγραψε πρόσφατα η ΑΥΓΗ της Κυριακής («Ακτές παραδομένες σε οργανωμένα συμφέροντα», 10.7.22), κατέληξε σε ακόμα ένα γκροτέσκο σκηνικό: Ενώ στις 25.6.21, μετά από ενέργειες του Δήμου Σαρωνικού και της Κτηματικής Υπηρεσίας Αθηνών - Ανατολικής Αττικής, αφαιρέθηκαν οι τρεις μπροστινές σειρές ομπρελών και ξαπλωστρών και δημιουργήθηκε μια ελεύθερη ζώνη, την αμέσως επόμενη ημέρα, σύμφωνα με ανακοίνωση του δήμου, «(ο καταπατητής) έδινε ξαπλώστρες στους λουόμενους έναντι αντιτίμου, τις οποίες τοποθετούσαν μόνοι τους στον αιγιαλό» και τη μεθεπόμενη «[...] επανατοποθέτησε όλο τα ομπρελοκαθίσματα που είχαν αφαιρεθεί»!
Τότε, ο δήμαρχος Σαρωνικού Πέτρος Φιλίππου με επιστολή του προς το Αστυνομικό Τμήμα Σαρωνικού κατήγγειλε ότι «οι καταληψίες της παραλίας Πεύκο εξαπολύουν καθημερινά και δημόσια απειλές ακόμα και κατά της ζωής του ίδιου αλλά και του αντιδημάρχου Ευάγγελου Ζεκάκου». Αυτό συνέβη «ακόμα και παρουσία των εκπροσώπων της Κτηματικής Υπηρεσίας και της ΕΤΑΔ κατά την ημέρα της αυτοψίας».
Η ΕΤΑΔ δεν προχώρησε σε κατεδάφιση
Έναν χρόνο μετά, η εικόνα είναι τελείως διαφορετική: ένα συρμάτινο τείχος έχει αποκλείσει τις παράνομες εγκαταστάσεις, κρατώντας την αμμουδιά ελεύθερη για τους επισκέπτες. Ένα απτό παράδειγμα στη φαρέτρα όσων υποστηρίζουν ότι είναι εφικτή μια άλλη διαχείριση των ακτών του Λεκανοπεδίου, ώστε να είναι προσβάσιμες σε όλους.
«Αφού ο κόμπος έφτασε στο χτένι, οι αρμόδιοι φορείς, υπό την πίεσή μας, κινητοποιήθηκαν, σφράγισαν τις καντίνες και ένα περιπολικό παραμένει μόνιμα στον χώρο ώστε να μην ξανανοίξουν» τονίζει ο Μ.Κ. Τάσσεται υπέρ της οριστικής παραχώρησης της ακτής στον δήμο, ο οποίος θα αναλάβει να την περιποιείται και να την κρατά καθαρή.
Για την ώρα, οι κάτοικοι τηρούν στάση αναμονής: η παραλία παραμένει «νοικιασμένη» στο Grand Resort (οι προθέσεις του οποίου δεν έχουν γίνει γνωστές), ενώ μπουλντόζες δεν έχουν εμφανιστεί να γκρεμίσουν τις αυθαίρετες κατασκευές, μολονότι η ΕΤΑΔ δεσμεύτηκε γι’ αυτό πέρυσι, ως ιδιοκτήτης τμήματος της έκτασης (πληροφορούμαστε ότι ακόμα δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση κατεδάφισης). «Ακόμα και σήμερα, έχουν ντανιάσει εκατοντάδες ξαπλώστρες και χρεώνουν 5 ευρώ σε όποιον λουόμενο επιθυμεί να ανοίξει μία και να κάτσει. Παράλληλα, έχουν μεταφέρει το ‘Heaven’ 300 μέτρα πιο πέρα και στέλνουν διακριτικά υπαλλήλους στην παραλία για παραγγελίες» αναφέρει ο Μ.Κ. Τα σκάφη προς ενοικίαση, μια νέα... επέκταση δραστηριοτήτων του ίδιου επιχειρηματία, παραμένουν στην περιοχή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχει γίνει καμία παραχώρηση από επίσημο φορέα και ο Δήμος Σαρωνικού δηλώνει άγνοια για το πώς βρίσκονται εκεί. Επειδή το ελληνικό (ιδιωτικό) «δαιμόνιο» βρίσκει πάντα τρόπο να επιβιώνει, αν μένετε στην ευρύτερη περιοχή, καλού-κακού κάντε μερικές ελεύθερες και δωρεάν βουτιές στο «Πεύκο». Γιατί ο «Παράδεισος» απειλεί να επιστρέψει. Το ίδιο και οι πρώτες βροχές του φθινοπώρου.
