Προφανώς, ο Κ. Μητσοτάκης δεν είχε άλλη επιλογή από το να ξηλώσει με συνοπτικές διαδικασίες τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, ο οποίος εμφανίστηκε να χαχανίζει με τον δήμαρχο Σπάρτης για το πώς η Ν.Δ. «γύρισε το παιχνίδι» μετά τις πολύνεκρες πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία.
Δηλαδή κουβαλώντας λεφτά σε σακούλες και πληρώνοντας τριχίλιαρα σε όποιον τους έλεγε καλημέρα. Δεν μάθαμε φυσικά κάτι καινούργιο, ήταν γνωστό ότι έτσι έγιναν τότε τα πράγματα. Είναι όμως αλλιώς να βλέπει όλος ο κόσμος τους δεξιούς να αλληλοσυγχαίρονται για το πώς πετώντας δημόσιο χρήμα κατάφεραν να εξαγοράσουν τη «στραβή» που είχε γίνει στη βάρδιά τους.
Η αναφορά στη «στραβή» δεν είναι τυχαία. Η Νέα Δημοκρατία έχει χτίσει ολόκληρη εκστρατεία μίσους απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ κατηγορώντας τον για αναισθησία απέναντι στην τραγωδία στο Μάτι. Είναι ένα από τα πιο αισχρά ψέματα που έχει χρησιμοποιήσει η Ν.Δ. στην προσπάθειά της να χτυπήσει πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η εικόνα του υπουργού να χαχανίζει με τον δήμαρχο και πρώην υφυπουργό Οικονομικών για την τραγωδία του 2007 δείχνει τον απίστευτο κυνισμό των κυβερνητικών στελεχών: 49 νεκροί, σιγά. Ας είναι καλά οι σακούλες.
Σε κάθε περίπτωση, το παραμύθι ότι ο Μητσοτάκης καρατόμησε τον Λιβανό από θέσεις αρχής και πολιτικής ηθικής είναι ελάχιστα πειστικό. Διαχείριση στραπάτσου έκανε, γιατί πολλά στραπάτσα του μαζεύτηκαν τελευταία. Οι αρχές και η πολιτική ηθική του Μητσοτάκη έχουν πάει περίπατο εδώ και καιρό.