Τώρα που κατάφερε να χάσει μέσα από τα χέρια του τον υπαρχηγό της εγκληματικής συμμορίας, το κύρος της ΕΛ.ΑΣ. ανέβηκε κατακόρυφα. Και θα μπορεί πλέον με άλλον αέρα να συλλαμβάνει δεκατετράχρονα, να δένει τους Ινδαρέδες και να επιδεικνύει τα τατουάζ της με τους σιδερένιους σταυρούς της Βέρμαχτ.
Ο Μ. Χρυσοχοΐδης, που προχθές δήλωνε ότι όσοι ενδέχεται να μην πάρουν αναστολή «παρακολουθούνται διακριτικά», χθες βγήκε να επικαλεστεί το κράτος δικαίου. Σοβαρά τώρα;
Σε ποιο κράτος δικαίου οι καταδικασμένοι εγκληματίες έχουν το δικαίωμα να την κοπανάνε ανενόχλητοι; Ποιανού δουλειά ήταν να ξέρει πού είναι ο υπαρχηγός και τι κάνει; Και αν χρειαζόταν εντολή εισαγγελέα για να κάνει τη δουλειά της η αστυνομία, γιατί δεν φροντίσατε να τη ζητήσετε;
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι, για ακόμη μια φορά, άσχημα εκτεθειμένος. Αυτή τη φορά όχι για υπέρβαση καθήκοντος και παράνομη αστυνομική βία, όπως συνήθως.
Αλλά για την απαράδεκτη ανοχή και το χαϊδολόγημα σε έναν από τους φασίστες αρχηγούς, που του επέτρεψε να πάρει το καπέλο του και να φύγει ανενόχλητος.
Η υπόθεση αυτή είναι βαρύ πλήγμα για το κύρος της Ελληνικής Αστυνομίας. Όχι μόνο για το ρεζιλίκι.
Αλλά και γιατί δείχνει ότι οι εκλεκτικές συγγένειες ανάμεσα στην ΕΛ.ΑΣ. και τη φασιστική συμμορία εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και μετά την απόφαση του δικαστηρίου.
