Η πολιτική απόφαση που ελήφθη τον περασμένο Μάιο, όταν άρχισε η χαλάρωση των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης σε πανευρωπαική κλίμακα, είναι σαφής: Πρέπει να απφοευχθεί με όλα τα μέσα το ενδεχόμενο ενός νέου lock down καθώς οι επιπτώσεις στην οικονομία θα είναι καταστροφικές.
Η κατεύθυνση αυτή σχηματίστηκε από τις μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης, που ξεκίνησαν αμέσως τις προετοιμασίες για την επικείμενη χειμερινή περίοδο. Τα κράτη εξοπλίστηκαν με υλικό και ανθρώπους που θα λειτουργήσουν επαρκώς και ασφαλώς στις νέες δυσμενείς συνθήκες, δημιούργησαν όσο το δυνατόν ισχυρότερες ασπίδες προστασίας, έθεσαν κανόνες ώστε να λειτουργήσει η αγορά και να κινθεί η κοινωνία όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά.
Όλα αυτά έγιναν νωρίς. Και κυρίως αναγνωρίζοντας τις ιδιαίτερες συνθήκες, συνήθειες και αντιλήψεις που επικρατούν σε ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες. Δεν είναι ίδιον δηλαδή κάποιας εθνικότητας, η συνάθροιση νεαρών πολιτών, ούτε η δυσκολία προσαρμογής ηλικιωμένων στη νέα πραγματικότητα.
Ωστόσο οι κυβερνώντες εδώ στην Ελλάδα στοχοποιούν τους νέους και τις νέες επειδή συνωστίζονται -ορισμένες φορές χωρίς να τηρείται κανένας κανόνας προστασίας- σε δημόσιους χώρους. Τα δε μέτρα που λαμβάνονται για την αποφυγή του συνωστισμού είναι καταφανώς γελοία. Το να κλείνεις τα περίπτερα στις 12 τη νύχτα για να μην προμηθεύονται οι πολίτες ελκοολούχα ποτά προσομοιάζει με κακό αστείο. Το να στέλνεις περιπολικά με ηχεία να μεταδώσουν μηνύματα σε πλατείες ή αστυνομικούς να δείρουν αδιακρίτως, προκαλεί αρχικά γέλιο και έπειτα οργή.
Η γελοιότητα είναι το τελευταίο καταφύγιο της κυβέρνησης, αφού δεν έπραξε τίποτα για να διαφυλάξει το σημαντικότερο όπλο απέναντι στην πανδημία: την αξιοπιστία της στο λαό.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να πείσει κανέναν και καμία για την επικινδυνότητα της κατάστασης όταν διαρκώς επί μήνες δεν έχει πράξει το παραμικρό για να λειτουργήσουν τα σχολεία με ασφάλεια, όταν τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι γεμάτα με κόσμο.
Δεν μπορεί να πείσει μάλιστα για τις αγαθές της προθέσεις όταν μοιράζει αφειδώς χρήμα σε ιδιώτες στο χώρο της υγείας και της παιδείας, όταν δίνει χρήματα για μάσκες και απολυμαντικά σε κρεοπωλεία ή βουλκανιζατέρ. Όταν δηλαδή δημιουργεί διαρκώς την εικόνα πως η πανδημία είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για πλουτισμό σε βάρος της κοινωνίας.
