Ο δύο Ισπανίες, της προόδου και του συντηρητισμού, συνεχίζουν να συγκρούονται διαρκώς προσπαθώντας η καθεμιά να δώσει το στίγμα της πορείας της χώρας.
Η Ισπανία του συντηρητισμού, της ομοφοβίας, του ρατσισμού, του σεξισμού και της πατριαρχικής οικογένειας εκφράζεται με τον χειρότερο τρόπο στο κοινωνικό επίπεδο, το μόνο όπου μπορεί να δράσει, συνεχίζοντας να αφαιρεί ζωές, όπως με την ομοφοβική δολοφονία του Σαμουέλ Λουίθ στην Κορούνια από μια «αγέλη ανθρώπινων κυνηγόσκυλων», όπως τόνισε η ίδια η αστυνομία, και τις γυναικοκτονίες, που δεν φαίνεται να έχουν τελειωμό. Η απάντηση σε όλες αυτές τις δολοφονίες δόθηκε με μαζικές κινητοποιήσεις σε εκατοντάδες πόλεις.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει η Ισπανία της προόδου, που εκφράζεται από την κυβέρνηση συνασπισμού των Σοσιαλιστών και της Αριστεράς, που συνεχίζει παρά τις όποιες δυσκολίες να προσπαθεί να αλλάξει τα χαρακτηριστικά της χώρας διαμέσου διαδοχικών κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών μεταρρυθμίσεων.
Νέο σχέδιο νόμου για τον βιασμό
Την εβδομάδα που πέρασε, η κυβέρνηση παρουσίασε το νέο σχέδιο νόμου για την υπεράσπιση των γυναικών κατά του βιασμού, τον νόμο για την «Ολοκληρωτική Εγγύηση της Σεξουαλικής Ελευθερίας» των γυναικών, καθιστώντας σαφές ότι το «ναι» θα είναι «ναι» μόνο όταν είναι σαφές, κατηγορηματικό και ξεκάθαρο. «Μόνο το ναι είναι ναι», όπως ισχυρίζεται το φεμινιστικό και γυναικείο κίνημα, θεωρώντας ότι όλα τα υπόλοιπα λέγονται απλά βιασμός.
Η νομοθεσία που προτείνουν οι Σοσιαλιστές και η Αριστερά ακολουθεί το παράδειγμα της Συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης, μιας από τις πιο σημαντικές συμφωνίες για τα δικαιώματα των γυναικών, που ψήφισε το Συμβούλιο της Ευρώπης, με αποτέλεσμα να υιοθετείται το θετικό μοντέλο συμπεριφοράς, το αποκαλούμενο Yes Model, στα πρότυπα της νομοθεσίας της Σουηδίας και της Βρετανίας.
Η πρόταση της ισπανικής κυβέρνησης για το μη συναινετικό σεξ έφτασε πέντε χρόνια μετά τον ομαδικό βιασμό απ' την αποκαλούμενη «Αγέλη» στην Παμπλόνα. «Σήμερα είναι μια ημέρα που η πολιτική βρίσκεται στο ύψος των απαιτήσεων της κοινωνίας και συγκριμένα στα αιτήματα των φεμινιστριών, τα αιτήματα των γυναικών της χώρας μας», τόνισε η υπουργός Ισότητας και ηγετικό στέλεχος του Unidas Podemos Ιρένε Μοντέρο, καλώντας την κάθε γυναίκα να κατανοήσει ότι «μόνο εσύ μπορείς να αποφασίζεις για το σώμα και τη σεξουαλικότητά σου».
Την ίδια στιγμή, η υπουργός Εργασίας, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ηγέτης του Unidas Podemos Γιολάντα Ντίαθ προσπαθεί να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες και τα συνδικάτα για τη μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, να επιταχύνει τις προσπάθειες νέας αύξησης του κατώτατου μισθού στους επόμενους μήνες, συνεχίζοντας παράλληλα τη μάχη της κατά της άτυπης, ελαστικής και πρόσκαιρης εργασίας.
Ρεκόρ μείωσης ανεργίας και υποαπασχόλησης
Το υπουργείο Εργασίας έστειλε σε 59.129 επιχειρήσεις προειδοποίηση ότι υπάρχουν ενδείξεις παρατυπιών και απάτης στα συμβόλαια εργασίας 122.528 εργαζομένων τους, ενώ η Γιολάντα Ντίαθ διευκρίνισε ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή.
Η πολιτική του υπουργείου Εργασίας οδήγησε, το προηγούμενο δίμηνο, στο να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου 90.000 συμβάσεις πρόσκαιρης και περιορισμένης εργασίας, με αποτέλεσμα μεσούσης της πανδημίας η Ισπανία να καταγράψει ρεκόρ μείωσης της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, ενώ το 2018 και το 2019 είχαν μετατραπεί ετησίως μόλις 60.000 συμβάσεις εργασίας σε αορίστου χρόνου.
Από τη στιγμή που η Ντίαθ ανέλαβε το υπουργείο Εργασίας οι επιθεωρήσεις εργασίας αυξήθηκαν κατά 43%, γιατί η Ντίαθ είχε προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή ότι «δεν μπορεί να αντικατασταθεί η αορίστου από την ορισμένου χρόνου σύμβαση εργασίας», υπογραμμίζοντας ότι η Ισπανία έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά συμβάσεων περιορισμένου χρόνου στην Ευρώπη.
Για την Ντίαθ, «οι πενθήμερες συμβάσεις εργασίας, για να μην πληρώνονται τα σαββατοκύριακα, οι προσλήψεις τον Σεπτέμβριο με τις απολύσεις τον Ιούλιο, για μην καταβληθεί ο Αύγουστος, θα πρέπει ν' αποτελέσουν παρελθόν. Οι εργοδότες θα πρέπει να κατανοήσουν ότι η ανάπαυση το Σάββατο και την Κυριακή και οι διακοπές αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εργασιακής σχέσης».
Την ίδια στιγμή, η Ντίαθ ζητάει την ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας με προσωπικό, γιατί «ακόμη και εάν καταφέρουμε να συμφωνήσουμε με τους εργοδότες ότι η διάρκεια της σύμβασης περιορισμένου χρόνου θα διαρκεί ένα έτος, εάν δεν έχουμε επιθεωρήσεις, δεν θα καταφέρουμε να εφαρμοστεί».
Μεταρρύθμιση τόσο μαρξιστική όσο αυτή του Μπάιντεν
«Οι προτάσεις που κάνει το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Οικονομίας είναι τόσο μαρξιστικές όσο αυτές που προτείνει ο Τζο Μπάιντεν, ο Πάπας ή ο Ευρωπαίος επίτροπος Εργασίας της Ε.Ε. Νικολά Σμιτ», τόνισε στην ισπανική ραδιοτηλεόραση η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εργασίας Ντίαθ απαντώντας στις καταγγελίες της συνομοσπονδίας των εργοδοτών CEOE ότι η Ντίαθ προωθεί μια «μαρξιστική» μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Η Ντίαθ υπερασπίστηκε επίσης στον Πάμπλο Ιγκλέσιας εκτιμώντας ότι αποτελεί «τον πιο κακοποιημένο πολιτικό στην Ιστορία της δημοκρατίας στην Ισπανία», δηλώνοντας ότι «έχει το δικαίωμα να διατηρεί την ιδιωτική του ζωή και να είναι ευτυχισμένος».
Η Ντίαθ μάλιστα υπογράμμισε ότι μιλά τακτικά με τον Ιγκλέσιας, σέβεται τον τρόπου που εγκατέλειψε την ενεργό πολιτική και ότι κάποια μέρα θα κάνει ακριβώς το ίδιο. «Όταν πας σε ένα υπουργείο, πρέπει να ανοίξεις την πόρτα και μετά να την κλείσεις και να πεις ότι είσαι περαστικός», συμπλήρωσε η Ντίαθ.
«Εργάζομαι για τη χώρα μου. Θα δώσω τα πάντα για τον συνασπισμό που με έχει τόσο ενθουσιάσει. Είναι τιμή για μένα να συμμετέχω στην πρώτη κυβέρνηση συνασπισμού, γιατί εκτιμώ ότι είναι σημαντικά αυτά που κάνουμε. Θα δώσω τα πάντα για να μην κυβερνήσει η Δεξιά τη χώρα», δήλωσε κατηγορηματικά η Ντίαθ, που έχει αναλάβει την ηγεσία του Unidas Podemos, έχοντας αποχωρήσει εδώ και χρόνια από την Ενωμένη Αριστερά, αλλά παραμένει στο Κ.Κ. της Ισπανίας.