Από τη μια το νέο μεγαλεπήβολο σχέδιό του για την κατασκευή της “διώρυγας” της Κωνσταντινούπολης -ουσιαστικά ένα σχέδιο bypass του Βοσπόρου-, το οποίο θα βάλει μπροστά μέσα στο καλοκαίρι. Από την άλλη οι απόστρατοι του Ναυτικού που τόλμησαν να τον αμφισβητήσουν και να τον κατηγορήσουν ότι θέτει υπό αίρεση τη Συνθήκη του Μοντρέ υπονομεύοντας τα συμφέροντα της “Γαλάζιας Πατρίδας”.
“Επιτίθεστε κατά της εθνικής βούλησης και της δημοκρατίας” είπε οργισμένος στους ναυάρχους και διαβεβαίωσε ότι η Άγκυρα παραμένει δεσμευμένη στη Συνθήκη του Μοντρέ έχοντας επίγνωση των οφελών που προσφέρει στην Τουρκία. Όμως “η Τουρκία δεν θα διστάσει στο μέλλον να αναθεωρήσει οποιαδήποτε συμφωνία χάριν της ανάπτυξής της” συμπλήρωσε...
Από τη μια αποσύρει τη χώρα του από την πρώτη νομικά δεσμευτική διεθνή σύμβαση προστασίας των γυναικών από την έμφυλη βία, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, και από την άλλη καταφέρεται κατά της... “παγκόσμιας αδικίας”, που στερεί από σχεδόν 100 φτωχές χώρες του κόσμου τα εμβόλια κατά της Covid-19, και υπόσχεται ότι η Τουρκία θα φτιάξει το δικό της εμβόλιο για να το προσφέρει “σε όλη την ανθρωπότητα”.
Από τη μια τα οικονομικά προβλήματα που γίνονται δραματικά, με τον πληθωρισμό να τρέχει πάνω από 16% και την ακρίβεια στα είδη διατροφής να προκαλεί τρόμο σε εκατομμύρια Τούρκους. Απ’ την άλλη οι κρυφοί πόθοι για την τουρκική υπερδύναμη που θα αναδυθεί προσεχώς στο διεθνές προσκήνιο και θα ανταγωνίζεται ισάξια ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα.
Τα φιλο-ερντογανικά ΜΜΕ πανηγύριζαν διθυραμβικά την περασμένη εβδομάδα για ένα, μάλλον επικριτικό, άρθρο του Φουκουγιάμα σε αμερικανικό έντυπο, που έγραφε ότι η Τουρκία “έχει αναπτύξει τα δικά της εγχώρια drones και τα έχει χρησιμοποιήσει με καταστροφικές συνέπειες σε αρκετές πρόσφατες στρατιωτικές συγκρούσεις”.
“Η Τουρκία πέτυχε και δεν θα σταματήσει. Όχι μόνο άλλαξε την ισορροπία στον συριακό εμφύλιο, αλλά και εξάλειψε όλες τις υποστηριζόμενες από τη Δύση οργανώσεις στη Λιβύη. Μετέβαλε το ισοζύγιο ισχύος στο Καραμπάχ και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, εάν χρειαστεί, θα κάνει το ίδιο στην ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο και στη Μαύρη Θάλασσα, (περιοχές) που είναι πιθανό να εκραγούν ανά πάσα στιγμή” έγραψε στη Γενί Σαφάκ ένας από τους διαπρύσιους “θεωρητικούς” του ερντογανισμού, ο Ιμπραχίμ Καραγκιούλ.
Από τη μια οι διακηρύξεις για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκδημοκρατισμό και ενίσχυση του κράτους δικαίου, απ’ την άλλη το ανελέητο κυνηγητό κατά του “εσωτερικού εχθρού”, πραγματικών ή υποτιθέμενων “γκιουλενιστών”, που δεν λέει να σταματήσει ακόμη και σχεδόν πέντε χρόνια μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Και φυσικά ο ασφυκτικός κλοιός καταστολής γύρω από το HDP, το κόμμα που θα μπορούσε να αποβεί “μοιραίο” για τα σχέδια επανεκλογής του το 2023, εφόσον προκύψει μια άτυπη συμμαχία του με τους κεμαλιστές, όπως έγινε στις δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης το 2019.
Κι αν τελικά, ακόμη και “με τη βοήθεια του Θεού”, δεν μειωθούν τα επιτόκια ώστε να υπάρχει φθηνό χρήμα που θα τροφοδοτεί την εγχώρια ανάπτυξη, υπάρχει και η λύση της “ισλαμικής μεγα-τράπεζας”. Τα συναλλαγματικά προβλήματα της Τουρκίας θα μπορούσαν να λυθούν με συναλλαγές που θα γίνονται σε εθνικά νομίσματα με τις άλλες μουσουλμανικές χώρες. Ήταν μια πρόταση που έπεσε στο τραπέζι την Πέμπτη, στη τηλε-σύνοδο κορυφής των χωρών της ομάδας D-8 (Μπαγκλαντές, Αίγυπτος, Ινδονησία, Ιράν, Μαλαισία, Νιγηρία, Πακιστάν, Τουρκία).
Τι αποκαλύπτουν όλες αυτές οι “διπλές σελίδες” του Ερντογάν; Σαφώς ότι είναι απρόβλεπτος και υπό μια έννοια “αντισυμβατικός”. Κυρίως όμως ότι συνεχίζει τη βασική πρακτική που τον έφερε έως εδώ. Κάνει τα πάντα για να μείνει στην εξουσία αδιαφορώντας για νόρμες και κόστος. Όλα όμως έχουν τα όριά τους...
