"Το χαώδες συνονθύλευμα της Πειραιώς καθρεπτίζει βασικά χαρακτηριστικά της νεοελληνικής πραγματικότητας. Με τα λόγια αυτά περιέγραψε ο γνωστός αρχιτέκτονας πολεοδόμος Νίκος Μπελαβίλας το φαινόμενο της οδού Πειραιώς. Στην άλλοτε οδό Παναγή Τσαλδάρη συναντά κάποιος από παλιά εργοστάσια και αποθήκες μέχρι θαυμάσια νεοκλασικά και μια έντονη βιομηχανική ταυτότητα.
Η Πειραιώς ήταν η λεωφόρος των εργοστασίων: το Φωταέριο (Γκάζι), η ΙΟΝ, ο Παυλίδης, τα Ελληνικά Υφαντήρια, ο ΜΑΝΟΣ, η ΕΛΒΥΝ κ.ά.
Τη δεκαετία του 1980 η βιομηχανική ζώνη κατά μήκος της Πειραιώς συρρικνώθηκε. Ήταν η μαύρη περίοδος της αποβιομηχάνισης. Εικόνα της η οδός Πειραιώς με τα εγκαταλελειμμένα κτήρια που στέγαζαν χώρους παραγωγής και αποθήκες. Η μεταβιομηχανική Πειραιώς είναι ακόμα ζητούμενη.
Η εξαγγελθείσα ανάπλαση καρκινοβατεί. Ή μάλλον βαδίζει με δόσεις: Σχολή Καλών Τεχνών, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Σκέφτομαι την παλιά ιδέα να γινόταν εκεί η Όπερα. Μήπως θα ήταν καλύτερα; Πάντως, μέχρι τώρα αυτός ο πλούτος γης που άφησε η αποβιομηχάνιση έχει σωθεί. Πάντα ένας Βωβός παραμονεύει σε αυτή την Πολιτεία. Θυμάμαι τα λόγια ενός παλιού Αθηναίου: Τα σκυλάδικα τα διώχνεις κάποτε. Τα γυάλινα κτήρια;
* Ο Άγγελος Μανταδάκης είναι υπεύθυνος Πολιτισμού εκ μέρους της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ