Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
22.0°C24.8°C
3 BF 39%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.0°C24.2°C
2 BF 52%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C20.5°C
4 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
20 °C
19.3°C19.8°C
5 BF 60%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
22.9°C24.0°C
3 BF 33%
Μουντιάλ 2022 / Η λαθροχειρία του Ινφαντίνο και η διγλωσσία των Ευρωπαίων
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Μουντιάλ 2022 / Η λαθροχειρία του Ινφαντίνο και η διγλωσσία των Ευρωπαίων

Είναι δύσκολο να συμφωνήσει κανείς με τον Τζιάνι Ινφαντίνο, τον πρόεδρο του «καρτέλ της FIFA», και με τα όσα είπε σε εκείνη την παραληρηματική συνέντευξή του μια μέρα πριν από την επίσημη έναρξη του Μουντιάλ. Ωστόσο, όσο μεγάλη δόση λαθροχειρίας και αν περιείχε η προσπάθειά του να εμφανιστεί ως «υπερασπιστής του αραβικού κόσμου», δεν μπορεί, από την άλλη, να διαφωνήσει κανείς όταν η Δύση κατηγορείται για διγλωσσία και υποκρισία. Και δεν είναι μόνο τα «3.000 χρόνια εκμετάλλευσης» του φτωχού παγκόσμιου Νότου, στα οποία αναφέρθηκε θέλοντας έτσι να αμφισβητήσει το δικαίωμα κριτικής κυρίως των Ευρωπαίων.

Δεν είναι δηλαδή μόνο το γεγονός ότι η Ευρώπη από τη μια επιθυμεί να ξεχνά τα όσα συνέβησαν στον υπόλοιπο πλανήτη τα χρόνια της αποικιοκρατίας και ποιες είναι οι συνέπειές τους ακόμα και σήμερα. Το πρόβλημα είναι ότι η στάση της σε ό,τι αφορά τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες σε μια σειρά από χώρες γίνονται συνήθως λάστιχο ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής. Ουσιαστικά λοιπόν ο πολυπράγμων Ελβετός αυτό που διεμήνυσε με τον τρόπο του στους «σοκαρισμένους» Δυτικούς ήταν ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σκοινί».

Η κριτική άργησε δώδεκα χρόνια

Το Μουντιάλ του Κατάρ ήταν από την αρχή μια προβληματική επιλογή. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων της Ε.Ε., κυρίως η γαλλική και η γερμανική, συνέχιζαν να στέλνουν εταιρείες στην Ντόχα για δουλειές, ακόμα και όταν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις άρχισαν να επισημαίνουν τις άθλιες συνθήκες εργασίας εκεί. Το μόνο που έκαναν ήταν κάποιες «ερευνητικές αποστολές» για τα μάτια του κόσμου. Η «πίεση» προς το καθεστώς του μικρού εμιράτου θα είχε αποδώσει τότε και όχι το 2022, που όλα είχαν πια κριθεί.

Αντί γι’ αυτό, είδαμε τις «επενδύσεις» να συνεχίζονται κανονικά, τα ξενοδοχεία να σηκώνονται προς τον ουρανό, τα τρένα να επεκτείνονται γύρω από την πρωτεύουσα. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε υπουργούς και πρωθυπουργούς να καταφθάνουν στην Ντόχα για να παρακαλέσουν κυριολεκτικά τους εμίρηδες για γρήγορες συμφωνίες για περισσότερα ορυκτά καύσιμα, έτσι ώστε να... πάρει το μάθημά του ο Πούτιν. Από τη μια δουλικές υποκλίσεις, λοιπόν, στους αυταρχικούς σουλτάνους και από την άλλη λεονταρισμοί με όπλο ένα περιβραχιόνιο. Περίμεναν στ’ αλήθεια οι «Ευρωπαίοι» να σώσουν την τιμή τους με ένα απλό κομμάτι συνθετικού υφάσματος στα μανίκια των αρχηγών των ομάδων; Στο τέλος αποδείχτηκε ότι δεν είχαν το θάρρος ούτε γι’ αυτή τη μικρή συμβολική κίνηση αντίδρασης. Λαγοί που προσπαθούσαν να βρυχηθούν ως λιοντάρια.

Η στάση των ευρωπαϊκών ομοσπονδιών απέναντι στα καθεστώτα του Κόλπου είναι τελικά μια απλή μικρογραφία της στάσης των κυβερνήσεών τους. Διγλωσσία και υποκρισία, που αποκαλύπτει διαρκώς τα αδιέξοδα μιας ευκαιριακής, χωρίς αρχές πολιτικής.

Παραβιάσεις εργατικών δικαιωμάτων στη Δύση

Η αδυναμία των Ευρωπαίων να υπηρετήσουν τις υποτιθέμενες «αρχές» τους και να τις επιβάλουν στον υπόλοιπο πλανήτη έχει όμως μια πολύ βαθύτερη αιτία. Πόσο «ανθρωπιστικά» αντιμετωπίζονται τελικά οι ξένοι εργάτες σε όλες τις χώρες της πολιτισμένης Δύσης; Στο πίσω μέρος του μυαλού τους όλοι γνωρίζουν ότι οι εργάτες που μαζεύουν τα σπαράγγια στη Γερμανία ή εκείνοι που δουλεύουν στις βιομηχανίες του κρέατος και τους πετσόκοψε κυριολεκτικά στην πρώτη του φάση ο κορωνοϊός δεν αντιμετωπίζονται με περισσότερο σεβασμό από εκείνους που έχτισαν το θαύμα της Ντόχα. Στη Γερμανία είναι Πολωνοί, Ρουμάνοι ή Μολδαβοί. Στην Πολωνία τις βρωμοδουλειές τις κάνουν Κιργίζιοι ή Τατζίκοι. Όπως οι χωρίς χαρτιά Μεξικανοί στα σφαγεία και στις φυτείες σε μια σειρά από τις πολιτείες των ΗΠΑ. Στο Κατάρ ήταν οι μετανάστες από το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές ή από χώρες της Αφρικής.

Αυτό λοιπόν ήθελε να υπενθυμίσει με το προκλητικό του ύφος ο Ινφαντίνο. Όλοι στο ίδιο καράβι ταξιδεύουν. Οι Καταριανοί απλώς προσάρμοσαν τη λογική του αχαλίνωτου καπιταλισμού που βλέπει την ανθρώπινη εργασία ως την πιο φτηνή και αναλώσιμη «πρώτη ύλη» στις δικές τους «παραδόσεις». Εξύψωσαν σε νέα επίπεδα την άκαρδη λογιστική του νεοφιλελευθερισμού. «Πιο σκληρά, πιο εντατικά, πιο απροκάλυπτα». Αυτή ήταν η διαφορά που χάλασε τη βιτρίνα... Γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα παγκόσμιο mega event χωρίς ανθρωποθυσίες. Στην Ελλάδα το λησμονήσαμε επειδή έχουν πια περάσει δύο δεκαετίες από τους Αγώνες που «γύρισαν στο σπίτι τους» και μας έκαναν να καμαρώνουμε για την ισχυρή μας πατρίδα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL