Σε "ζώνη φτηνής εργασίας" μετατρέπει τη χώρα το τυπικά "αναπτυξιακό", αλλά ουσιαστικά "εργατοκτόνο" νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, καθώς, πέραν του κατώτατου μισθού καμία αμοιβή μέσω συλλογικών και κλαδικών διαπραγματεύσεων δεν είναι πλέον εξασφαλισμένη. Και αυτό καθώς κάθε επιχείρηση μπορεί να ζητεί εξαίρεση και ολόκληρες περιοχές ή οικονομικοί κλάδοι να διαμορφώνουν ένα διαρκές "μισθολογικό ντάμπινγκ" ρίχνοντας τους μισθούς στα κατώτατα όρια.
Επιπροσθέτως ο εργαζόμενος ή τα σωματεία και οι ομοσπονδίες δεν θα έχουν και δυνατότητα προσφυγής σε ένα ανεξάρτητο θεσμικό όργανο, όπως είναι ο ΟΜΕΔ. Δηλαδή "κλείνει" και ο δρόμος για διεκδικήσεις στη διαιτησία. Οι εργοδότες δεν θα συμφωνούν προκειμένου να προσφεύγουν (μονομερώς) οι εργαζόμενοι ακόμα και στην περίπτωση που έχει κηρυχθεί υποχρεωτική μια κλαδική σύμβαση!
Αναλυτικά, στο σχέδιο νόμου περιλαμβάνονται πολλαπλές δυνατότητες εξαίρεσης επιχειρήσεων που θα επικαλούνται ή θα αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ώστε να μην περιλαμβάνονται στην κλαδική σύμβαση. Μάλιστα, μεταξύ άλλων, η ρήτρα εξαίρεσης θα αποφασίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις από τον ίδιο τον υπουργό (!), εκτός και αν υπάρχει εξαίρεση που θα συμφωνείται σε κλαδικό επίπεδο ή σε τοπικό επίπεδο μέσω τοπικής σύμβασης εργασίας.
Επιπροσθέτως προβλέπεται ειδικός όρος εξαίρεσης των κλαδικών συμβάσεων για επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού σκοπού και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ακόμα υπερισχύει η επιχειρησιακή σύμβαση αν η επιχείρηση είναι σε καθεστώς πτωχευτικής διαδικασίας, εξωδικαστικού συμβιβασμού ή οικονομικής εξυγίανσης.
Αυτόματη θα είναι η εξαίρεση αν υπάρχει τοπική κλαδική σύμβαση, η οποία υπερισχύει της εθνικής κλαδικής ή της ομοιοεπαγγελματικής συλλογικής σύμβασης.
Η πλήρης ανατροπή των κλαδικών συμβάσεων ολοκληρώνεται με τα σοβαρά εμπόδια που μπαίνουν στην επεκτασιμότητά τους. Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι για την επέκταση συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης υποβάλλεται τεκμηρίωση στον υπουργό, και στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), που θα εξετάζει αν η συλλογική ρύθμιση δεσμεύει ήδη εργοδότες, που απασχολούν ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των εργαζομένων του κλάδου ή του επαγγέλματος. Βεβαίως, και σε αυτή την περίπτωση θα εξαιρούνται επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, με αιτιολογημένη απόφαση του ΑΣΕ.
Στο θέμα της διαιτησίας, η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία καθίσταται ουσιαστικά αδύνατη καθώς επιτρέπεται μόνο: α) εάν η συλλογική διαφορά αφορά επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, η λειτουργία των οποίων έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, και β) εάν η συλλογική διαφορά αφορά στη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας, αποτύχουν οριστικά οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών και η επίλυσή της επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας.
Τέλος, όπως ανέφερε και χθες η "Αυγή", με το νομοσχέδιο πριμοδοτούνται οι "μπαταχτσήδες" επιχειρηματίες που συστηματικά φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν, καθώς επανέρχεται το καθεστώς μή υποβολής από την πλευρά τους ΑΠΔ (Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων), αλλά και όσοι επιλέγουν την "αδήλωτη" εργασία", καθώς μειώνονται τα πρόστιμα έως και 30%.
