"Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο προβλήματα, αδιέξοδα και δυστυχία.... Ο κόσμος αυτός θα αλλάζει όλο και πιο γρήγορα προς το χειρότερο, μέχρι εμείς οι ίδιοι να αποφασίσουμε να βάλουμε ένα φρένο. Μέχρι εμείς οι ίδιοι να πιστέψουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε, για να αλλάξουμε και τον κόσμο προς το καλύτερο. Όμως το βιβλίο αυτό είναι μια μικρή υπενθύμιση ότι ο κόσμος αυτός, ο σκληρός, ο αδυσώπητος, είναι επίσης και όμορφος κόσμος. Γεμάτος πράγματα που θα ήθελες να δεις, γεμάτος εκπλήξεις, αισθήσεις και γεύσεις που θα ήθελες να δοκιμάσεις" σημειώνει ο Αλέξης Τσίπρας προλογίζοντας το βιβλίο του Γιάννη Φλέσσα "Όσα δεν παίρνει ο άνεμος" (εκδ. Αιγόκερως). Σ' αυτόν τον κόσμο που περιγράφει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όπου το ταξίδι ως διαδικασία γνώσης, διαλόγου και επικοινωνίας με διαφορετικούς τόπους και κουλτούρες είναι πια πολυτέλεια για τους περισσότερους, ένα βιβλίο είναι πάντα σε θέση να αναλάβει το ρόλο του ταξιδευτή.
Σε "Όσα δε φέρνει ο άνεμος" λοιπόν, αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει ο Γιάννης Φλέσσας, μέσα από τις σελίδες του ομότιτλου βιβλίου του (εκδ. Αιγόκερως). Παλιά καραβάνα της δημοσιογραφίας, χρόνια στο πολιτιστικό ρεπορτάζ ο συγγραφέας, έχοντας ταξιδέψει στα πιο όμορφα σημεία του πλανήτη, μας ταξιδεύει με τη σειρά του σ' όσα είδε και έμαθε απ' τους τόπους που επισκέφθηκε, μας καθιστά συμμέτοχους σε μια περιπέτεια γνώσης που ξεφεύγει από τον άτεχνο, φαντεζί ρόλο του τουρίστα και στέκεται στην ιδιότητα του ανήσυχου ταξιδευτή.
Πληροφορίες, καθημερινές ιστορίες ενταγμένες σε μια αφήγηση όπου η ιστορική γνώση έχει κυρίαρχη θέση, εικόνες και κουβέντες, κυρίως άνθρωποι απλοί καθημερινοί συνθέτουν τον καμβά της πολιτιστικής διαδρομής που ακολουθεί ο Φλέσσας στις εκάστοτε στάσεις του. Ο ηλικιωμένος μαύρος στο παγκάκι έξω από τον Λευκό Οίκο, οι χρυσοί τρούλοι του Κρεμλίνου, η νυχτερινή θέα της Κόκκινης Πλατείας, το Μαυσωλείο Λένιν, οι κήποι του Αλεξαντρώφ, το Μουσείο Πούσκιν και η πινακοθήκη Τρετυακόβ στη Μόσχα, μαζί με τα Μπολσόι και το "Αράγκβι" με τις πικάντικες νοστιμιές, η Αγία Πετρούπολη των καναλιών, του Μέγα Πέτρου, του Ντοστογιέφσκι, του Γκόρκι, του Γκόγκολ, με τους μαγικούς θησαυρούς τέχνης του Ερμιτάζ και το βλέμμα της Μεγάλης Αικατερίνης παντού, οι νοστιμιές και η καθημερινότητα στην Ινδία με το Μαυσωλείο του Έρωτα, το Ταζ Μαχάλ και η ιδιότυπη συνύπαρξη με τους βρόμικους, πολύβοους και πολυπληθείς μαχαλάδες της χώρας του Γκάντι, η αχλύ των αρχαίων πολιτισμών στη σημερινή Ιορδανία, ο ελεύθερος καλπασμός των Βεδουίνων στην έρημο, τα νορβηγικά φιορδ και ο μεσαιωνικός πολιτισμός των βουνίσιων στη χώρα των Βίκινγκς, η μαργιόλα Νέα Υόρκη... Ένας κόσμος ολόκληρος κλεισμένος σε λίγες σελίδες.
Τις σελίδες του συμπληρώνει εισαγωγικό σημείωμα της Ρένας Δούρου.
