Live τώρα    
17°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
13.4°C18.7°C
3 BF 63%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
12.0°C16.9°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.3°C16.6°C
2 BF 61%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C18.0°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
10 °C
9.9°C14.6°C
2 BF 76%
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΡΚΟΛΗΣ / Στέφανος Κορκολής: Ακολουθώ μια μοναχική δημιουργική διαδρομή
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΡΚΟΛΗΣ / Στέφανος Κορκολής: Ακολουθώ μια μοναχική δημιουργική διαδρομή

Από την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου και για τις υπόλοιπες τέσσερις Παρασκευές του μήνα (μέχρι και τις 29) ο Στέφανος Κορκολής μαζί με τη Σοφία Μανουσάκη, την ερμηνεύτρια με την οποία συνεργάζεται μόνιμα εδώ και αρκετά χρόνια, θα εμφανίζεται στη μουσική σκηνή «Σφίγγα» με ένα πρόγραμμα με τίτλο «Μουσικές Ιστορίες» το οποίο, εκτός από δικά του τραγούδια, θα περιλαμβάνει άλλα που έγραψε για καταξιωμένους/ες ερμηνευτές/ιες, τραγούδια σπουδαίων δημιουργών που ενορχήστρωσε όταν δισκογραφήθηκαν αλλά και τραγούδια άλλων τα οποία απλά αγαπάει πολύ.

Με αυτή την αφορμή συνομιλήσαμε μαζί του για την «περιπέτεια» των ζωντανών εμφανίσεων και το πώς την αντιμετωπίζει και όχι μόνο...

Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα

* Είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεσαι σε μια μουσική σκηνή όπως η «Σφίγγα». Κατ’ αρχάς θεωρείς ότι γνωρίζεις το κοινό ενός τέτοιου χώρου, ίσως σε «φοβίζει» λίγο η πρώτη επαφή μαζί του ή το βλέπεις ως ένα ακόμα ακροατήριο, όπως όλων των άλλων χώρων που έχεις εμφανιστεί;

Η ερώτηση μου δημιουργεί μια απορία, τι το διαφορετικό μπορεί να έχει το κοινό της «Σφίγγας» σε σχέση με το κοινό άλλων αντίστοιχων χώρων όπου έχω εμφανιστεί; Και μάλιστα κάτι που να με «φοβίζει»; Γενικά «φοβάμαι» πολύ σοβαρά πράγματα από μία εμφάνισή μου, όπου κι αν είναι αυτή. Το ακροατήριο είναι αυτό που έρχεται στοχευμένα για να ακούσει έναν μουσικό που εκτιμά. Δεν νομίζω πως είναι αυτό που λέμε κοινώς «είδα φως και μπήκα». Άλλωστε, ως θαμώνας της «Σφίγγας» και έχοντας παρακολουθήσει άκρως ενδιαφέρουσες παραστάσεις εκεί, συνάντησα ένα υπέροχο ακροατήριο που είχε πάει για να ακούσει και όχι για να εκτονωθεί! Άρα μια χαρά νιώθω και το αντιμετωπίζω όπως θα αντιμετώπιζα κάθε χώρο που είχα ή θα έχω τη χαρά να εμφανιστώ.

* Αντιμετωπίζεις διαφορετικά το πρόγραμμα που θα παρουσιάσεις ή θα είναι το ίδιο με αυτό όλων των -μη θεματικών βέβαια- συναυλιών σου τα τελευταία χρόνια;

Θα έλεγα ότι δεν υπάρχει συναυλία μου που να μην είναι θεματική. Υπενθυμίζω τις ουκ ολίγες θεματικές παραστάσεις / συναυλίες μου με τίτλο «Συνάντηση» που ήταν αφιερωμένες στον Μίκη Θεοδωράκη στα ΜΜΑ, ΜΜΘ, Μικρό Θέατρο Επιδαύρου αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού όπως Παρίσι, Κολωνία κ.ά., τον κύκλο παραστάσεων «Τραγουδάμε τους ποιητές μας» και βέβαια τον κύκλο μελοποιημένης ποίησης του Κ.Π. Καβάφη «Θα’ θελα αυτήν την μνήμη να την πω» στα Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, όπερα του Καΐρου, βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας κ.ά. Ακόμα όμως και στις μουσικές σκηνές που έχω εμφανιστεί υπήρχε και υπάρχει μια θεματολογία την οποία αναπτύσσω όχι μόνο με νότες, αλλά και με λόγο, σε μία διαδραστική επικοινωνία με τους ακροατές. Υπό αυτή την έννοια η παράσταση που θα παρουσιάσω στη «Σφίγγα» είναι άκρως θεματική, διότι με έναυσμα τις «μουσικές ιστορίες» θα έχω τη δυνατότητα να πω με νότες αλλά και με λόγια στους φίλους/ες που θα μας τιμήσουν με την παρουσία τους, τις μουσικές ιστορίες μου χωρίς φυσικά να λείπει το αυτοσχεδιαστικό μέρος, είτε μουσικά είτε λεκτικά, καθώς ο αυτοσχεδιασμός είναι αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς μου.

* Δεν θα εμφανιστείτε βέβαια με το σχήμα φωνή - πιάνο, όπως πολλές άλλες φορές, δεν πιστεύεις όμως ότι το συγκεκριμένο σχήμα απαιτεί μια προσοχή και συγκέντρωση εκ μέρους του κοινού που σε μια μουσική σκηνή, εκ της φύσεως του χώρου, συχνά δεν είναι εύκολο να υπάρξει; Πώς μπορείς σε μια τέτοια περίπτωση να «επιβάλλεις», με τη σωστότερη έννοια της λέξης, την performance στο ακροατήριο;

Όχι, θα εμφανιστούμε μαζί με άλλους τρεις μουσικούς που θα πλαισιώσουν το πιάνο μου με κιθάρα, σαξόφωνο / φλάουτο και ντραμς/κρουστά. Όσον αφορά στο θέμα της προσοχής και της συγκέντρωσης από την πλευρά των ακροατών είναι πάντα στο χέρι σου να τις διεκδικήσεις. Η ευγένεια, η αμεσότητα, η εγκαρδιότητα αλλά κυρίως η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεις αυτό που προτείνεις είναι κάτι που αντιλαμβάνεται ο κόσμος αμέσως και σου χαρίζει / ανταποδίδει την προσοχή του αλλά κυρίως τη συμμετοχή του. Άλλωστε το δικό μου ζητούμενο είναι να γίνουμε όλοι μια όμορφη παρέα, χωρίς διαχωριστικές γραμμές μεταξύ μουσικών και ακροατών. Πάντως οφείλω να σου ομολογήσω πως μέχρι τώρα, ακόμα και με πιάνο - φωνή μόνο, τα έχουμε «καταφέρει» και σε μουσικές σκηνές που οι ιδιοκτήτες τους μας είχαν προειδοποιήσει ότι το ακροατήριό τους είναι θορυβώδες. Μέχρι τώρα ευτυχώς δεν είχαμε θορυβώδη «ατυχήματα», το ακριβώς αντίθετο συνέβαινε!

* Μαζί σου θα είναι βέβαια η Σοφία Μανουσάκη, η ερμηνεύτρια με την οποία συνεργάζεσαι μόνιμα τα τελευταία χρόνια. Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι αν πιστεύεις ότι, παρ’ όλες τις αναμφισβήτητες πολύ μεγάλες δυνατότητες της, είναι κατάλληλη για όλα τα τραγούδια, δικά σου και άλλων, που παρουσιάζεις; Δεν υπάρχουν στιγμές που θα ήθελες να είχες στη διάθεση σου και μια δεύτερη έστω φωνή, γυναικεία ή ανδρική, για κάποια από αυτά;

Όταν ο μέγας Μίκης Θεοδωράκης την έχει αποκαλέσει δημόσια αλλά και εγγράφως «αποκάλυψη μεγατόνων» νομίζω, για να τα πιάσουμε ένα - ένα, ότι για τις συναυλίες με έργα του δεν τίθεται καν το ερώτημα, τουλάχιστον κατά τη δική μου κρίση. Θεωρώ πως, εκτός από τις φωνητικές δυνατότητες, παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας. Η Σοφία Μανουσάκη έχει μια έμφυτη ευγένεια και γλυκύτητα στη σκηνή που καθηλώνουν τον ακροατή. Επιπλέον μπορεί να διαχειρίζεται την ερμηνεία άλλων τραγουδιών με τον απόλυτο σεβασμό προς τον εκάστοτε συνθέτη, τραγουδοποιό, ποιητή, στιχουργό. Σαφώς όμως και θα με «εξυπηρετούσε» η ύπαρξη μιας επιπλέον φωνής, είτε γυναικείας είτε ανδρικής, αλλά όλα συναρτώνται με τον χώρο. Εμφανιζόμαστε σε μικρές σκηνές, δεν αναφέρομαι στη χωρητικότητα αλλά στα τετραγωνικά μέτρα της σκηνής, ειδικά όταν το πιάνο με ουρά καταλαμβάνει τόσο πολύ χώρο. Όταν υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα φυσικά και κάνουμε συμπράξεις όπως με τους Γιώργο Καραδήμο, String Demons, Χρίστο Θεοδώρου, Παναγιώτη Τσαφαρά κ.ά. Σκέψου όμως ότι στο Ηρώδειο, όταν πριν δύο χρόνια παρουσίασα έργα του Μ. Θεοδωράκη με συμφωνική ορχήστρα και χορωδία (σε δικές μου ενορχηστρώσεις και επιμέλεια) παρόντος του συνθέτη, η τεράστια Μαρία Φαραντούρη επέλεξε την Σοφία Μανουσάκη για να ερμηνεύσει δίπλα της ισότιμα!


* Το ίδιο ισχύει και για τη δισκογραφία σου πλέον, εκτός δηλαδή ίσως αν πρόκειται για μια εξαιρετική πρόταση / ανάθεση που θα σου γίνει, όσον αφορά στους νέους κύκλους τραγουδιών τους οποίους γράφεις δεν αισθάνεσαι καθόλου την ανάγκη, δεν σου περνάει καν από το μυαλό να συνεργαστείς με άλλον/η ερμηνευτή/ια εκτός από τη Σ. Μανουσάκη;

Δισκογραφικά τον τελευταίο χρόνο έχω γράψει τραγούδια για τους Γιάννη Κότσιρα, Ελεονώρα Ζουγανέλη και Γιώτα Νέγκα τα οποία έχουν κυκλοφορήσει και ακουστεί ευρέως αλλά όπως πάντα -χωρίς καμία ευθύνη, το τονίζω αυτό, των ερμηνευτών/ιών- οι δημιουργοί παραμένουν στην αφάνεια. Άλλωστε το βιώνω και προσωπικά, όταν στις συναυλίες μας παίζουμε τραγούδια που έχω δώσει σε άλλους και λέω πως τα έχω γράψει εγώ ακούω ένα μακρόσυρτο επιφώνημα έκπληξης από τον κόσμο, ακόμη και για πάρα πολύ γνωστά όπως τα «Ο άγγελός μου» και «Δεν είσαι εδώ». Επίσης έχω γράψει τραγούδια για νέους/ες, πρωτοεμφανιζόμενους/ες κυρίως, ερμηνευτές/ιες όπως τους Ανδρόνικο, Τ. Γεωργιάδη, Μ. Ανδρονίκου, Β. Ζούλα κ. ά. Άρα είμαι πάντα ανοιχτός σε μια καινούργια συνεργασία με την προϋπόθεση όμως ο/η ερμηνευτής / ερμηνεύτρια να είναι πάνω απ’ όλα όμορφοι στην ψυχή άνθρωποι και μετά άριστοι τραγουδιστές.

* Σε παλαιότερη συνέντευξή μας σε είχα ρωτήσει αν, όταν ξεκινούσες, αισθανόσουν τμήμα της λεγόμενης «ελληνικής ποπ» που επίσης άρχιζε τότε και στην οποία τυπικά ανήκες. Θα σε ρωτήσω το ίδιο για σήμερα που υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά ρεύματα και τάσεις στο ελληνικό τραγούδι, αισθάνεσαι μέρος μιας οποιασδήποτε σκηνής ή έστω διαπιστώνεις εκλεκτικές συγγένειες με μερικούς άλλους ή θεωρείς ότι ακολουθείς μια μοναχική δημιουργική διαδρομή;

Ακολουθώ μια μοναχική δημιουργική διαδρομή διότι έτσι έχει διαμορφωθεί πλέον ο χαρακτήρας και η στάση ζωής μου γενικότερα και θέλω να είμαι συμβατός με την ψυχή μου.

* Αντίστοιχα βλέπεις και ακούς περιπτώσεις νέων δημιουργών που πιστεύεις ότι είναι πραγματικά αξιόλογοι και όχι μόνο προσθέτουν στο ελληνικό τραγούδι αλλά και το βοηθούν να προχωρήσει; Αν ναι, θα ήθελες να αναφέρεις μερικούς/ές από αυτούς/ές;

Φυσικά, ξεκινώντας από τον Θέμη Καραμουρατίδη και τον σχεδόν μόνιμο στιχουργό του Γεράσιμο Ευαγγελάτο και συνεχίζοντας με τους Σταύρο Σιόλα, Παυλίνα Βουλγαράκη, Μιρέλα Πάχου και αρκετούς ακόμα.

* Από όλη αυτή την πολύχρονη διαδρομή σου ποια είναι τα τρία γεγονότα / στιγμές που ξεχωρίζεις και έχεις κρατήσει περισσότερο στη μνήμη σου και γιατί;

Είναι πάρα πολλά. Θα προσπαθήσω να μείνω στα σημαντικότερα. Είναι η συνάντησή μου με τον Vladimir Horowitz, τον μεγαλύτερο πιανίστα του 20ού αιώνα, για τις υπέροχες συμβουλές του και κάποια «μυστικά» του που μου αποκάλυψε για την τεχνική στο πιάνο. Οι συνεργασίες μου με μεγάλες διεθνείς ορχήστρες και μαέστρους και οι διαφορές των ακροατηρίων από χώρα σε χώρα και από κουλτούρα σε κουλτούρα. Και, βέβαια, κάτι που δεν αφορά τη μνήμη διότι το βιώνω σχεδόν καθημερινά, η σχέση μου με τον οικουμενικό μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη που πλέον είναι σχέση ζωής για εμένα.

* Όσον αφορά στα προσεχή σχέδιά σου, δισκογραφικά κατ’ αρχάς υπάρχει κάτι μετά το άλμπουμ με τις μελοποιήσεις του Καβάφη, που εργάζεσαι πάνω του αυτή τη στιγμή; Συναυλιακά τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια της σεζόν;

Συναυλιακά δεν γνωρίζω ακόμα διότι έχω επικεντρωθεί στις πέντε παραστάσεις στη «Σφίγγα». Δισκογραφικά σε πολύ λίγες ημέρες θα κυκλοφορήσουν, μετά από παρότρυνση του ίδιου του Μ. Θεοδωράκη, οι ζωντανές ηχογραφήσεις από συναυλίες μας στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και στο Παττίχειο Θέατρο της Λεμεσού στην Κύπρο των έργων του «Επιτάφιος», «Επιφάνια» και «Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν». Πρόκειται για εκτελέσεις με φωνή και πιάνο, σε απευθείας στερεοφωνική ηχογράφηση και δίχως καμιά περαιτέρω ηχητική επεξεργασία, όπως ακριβώς δηλαδή τα παρουσιάσαμε στις συναυλίες.

* Τέλος ποια είναι η επιθυμία αλλά και η επιδίωξή σου ίσως σχετικά με αυτές τις εμφανίσεις στη «Σφίγγα»; Θέλεις κυρίως να διασκεδάσεις το κοινό, να το ψυχαγωγήσεις ή κάτι άλλο; Πώς ελπίζεις και θα προσπαθήσεις να φεύγει μετά το πέρας κάθε βραδιάς;

Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο αγαπημένος μου φίλος Θανάσης Δρίτσας (καρδιολόγος, συνθέτης αλλά και ερευνητής της μουσικής θεραπείας) το ρήμα «διασκεδάζω» προκύπτει από την αρχαία λέξη διασκεδάννυμι που σημαίνει εκτρέπω την προσοχή, θέλω να ξεφύγω, να ξεχάσω. Όπως πολύ σοφά λέει, όλα αυτά είναι συνώνυμα με τη διασκέδαση της νύχτας, άρα πάμε για να εκτονωθούμε και όχι τόσο για να ακούσουμε, νομίζω πως είναι πλήρως κατανοητή η διαφορά. Άρα ο όρος ψυχαγωγία είναι αυτός που με καλύπτει, προσθέτοντας και τη φράση την οποία θα ήθελα να ακούσω από τους ανθρώπους που θα μας τιμήσουν, «τι ωραία που περάσαμε», να φεύγει δηλαδή το ακροατήριο με μια γλυκιά αίσθηση και όμορφη διάθεση.

 

Κάτι καθόλου ευκαταφρόνητο το οποίο ο Στέφανος Κορκολής ομολογουμένως το επιτυγχάνει σταθερά για σχεδόν τέσσερις δεκαετές πλέον...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL