Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αραιές νεφώσεις
15 °C
13.4°C16.3°C
1 BF 77%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξημένες νεφώσεις
14 °C
12.2°C15.7°C
1 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Ασθενείς βροχοπτώσεις
14 °C
13.8°C15.4°C
2 BF 86%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
17 °C
15.4°C18.0°C
2 BF 60%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
12 °C
11.9°C13.5°C
0 BF 87%
50 χρόνια Γούντστοκ: / Ο μύθος ενός καλύτερου κόσμου
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

50 χρόνια Γούντστοκ: / Ο μύθος ενός καλύτερου κόσμου

Σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι, νέες και νέοι στη συντριπτική πλειονότητά τους, ξεκίνησαν πενήντα χρόνια πριν, να ακούσουν τους σταρ της εποχής τους και βρέθηκαν να γιορτάζουν τη ζωή. “Τρεις μέρες αγάπης και ειρήνης”, όπως έμεινε στην Iστορία το φεστιβάλ του Γούντστοκ, που δεν έγινε καν στο Γούντστοκ, αλλά σε ένα χωράφι εβδομήντα χιλιόμετρα μακριά. Τη γιόρτασαν μέσα στις λάσπες, με χορό, με βουτιές στη γειτονική λίμνη, με έρωτα, με τζόιντ. Χωρίς ίχνος βίας, παρά την κοσμοσυρροή και τις άθλιες συνθήκες που θεωρητικά την ευνοούσαν. Και με μια μαζική ερωτική... εξομολόγηση στην ελευθερία.

Ήταν Αύγουστος του 1969. Οι ΗΠΑ ήταν βυθισμένες σε κρίση. Ένα χρόνο νωρίτερα είχαν δολοφονηθεί ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ο Ρόμπερτ Κένεντι. Παρά το γεγονός ότι ένα μήνα πριν από το Γούντστοκ οι Αμερικανοί έστειλαν τον άνθρωπο να πατήσει το πόδι του στο φεγγάρι, στο εσωτερικό της χώρας όλα περιστρέφονταν γύρω από τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Θυμός, απελπισία, παραίτηση. Συλλογική κατάθλιψη. Η νεολαία οργισμένη και τρομοκρατημένη - πότε θα έρθει το χαρτί της στρατολογίας για το μέτωπο της ντροπής.

“Χορεύουμε στους δρόμους, χρειαζόμαστε μια επανάσταση, είμαστε οι Εθελοντές της Αμερικής -Volunteers of America-, Εθελοντές για μια καλύτερη Αμερική, όχι για την άσχημη με τον βρόμικο πόλεμό της στο Βιετνάμ”, τραγουδούσαν τότε οι Jefferson Airplane στη σκηνή του Γούντστοκ.

Κι ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ "Woodstock: Three Days That Defined a Generation" (ας πούμε “Τρεις μέρες που καθόρισαν μια γενιά”) Μπάρακ Γκούντμαν θυμίζει σήμερα για τους νεότερους: “Η χώρα ήταν διχασμένη από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Πολλοί πιστεύουν ότι η δεκαετία του εξήντα ήταν... λουλούδια, αγάπη και ειρήνη. Λάθος, ήταν ακριβώς το αντίθετο. Και σήμερα φαίνεται να έχουμε επιστρέψει σε μια εποχή, που οι άνθρωποι τη βιώνουν με οργή, μίσος και φόβο, ακριβώς όπως και τότε”. Σύμφωνα με τον Γκούντμαν -χάρη στην ταινία του οποίου έγινε μύθος το Γούντστοκ σε όλο τον πλανήτη και το θυμόμαστε και σήμερα-, η νεολαία τού τότε χρειαζόταν απελπισμένα έναν ύμνο, όπως το “Freedom”, το τραγούδι που κυριολεκτικά αυτοσχεδίασε στη σκηνή ο Richie Havens. “Το Γούντστοκ ήταν ένα πολιτικό μήνυμα. Αυθόρμητο, ειρηνικό, χωρίς βία μέχρι το τέλος. Η απάντηση στην κυρίαρχη βία της Αμερικής του ‘60. Σήμερα ακούγεται ως ρομαντική ουτοπία, κατάφερε όμως να καθορίσει μια ολόκληρη γενιά”, υποστηρίζει ο Γκούντμαν.

Αυτό που ξεκίνησε ως ένα ακόμη φεστιβάλ αναδείχθηκε σε ένα γιγαντιαίο πείραμα για την ελευθερία, την ανοχή, τον ελεύθερο έρωτα και το δέσιμο του ανθρώπου με τη Φύση. Για τρεις μέρες πέτυχε. Και επηρέασε κοινωνικά και πολιτισμικά τη νεολαία, όχι μόνο στις ΗΠΑ. Πολύ περισσότερο από την προσελήνωση.

Κάκη Μπαλή

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL