Ο Μπρούνο Γκαντς, ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς του ευρωπαϊκού θεάτρου και του κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών, στο σπίτι του, στα περίχωρα της Ζυρίχης, της πόλης όπου είχε γεννηθεί. Έπασχε από καρκίνο του παχέος εντέρου σύμφωνα με ανακοίνωση της εκπροσώπου του Πατρίτσια Μπαουμπάουερ. Ο πατέρας του ήταν Ελβετός εργάτης εργοστασίου και η μητέρα του Ιταλίδα. Παρακολούθησε μαθήματα σε μια δραματική σχολή στη Ζυρίχη, ενώ παράλληλα εργάστηκε πουλώντας βιβλία. Μετά τις σπουδές του έφυγε από την Ελβετία και πήγε στη Γερμανία, όπου άρχισε να δουλεύει για το θέατρο, ενώ αργότερα συνδέθηκε με το "νέο γερμανικό κινηματογράφο" και με σκηνοθέτες όπως ο Βιμ Βέντερς, ο Βέρνερ Χέρτσογκ και ο Φόλκερ Σλέντορφ. Το 1973 το έγκυρο γερμανικό περιοδικό του θεάτρου "Theater heute" τον ανακήρυξε "ηθοποιό της χρονιάς".
Το 1987 έγινε διεθνώς γνωστός πρωταγωνιστώντας στην ταινία "Τα φτερά του έρωτα” του Βιμ Βέντερς, ερμηνεύοντας έναν άγγελο που επιλέγει να γίνει θνητός εξαιτίας του έρωτα... Ο πιο δύσκολος ρόλος του, όμως, ήταν το 2004, όταν ερμήνευσε τον Αδόλφο Χίτλερ στις τελευταίες μέρες πριν από την αυτοκτονία του στο καταφύγιο του Βερολίνου, στη γερμανική παραγωγή "Η πτώση". Ο ίδιος σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα "Berliner Morgenpost" είχε πει ότι για αρκετό καιρό δεν μπορούσε να απαλλαγεί από την "ανάμνηση" του Χίτλερ. Στο θέατρο, μαζί με τον Πέτερ Στάιν είχε ιδρύσει το 1970 τη βερολινέζικη Σαουμπίνε. Σε παραγωγή του Στάιν ανέβασε το 2000 μια μνημειώδη παράσταση του "Φάουστ" διάρκειας 21 ωρών. Το 2003 έπαιξε τον "Οιδίποδα" στη Βιέννη.
Ο Μπρούνο Γκαντς είχε πει σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα "Die Zeit" ότι έχει παίξει πολλούς θανάτους στο θέατρο και στον κινηματογράφο: “Αλλά οι ρόλοι στους οποίους πεθαίνεις δυστυχώς δεν σε προετοιμάζουν για τον δικό σου θάνατο... Όταν είσαι στη σκηνή ή στις ταινίες νεκρός και οι άλλοι γύρω σου συνεχίζουν να ζουν, σκέφτεσαι ότι είσαι πολύ τυχερός που ζεις ακόμα...”.
Στο σινεμά ο Μπρούνο Γκαντς είχε συνεργαστεί με πολλούς από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του κόσμου, εκτός από τον Βιμ Βέντερς: Με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, τον Ερίκ Ρομέρ, τον Βέρνερ Χέρτζογκ αλλά και με τον δικό μας Θόδωρο Αγγελόπουλο. Ο Έλληνας σκηνοθέτης είχε πει για εκείνον πως ήταν ο καλύτερα προετοιμασμένος ηθοποιός από όσους είχε συνεργαστεί στη μακρά καριέρα του. Πρωταγωνίστησε στο «Μια αιωνιότητα και μία μέρα» (1998), ταινία που απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, και συνεργάστηκε ξανά με τον Αγγελόπουλο στη «Σκόνη του χρόνου» (2008), η οποία επρόκειτο να είναι και η τελευταία ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη...
