Live τώρα    
21°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C23.6°C
2 BF 62%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
17.4°C22.5°C
2 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C19.9°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
24 °C
21.0°C24.8°C
4 BF 46%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.9°C23.5°C
3 BF 40%
Κώστας Αρζόγλου: / Κώστας Αρζόγλου: Η μετανάστευση και η προσφυγιά είναι χαραγμένες στο DNA των Ελλήνων
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Κώστας Αρζόγλου: / Κώστας Αρζόγλου: Η μετανάστευση και η προσφυγιά είναι χαραγμένες στο DNA των Ελλήνων

Συνέντευξη στη Μάνια Ζούση

Άνθρωπος γοητευτικός, σπάνιας ευγένειας και ηθοποιός ενσυνείδητης επιλογής ήδη από τα παιδικά του χρόνια, ο Κώστας Αρζόγλου, πρωταγωνιστής στο δημοφιλές έργο του Richard Kalinoski “Το κτήνος στο φεγγάρι”, όπου ερμηνεύει τον μυστηριώδη κύριο που αφηγείται την ιστορία, θυμάται τα ωραία χρόνια του Ελεύθερου Θεάτρου, τις συνεργασίες με σπουδαίους της σκηνής και δεν ξεχνά την Κατίνας Παξινού που τον συνεχάρη θερμά στην πρώτη του σχολική παράσταση!

“Το ντεμπούτο μου στο θέατρο έγινε όταν ήμουν ακόμα μαθητής στο σχολείο. Ίδρυσα έναν θεατρικό όμιλο στο κολέγιο, όπου ήμασταν όλοι κι όλοι τρεις άνθρωποι. Έκανα μια παράσταση με δύο μονόπρακτα του Τσέχωφ που το ένα το έπαιζα και το άλλο το σκηνοθετούσα. Αυτή την παράσταση ήρθε να τη δει η Παξινού, που ήταν γιαγιά του φίλου μου Αλέξανδρου Αντωνόπουλου, που έπαιζε στην ομάδα. Θυμάμαι να τρέμω σαν το ψάρι. Με το τέλος της παράστασης τη θυμάμαι να μου κρατάει τα χέρια και να μου λέει φοβερά πράγματα. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι μου έλεγε, αλλά δεν ξεχνώ τις φλέβες των χεριών της που με έσφιγγαν μέσα στον ενθουσιασμό της”.

Μπαίνει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού και αμέσως μετά έρχεται η μυθική εποχή του Ελεύθερου Θεάτρου. “Στην αρχή ήμασταν ο Μηνάς Χατζησάββας, ο Νίκος Σκυλοδήμος, η Υβόννη Μαλτέζου, εγώ, η δημοσιογράφος Άννα Μιχαλιτσιάνου κι ένας σκηνογράφος, ο Γιάννης Λεκκός. Είχαμε πιάσει ένα σπίτι κι ήμασταν όλοι ερωτευμένοι με όλους.

Το Ελεύθερο Θέατρο γεννήθηκε από αυτή την επιθυμία μας και τον ‘έρωτά’ μας και ταυτόχρονα από την απελπισία μας, αφού επαγγελματικά δεν είχαμε στον ήλιο μοίρα. Παίζαμε για να αρέσουμε ο ένας στον άλλον, όχι για να αρέσουμε στο κοινό. Υπήρχε μία πρωτοπορία όχι μόνο πολιτική, αλλά και αισθητική. Αυτό που έγινε στο Άλσος Παγκρατίου ήταν μια παραφυάδα αυτού που γέννησε ο Μάης του ’68, που δεν είναι μόνο εξεγέρσεις, αλλά μια αλλαγή νοοτροπίας απέναντι στις σχέσεις των φύλων, μια επένδυση στο ‘μαζί’, στην αυτοδιαχείριση, την ισότητα. Για μήνες συζητούσαμε ποιο έργο θα ανεβάσουμε και πώς. Και ταυτόχρονα πεινάγαμε”.

Μετά το Ελεύθερο Θέατρο, ο Κώστας Αρζόγλου συνεργάστηκε με σπουδαίους πρωταγωνιστές, όπως η Έλλη Λαμπέτη, η Μελίνα Μερκούρη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Αλίκη Βουγιουκλάκη. “Θυμάμαι όταν δούλευα με τη Λαμπέτη, ότι καθόμουν στην κουίντα και τη χάζευα. Έλεγε έναν μονόλογο κάθε φορά αλλιώς. Κι όταν μια μέρα της λέω ‘χθες είχες πει αυτό, μην το χάσεις’, γυρίζει και μου απαντά: ‘Το ταλέντο δεν είναι να τα λες όλα. Το ταλέντο είναι να ξέρεις να κόβεις’”.

Η συνέχεια ήταν θριαμβευτική για τον δημοφιλή ηθοποιό, καθώς συναντήθηκε με τον ρόλο που ανέδειξε σε μεγάλη επιτυχία. Ήταν η M. Butterfly. “Τον αγάπησα πολύ αυτόν τον ρόλο. Με έκανε να ανακαλύψω γιατί πραγματικά μου αρέσει το θέατρο. Μέχρι τότε απολάμβανα να παίζω, αλλά δεν ήξερα γιατί. Η συνάντησή μου με τη Μ. Butterfly και τον σκηνοθέτη Ανδρέα Βουτσινά με έκανε να συνειδητοποιήσω τη βαθύτερη σχέση με την τέχνη μου. Από τότε δεν μπορώ να κάνω πια χωρίς το θέατρο”.

Ο μυστηριώδης αφηγητής

Πρωταγωνιστής φέτος στο πολυβραβευμένο θεατρικό έργο του Richard Kalinoski «Το κτήνος στο φεγγάρι» που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Παπαδάκης, ο Κώστας Αρζόγλου επιστρέφει στο Θέατρο Σημείο κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από κοινού με τους Σ. Λιάκου και Β. Παπαδάκη. Κεντρικός ήρωας του έργου είναι ο Αράμ, ένας νεαρός Αρμένιος που καταφέρνει να επιβιώσει από τη γενοκτονία των Τούρκων το 1915 και μεταναστεύει στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ. Έχει χάσει τα πάντα. Οικογένεια, φίλους, πατρίδα. Στην Αμερική του Μεσοπολέμου παλεύει να ξαναπιάσει τη ζωή του από την αρχή. Εργάζεται σαν φωτογράφος, όμως αυτό που θέλει πάνω απ’ όλα είναι να βρει την κατάλληλη γυναίκα για να κάνει έναν γιο. Έτσι θεωρεί ότι θα εξασφαλιστεί η οικογενειακή συνέχεια, η οποία κόπηκε βίαια με τη σφαγή των δικών του από τους Τούρκους. Παντρεύεται διά αλληλογραφίας τη Σέτα, μια 15άχρονη συμπατριώτισσά του, που, έχοντας χάσει κι αυτή όλη την οικογένειά της, ζει σε ορφανοτροφείο. Η Σέτα φτάνει στην Αμερική και αποκαλύπτεται πως δεν είναι η γυναίκα της φωτογραφίας που διάλεξε να παντρευτεί ο Αράμ. Και επιπλέον δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Ο Αράμ βρίσκεται σε απόγνωση. Ο μόνος λόγος για να αγαπήσει τη Σέτα είναι επειδή θα του έκανε τον πολυπόθητο γιο. Εκείνη πάλι θεωρεί ότι αυτό που θα τους δέσει σαν οικογένεια δεν είναι το παιδί, αλλά το πώς θα επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Τότε μπαίνει στη ζωή τους ο Βίνσεντ, ένα μικρό αγόρι και παρ’ ολίγον κλεφτρόνι λόγω πείνας, που υιοθετείται από την άτεκνη οικογένεια.

“Είναι ένα έργο που ακουμπά στο σήμερα και σε όλο αυτό που συμβαίνει με την προσφυγική κρίση, αλλά η δύναμή του δεν βρίσκεται στην επικαιρότητά του. Η μετανάστευση και η προσφυγιά είναι βαθιά χαραγμένες στο DNA των Ελλήνων. Κουβαλάμε μνήμες, έχουμε τραύματα” εξηγεί ο ηθοποιός που υποδύεται “έναν μυστηριώδη κύριο που λειτουργεί σαν αφηγητής της ιστορίας. Το ενδιαφέρον όμως με αυτόν τον ρόλο είναι ότι αποκαλύπτεται σιγά - σιγά ότι δεν πρόκειται για έναν απλό αφηγητή. Κάτι τον συνδέει με την ιστορία του Αράμ και της Σέτα. Οι μνήμες τον κατακλύζουν, τον γυρίζουν πίσω. Ξανακοιτά το παρελθόν με άλλη ματιά, ανακαλύπτοντας τους θησαυρούς μέσα στις στάχτες και στα συντρίμμια” καταλήγει ο Κώστας Αρζόγλου.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL