Live τώρα    
16°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
11.2°C18.1°C
2 BF 63%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
10.6°C16.9°C
2 BF 67%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
10.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C16.4°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
9 °C
8.9°C14.6°C
0 BF 81%
Σάββας Στρούμπος, σκηνοθεσία: / Σάββας Στρούμπος: Ο Μπέκετ γράφει πάνω στα ερείπια του κόσμου
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Σάββας Στρούμπος, σκηνοθεσία: / Σάββας Στρούμπος: Ο Μπέκετ γράφει πάνω στα ερείπια του κόσμου

"Τα καπέλα είναι στρατιωτικά άρβυλα και το δέντρο ένα σύμπλεγμα από σίδερα σαν σπασμένα κάγκελα φυλακής. Τα τρόφιμα είναι πέτρες κι ο ήχος της παράστασης παράγεται από τους ίδιους τους ηθοποιούς και τα σώματά τους μέσα από ελάχιστα αντικείμενα, όπως ένα σπασμένο βιολί". Αυτό είναι το σκηνικό που εμπνεύστηκε και μας αποκαλύπτει ο Σάββας Στρούμπος για το “Περιμένοντας τον Γκοντό” του Μπέκετ, τη νέα του σκηνοθεσία που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 23 Μαρτίου στο Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος.

"Με βασάνισε ιδιαίτερα ο χώρος στον οποίο παίζεται η παράσταση, για το πώς είναι, αλλά και το πώς μπορούμε να εικονοποιήσουμε τον ου τόπο. Κατέληξα ότι είναι το θεατρικό σανίδι. Έτσι επιστρέφουμε στη γυμνότητα του θεάτρου, στην πρωταρχική λειτουργία, στα απολύτως απαραίτητα, στην απλότητα που είναι γεμάτη ζωή” διευκρινίζει ο γνωστός και βραβευμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης.

“Μέσα από το πρίσμα της τραγικοκωμωδίας, διά της οποίας ο Μπέκετ παρουσιάζει το έργο αλλά και τον εαυτό του, τηρώντας όλο το κείμενο και συνομιλώντας με τις σκηνικές οδηγίες του, συνεχίζουμε το σκεπτικό πάνω στον "απέθαντο πόθο", όπως τον χαρακτηρίζει ο Αλέν Μπαντιού”, προσθέτει και μιλά για τη γνωριμία του με τον Μπέκετ που ξεκινάει από το Άττις το 2003, όταν συμμετείχε στο "Τρίπτυχο" που είχε σκηνοθετήσει ο Θόδωρος Τερζόπουλος και έπαιζε η τότε νέα φουρνιά των ηθοποιών του Άττις.

Αρκετά χρόνια μετά, ήταν το 2014, όταν ως βοηθός σκηνοθέτης του Τερζόπουλου στο “Τέλος του Παιχνιδιού”, που ανέβηκε στο Αλεξαντρίνσκι της Αγίας Πετρούπολης, είχε αναλάβει τη δουλειά με τον χορό που ήταν στηριγμένη στην ποίηση του μεγάλου Ιρλανδού.

Ο Σ. Στρούμπος μιλά για μια μορφή θητείας πάνω στον συγγραφέα η οποία - σιγά σιγά τον εξοικείωνε όλο και περισσότερο, συνδυασμένη με μελέτη των έργων και των κειμένων του.

"Τα ζητήματα που υπάρχουν στη φιλοσοφία και στη θεατρική πρακτική που εμπνέεται από αυτόν με απασχολούσαν ως σκηνοθέτη όλα τα χρόνια ύπαρξης της Ομάδας "Σημείο 0", που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια παρουσίας. “Ο Μπέκετ ανήκει στην κατηγορία των σύγχρονων τραγικών. Το έργο του δεν θεωρώ ότι είναι απλώς υπαρξιακό, θεολογικό, δραματικό ή μεταφυσικό, αλλά μαζί με τον Χάινερ Μίλερ είναι ίσως οι δυο σύγχρονοι τραγικοί. Και αυτό έχει μια σημασία γιατί είναι και το σημείο εκκίνησης για τη συγκεκριμένη παράσταση” ομολογεί.

Ο Σάββας Στρούμπος αναλύει με μεστό τρόπο και λόγο πώς "το 'Περιμένοντας τον Γκοντό' ορίζει τον μεταπολεμικό κόσμο, καθώς γεννιέται μέσα από τον πόλεμο, το Άουσβιτς. Υπάρχουν έργα που κανείς τα μελετάει, τα αγαπάει, επιστρέφει πάλι σε αυτά, βλέποντάς τα από άλλο πρίσμα, αλλά έρχεται ο χρόνος του τώρα, η σύνδεση με την κοινωνική, ιστορική στιγμή που ζουμε, ακόμα και την υπαρξιακή, που σου γεννάει την επιθυμια να μετρηθείς εκ νέου με αυτά". "Δεν ήθελα να κάνω τον Γκοντό για να ακολουθήσω την παράδοση που λέει ότι το έργο και ο συγγραφέας του έχουν να κάνουν με την ματαιότητα της ύπαρξης, με την απόγνωση ή την απελπισία ή το ότι δεν υπάρχει νόημα στη ζωή κ.λπ., αλλά ακριβώς για τον αντίθετο λόγο. Ο Γάλλος φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού μιλάει για τον Μπέκετ και τον απέθαντο πόθο, που είναι η ζωή. Αυτό με συγκινεί ιδιαίτερα και ήταν το σημείο εκκίνησης" παραδέχεται.

Ο νεαρός σκηνοθέτης δεν παραλείπει μάλιστα να σημειώσει πως μέσα από το έργο του αυτοπαρουσιάζεται και ο ίδιος ο συγγραφέας, χαρακτηρίζοντάς το ως τραγικωμωδία σε δυο πράξεις.

"Έτσι, χωρίς να θέλω να ακολουθήσω μια από τις παραδεδομένες αντιλήψεις πάνω στο έργο, την υπαρξιακή ή τη θεολογική ή τη μεταφυσική, ακόμα και σε ένα πρώτο είπεδο την πολιτικη ανάγνωση, με ενδιέφερε να αγγίξω αυτό το τραγικωμικό ζήτημα που βάζει κι ο ίδιος".

Επηρεασμένος από τον Χέντερλιν και την προσπάθειά του να γράψει τραγωδία σε μια εποχή όπου οι θεοί πέθαναν, όπως λέει, αναρωτιέται τι γίνεται σε μια εποχή δίχως μοίρα, όπως η σημερινή, που “ξαναγεννιέται ένα Άουσβιτς. Σαν η ιστορία να παραληρεί. Είναι το σημείο μηδέν του πολιτισμού. Όπου η αγωνία για τον άνθρωπο, την ύπαρξη, τη χειραφέτηση, τη δυνατότητα να ζούμε με αξιοπρέπεια, συνεχίζεται. Η Συρία σήμερα είναι κάτι αντίστοιχο. Η άνοδος του φασισμού, η Ακροδεξιά διεθνώς είναι κάτι αντίστοιχο. Άρα τι γίνεται όταν η Ιστορία και η ύπαρξη φτάνουν σε αυτό το σημείο 0; Νομίζω ότι ο Μπέκετ βιώνει ο ίδιος το παράλογο και το εκφράζει. Γράφει πάνω στα ερείπια του κόσμου και του ανθρώπου για να βρει τον τρόπο να μελετήσει τις δυνατότητες επανεκκίνησης της ζωής. Αυτός είναι ο Απέθαντος Πόθος, η νέα ελπίδα, η νέα δυνατότητα για τον άνθρωπο να συναντήσει τον άλλον άνθρωπο αλλά και τον άλλον μέσα του", καταλήγει ο Σ. Στρούμπος μιλώντας για την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστούν οι Δαυίδ Μαλτέζε, Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ και Κωνσταντίνος Γώγουλος. "Αυτό το κείμενο είναι σαν την ουτοπία, με το που νομίζεις ότι έχεις φτάσει, αυτό έχει απομακρυνθεί χιλιόμετρα και λές πάμε πάλι! Κι όπως λέει ο Μπέκετ, για να αποτύχεις καλύτερα αυτη τη φορά!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL