Ο Γιώργος Πάτσας, επίμονος και άοκνος δημιουργός εκατοντάδων σκηνικών και χιλιάδων κοστουμιών για το θέατρο, την όπερα, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, πέθανε τη νύχτα σε ηλικία 74 ετών, χτυπημένος από μια σπάνια ασθένεια που τον βασάνισε το τελευταίο διάστημα. Η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου, στις 3.00 το μεσημέρι στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών, θα είναι πολιτική και στη συνέχεια η σορός θα μεταφερθεί για καύση.
Από τα σημαντικότερα ονόματα της σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στον τόπο μας, ο Πάτσας, βραβευμένος με διεθνή βραβεία, υπήρξε συνεργάτης σπουδαίων σκηνοθετών στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ανάμεσα στους οποίους ο Θόδωρος Τερζόπουλος και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Το σκηνικό που έφτιαξε στη λίμνη Κερκίνη για το «Λιβάδι που δακρύζει» είναι από τα εντυπωσιακότερα και μεγαλύτερα για κινηματογραφική ταινία.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1944, σπούδασε στη Σχολή Βακαλό, με δασκάλους τους Γιώργο Βακαλό, Παναγιώτη Τέτση και Παύλο Μοσχίδη. Το 1968 σκηνογραφεί τον Ταρτούφο στο ΚΘΒΕ και συνεργάζεται με θέατρα στην Ελλάδα ( Αμφιθέατρο, Εθνικό Θέατρο), τα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και με θεατρικές σκηνές πόλεων της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Δημιούργησε σκηνικά για παρουσιάσεις έργων σε Φεστιβάλ του εξωτερικού καθώς και για κινηματογραφικές ταινίες.
Του απονεμήθηκε Ασημένιο Μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας Prague Quadrennial και το Μεγάλο Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής το 1998. Διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου, συνεργάστηκε με την ΕΛΣ από το 1971 δημιουργώντας σκηνικά και κοστούμια για όπερες και χοροδράματα. Σκηνογράφησε περισσότερα από 500 έργα, όλων των ειδών: όπερα, αρχαίο δράμα, μουσικοχορευτικές παραστάσεις κ.ά. Τελευταία του σκηνογραφία υπήρξε το «Ψηλά από τη γέφυρα» στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία της συζύγου του Νικαίτης Κοντούρη με την οποία είχε έναν γιό. Από προηγούμενο γάμο του με την Μαλβίνα Κάραλη είχε αποκτήσει μια κόρη.
Τα συλλυπητήρια τους εξέφρασαν με ανακοινώσεις τους, η υπ. Πολιτισμού Λ. Κονιόρδου, το Εθνικό θέατρο, το ΚΘΒΕ και η Εθνική Λυρική σκηνή.
