Στη δεύτερη καινούργια σκηνή του Θεάτρου Τεχνοχώρος Cartel στον Βοτανικό, που της δόθηκε τιμητικά το όνομα του αγαπημένου ηθοποιού Μηνά Χατζησάββα που έφυγε νωρίς, μόλις έκανε πρεμιέρα το έργο του Γιώργου Σεβαστίκογλου «Αγγέλα» σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου.
«Μετά τα λογοτεχνικά κείμενα επιστρέφω σε ένα αμιγώς θεατρικό, ένα σπουδαίο έργο, που μοιάζει να είναι ο ελληνικός Τσέχωφ» μας εξηγεί ο σκηνοθέτης, που σημειώνει πως ένιωσε την πραγματική αξία του έργου δουλεύοντας στην πρόβα.
«Είχα έναν φόβο ότι το έργο είναι λίγο ξεπερασμένο, όχι τόσο στη φόρμα του όσο στο πολιτικό του περιεχόμενο, καθώς η περίοδος στην οποία γράφτηκε έχει κάνει την ιστορική της διαδρομή. Είναι λίγο μετά τον Εμφύλιο, μέσα στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου. Το 1957 που γράφτηκε, η Αγγέλα είναι 17 ετών και σήμερα είναι 78. Έχει κάνει τη διαδρομή της γενιάς της και τους αγώνες της, ξέρουμε τι κατάφερε, ξέρουμε τις ήττες και τις νίκες αυτής της γενιάς. Αυτή την περίοδο όλα τα θέματα είναι ανοιχτά. Κι αυτό φοβόμουν ότι θα κάνει το έργο λίγο ξεπερασμένο. Δουλεύοντάς το όμως καθημερινά στην πρόβα, το έργο μας αποκαλύπτονταν. Ήταν ανοιχτό σε ερμηνείες και καταλάβαμε ότι ο Σεβαστίκογλου δεν είχε γράψει κάτι στην τύχη, όλα ήταν με μελέτη γραμμένα" ομολογεί ο σκηνοθέτης και αποκαλύπτει πως αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τώρα "είναι να μιλήσουμε και να πούμε τα δικά μας πράγματα. Το έργο δεν είναι λογοτεχνία και τριτοπρόσωπη αφήγηση και δεν έχει τη φόρμα που είχαμε εισαγάγει στους ‘Χαλασοχώρηδες’ και στην ‘Μαζώχτρα’, αλλά έχουμε εξελίξει κάτι που είχαμε παλιότερα δοκιμάσει. Παίζουν οκτώ ηθοποιοί χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη κίνηση στον χώρο. Είναι ελεύθεροι να κινηθούν όπως θέλουν και να εννοήσουν ό,τι θέλουν από το κείμενο. Στόχος είναι να ανιχνεύσουμε ένα νέο είδος διαλεκτικού θεάτρου. Στην πρόβα αναλύεται το κείμενο, τίθενται τα θέματα και οι ηθοποιοί μέσα από τα λόγια του κειμένου συνδιαλέγονται και εκφράζονται πάνω σε αυτά που πιστεύουν για το συγκεκριμένο θέμα. Μπορούν να διαστείλουν κάποιες στιγμές του κειμένου που θα επιλέξουν επαναλαμβάνοντάς τες. Κάθε φορά είναι διαφορετικές" υποστηρίζει ο σκηνοθέτης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “στόχος είναι οι ηθοποιοί να μην είναι εκτελεστές, αλλά δημιουργοί. Κάθε μέρα, με κάποιον τρόπο ξαναγράφουν το έργο από την αρχή. Το δημιουργούν από το μηδέν και δεν εκτελούν απλά και μόνο τις οδηγίες του σκηνοθέτη ή τα λόγια του συγγραφέα".
Η μέθοδος που ακολουθεί ο Κ. Παπακωνσταντίνου καταφέρνει, όπως υπογραμμίζει, να μετρηθούν οι ηθοποιοί με τους φόβους τους, να συμφιλιωθούν με τις ανασφάλειές τους και τις αμηχανίες τους και να διευρύνουν τα όρια της ελευθερίας τους στη σκηνή.
Αν υπάρχει μια στιγμή στην “Αγγέλα” που τον συγκινεί, ο Κώστας Παπακωνσταντίνου απαντά πως είναι η κεντρική ιδέα, μέσα από τη φράση που ακούγεται προς το τέλος: «Ήσυχα, Αγγέλα, ήσυχα»! "Το δικό μας ζητούμενο είναι το κατά πόσο καθόμαστε ήσυχα ή όχι, κατά πόσο βρίσκουμε το θάρρος να είμαστε συνεπείς με αυτά που θεωρούμε σωστά ή κατά πόσο σωπαίνουμε γιατί φοβόμαστε τις απώλειές μας» καταλήγει.
Η παράσταση ανεβαίνει κάθε Παρασκευή (9 μ.μ.), Σάββατο και Κυριακή (7 μ.μ.) στον Τεχνοχώρο Cartel, Β’ Σκηνή “Μηνάς Χατζησάββας”, Μικέλη 4 και Αγ. Άννης στον Βοτανικό, δίπλα στη στάση του μετρό Ελαιώνας.
