Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος απαντά στα όσα δήλωσε ο Γιώργος Κιμούλης στη συνέντευξή του στην “Αυγή” της Κυριακής:
“Ο κ. Κιμούλης, (όπως και ο κ. Κραουνάκης) γνωρίζουν από καιρό ότι η πρότασή τους για τους Βατράχους στην Επίδαυρο το 2018 δεν έγινε δεκτή. Τον ενημέρωσα και ο ίδιος τηλεφωνικά προ 20ημέρου, ενώ πρόσφατα έλαβε και σχετική επιστολή από το Φεστιβάλ, όπως έλαβαν όλοι οι θίασοι θεάτρου και χορού, των οποίων οι προτάσεις δεν θα περιληφθούν στο φετινό πρόγραμμα. Ο λόγος για τον οποίο η πρόταση του κ. Κιμούλη δεν μπορούσε να γίνει δεκτή, είναι ότι το ίδιο έργο, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου, που είχε περιληφθεί στο περσινό πρόγραμμα, αλλά το ανέβασμά του αναβλήθηκε για λόγους ανωτέρας βίας, εντάχθηκε στο φετινό πρόγραμμα. Πράγματα βεβαίως γνωστά στον κ. Κιμούλη, όταν παραχώρησε τις δύο συνεντεύξεις στο spirto και στην Αυγή. Ο κ. Κιμούλης διεκδικεί προνομιακή σχέση με το Φεστιβάλ. Το 2016 σκηνοθέτησε και έπαιξε στον Πλούτο του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο, άσχετα αν ξεχνάει να το αναφέρει. Αντίθετα, του αρέσει να αναφέρει ότι πέρσι κόπηκε η πρότασή του, ενώ ήταν γνωστό από την πρόσκληση ενδιαφέροντος ότι δεν γίνονται δεκτές προτάσεις από σκηνοθέτες που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ την προηγούμενη χρονιά. Φέτος, κατ’ ουσίαν θα ήθελε να αφαιρεθούν οι Βάτραχοι του Φιλίππογλου για να περιληφθούν οι δικοί του. Λυπάμαι, αλλά δεν γίνεται.
Όσον αφορά τώρα το ανέβασμα των Θεσμοφοριαζουσών από εμένα το καλοκαίρι: Το πρόγραμμα της Επιδαύρου έχει ανακοινωθεί στο ΔΣ του Φεστιβάλ και έχει εγκριθεί, μαζί φυσικά και η πρόταση να σκηνοθετήσω τις Θεσμοφοριάζουσες, όπως φαίνεται και από τα πρακτικά. Η παράσταση αυτή εξήγησα πως θα περιληφθεί στην κατηγορία των συμπαραγωγών που θα πραγματοποιήσει το Φεστιβάλ με ΔΗΠΕΘΕ, όπως και κάποιες ακόμα παραστάσεις της Επιδαύρου, της Μικρής Επιδαύρου αλλά και της Αθήνας , κάτι που είναι προς όφελος όχι μόνο των συμπαραγωγών αλλά και του Φεστιβάλ. Εδώ πρέπει να διευκρινίσω ότι το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το οποίο ως γνωστόν δεν διευθύνω στην παρούσα φάση, δεν έχει καμία εμπλοκή σ’ αυτή την παραγωγή. Όσα αναφέρει ο κ. Κιμούλης είναι προϊόντα της δημιουργικής φαντασίας του.
Το να σκηνοθετεί ο καλλιτεχνικός διευθυντής ενός δημόσιου οργανισμού είναι συνήθης πρακτική και ίσχυε ανέκαθεν σε κρατικούς ή δημοτικούς καλλιτεχνικούς οργανισμούς. Το ίδιο έκανε αν θυμάμαι καλά και ο κ. Κιμούλης όταν ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Πρόσφερε τις καλλιτεχνικές του υπηρεσίες και ως σκηνοθέτης και ως ηθοποιός και ως μεταφραστής. Να θυμίσω εδώ ότι η πρακτική αυτή δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα. Πέρσι παρουσιάστηκε στην Μικρή Επίδαυρο μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αβινιόν σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του φεστιβάλ Ολιβιέ Πυ”.
