Για “μια συγκλονιστική ιστορία έρωτα και κυριαρχίας ενός συγγραφέα που είναι γνώριμος και αγαπημένος” μας μιλά ο Αντώνης Αντύπας, που σκηνοθετεί για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο το έργο του Ευγένιου Ο' Νηλ “Πόθοι κάτω από τις λεύκες”, πέντε χρόνια μετά το κλείσιμο του Θεάτρου Απλό, που είχε το δικό του ξεχωριστό κεφάλαιο στη θεατρική ιστορία και τη μνήμη των θεατών με αξέχαστες παραστάσεις.
Το έργο εκδόθηκε και παρουσιάστηκε στο κοινό το 1924, σε μια προσπάθεια του Ο' Νηλ να αναδιαμορφώσει το αμερικάνικο θέατρο. Βαθιά επηρεασμένος τόσο από τον Στρίντμπεργκ όσο και από την αρχαία ελληνική τραγωδία, ο συγγραφέας συνθέτει ένα σύγχρονο ποιητικό δράμα, μια διασκευή του "Ιππόλυτου" του Ευριπίδη, όπου η Φαίδρα ερωτεύεται τον γιο του συζύγου της Θησέα.
Πιστός στο κείμενο και γοητευμένος από την “αξιοσύνη των ηθοποιών”, ο σκηνοθέτης εξηγεί πως διαβάζοντας ξανά το έργο εντόπισε, αγάπησε και ανέδειξε ένα καινούργιο στοιχείο, που είναι το θέμα των μεταναστών το οποίο και διατρέχει ολόκληρη την ιστορία. “Πρόκειται για ένα θέμα που είναι παρόν στο σήμερα και με το οποίο έχουμε μάθει να ζούμε και να συμβιώνουμε”.
Το έργο διαδραματίζεται στο αγρόκτημα του Εφραίμ Κάμποτ, μετανάστη από την Ιρλανδία, ο οποίος πασχίζει να στήσει τη ζωή του στη Νέα Αγγλία των ΗΠΑ. Εκεί ζει με τους τρεις γιους του, τον Πίτερ και τον Σιμεόν, από τον πρώτο του γάμο, και τον Ίμπεν, από τον δεύτερο. Η σκληρή δουλειά και η καταπίεση από τον δεσποτικό πατέρα, μετά την τρίμηνη απουσία του, θα ωθήσει τους δύο μεγαλύτερους γιους να μεταναστεύσουν στη «Γη της Επαγγελίας», η οποία, για την εποχή στην οποία αναφέρεται το έργο, είναι η Καλιφόρνια. Στο κτήμα θα παραμείνει ο τρίτος γιος, ο Ίμπεν, ο οποίος θα ερωτευτεί τη νέα και όμορφη σύζυγο του πατέρα Άμπι.
“Μέσα από τη δημιουργία ενός ισχυρού ερωτικού τριγώνου, ο Ο' Νηλ θα αποτυπώσει τις υπαρξιακές του ανησυχίες και τις πολιτικές του αναζητήσεις. Και καταφέρνει να μετατρέψει τους απλούς αγρότες σε σύμβολα του σύγχρονου κόσμου, οι οποίοι συνομιλούν διαρκώς με τη σύγχρονη πραγματικότητα” καταλήγει ο κ. Αντύπας.
Πρόκειται για το τρίτο έργο του Ευγένιου Ο' Νηλ που σκηνοθετεί, μετά το «Φεγγάρι για καταραμένους» και το «Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα», που είχαν παρουσιαστεί στο Απλό Θέατρο, για το οποίο ο σκηνοθέτης σημειώνει πως ολοκλήρωσε τον κύκλο του ύστερα από τριάντα χρόνια σκληρής δουλειάς και ενός σημαντικού ρεπερτορίου που επέλεξε να ανεβάσει.
Στην παράσταση τη μουσική υπογράφει η Ελένη Καραΐνδρου, τη μετάφραση ο Γιώργος Δεπάστας, τα σκηνικά - κοστούμια ο Γιώργος Πάτσας και βασικοί πρωταγωνιστές είναι οι Γιώργος Κέντρος, Μαρία Κίτσου και Γιώργος Χριστοδούλου.
