«Το Μακόντο ήταν τότε ένα χωριό με είκοσι σπίτια από πηλό και καλάμια, χτισμένα στην όχθη ενός ποταμού με διάφανα νερά, που κυλούσαν σε μια κοίτη με λείες πέτρες, άσπρες και τεράστιες, σαν προϊστορικά αβγά» γράφει ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στο «Εκατό χρόνια μοναξιά» για τη μυθική πόλη, που δεν είναι άλλη από τον γενέθλιο τόπο του, την κολομβιανή Αρακατάκα, ασπρόμαυρες εικόνες από την οποία ζωντανεύουν μέσα από τον φακό του περίφημου φωτογράφου Λεό Ματίς στην έκθεση του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς 138.
«Ματίς - Γκάμπο. Οι χρονικογράφοι του Μακόντο» ο τίτλος μιας έκθεσης που διαρκεί έως τις 29 Ιουλίου και ζωντανεύει τη μυθική, γενέθλια πόλη που ξέρουν, αγαπούν και κουβαλούν και οι δυο σε όλη τους τη ζωή. Γεννημένοι και οι δυο στην Αρακατάκα με διαφορά μιας δεκαετίας, ξανασμίγουν στην οδό Πειραιώς σε μια έκθεση, η οποία περιλαμβάνει 40 χαρακτηριστικές, ασπρόμαυρες εικόνες του Λεό Ματίς από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 και ταιριαστά αποσπάσματα από το βιβλίο «Εκατό χρόνια μοναξιάς» του Μάρκες.
«Τον θυμάμαι ως έναν από τους μεγάλους συγχωριανούς μου» έχει γράψει ο Μάρκες για τον Ματίς. «Είναι γνωστός ως μεγάλος φωτογράφος, κυρίως γιατί ασχολήθηκε με τη φωτογραφία σε μια εποχή που δεν ήταν της μόδας. Υπήρξαμε πολύ καλοί φίλοι”. Ο Λεονέτ Ματίς Εσπινόζα, γνωστός ως Λεό Ματίς, υπήρξε ένας από τους πλέον διακεκριμένους Κολομβιανούς φωτογράφους και καρικατουρίστες, με διεθνή αναγνώριση. Εργάστηκε για το "Life" και το "Reader’s Digest" αλλά και ως φωτογράφος του προέδρου της Βενεζουέλας Παλάσιο Δε Μιραφλόρες. Το 1949 εξελέγη ως ένας από τους δέκα καλύτερους φωτογράφους του κόσμου.
Οι φωτογραφίες του, που ζωντανεύουν το δικό του Μακόντο, δείχνουν παιδιά καθισμένα πάνω σε μεγάλες λείες πέτρες ενός ποταμού που δεν είναι άλλος από τον ποταμό πάνω στον οποίο είναι χτισμένη η Αρακατάκα, να κρατάνε στα χέρια τους ξύλα και καλάμια, καπετάνιοι στο δικό τους φανταστικό καράβι. Λίγο πιο πέρα, κάποια άλλα παιδιά βουτάνε παίζοντας στο νερό, ενώ ένα ανεβασμένο σε δέντρο διαβάζει εφημερίδα! Ένας νεαρός ψαράς εκσφενδονίζει από τη βάρκα του ένα μεγάλο δίχτυ, που αιωρείται πάνω από το κεφάλι του κι ένα άλλο παιδί δείχνει επιδεικτικά στον φακό της φωτογραφικής μηχανής το σπουδαίο του λάφυρο που είναι ένας μεγάλος αστακός! Ένα κορίτσι φιγουράρει νωχελικά με ένα λουλούδι στο στόμα και η λεζάντα του ξεπηδά από τα “Εκατό χρόνια μοναξιά” σε μετάφραση Κλαίτης Σωτηριάδου - Μπαράχας, για την Ωραία Ρεμέδιος: «...πήγαιναν στην εκκλησία μόνο και μόνο για να δουν, έστω και για μια στιγμή, το πρόσωπο της Ωραίας Ρεμέδιος, που η θρυλική ομορφιά της συζητιόταν ανησυχητικά έντονα σ’ όλη την περιοχή των βάλτων».
Την έκθεση παρουσιάζουν η πρεσβεία της Κολομβίας στη Ρώμη με δικαιοδοσία και στην Ελλάδα, ο επίτιμος πρόξενος της Κολομβίας στην Αθήνα και το Μουσείο Μπενάκη στο πλαίσιο του 10ου Φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία Εν Αθήναις).
