Δύο νέοι, ασύλητοι, θαλαμοειδείς τάφοι, οι οποίοι χρονολογούνται περίπου την περίοδο μεταξύ 1.400 και 1.200 π.Χ., αποκαλύφθηκαν στο μυκηναϊκό νεκροταφείο των Αηδονιών στη Νεμέα. Ο πρώτος, που διέσωζε την οροφή του θαλάμου, περιείχε δύο πρωτογενείς ταφές και τα οστά από 14 ακόμη άτομα σε ανακομιδές. Στον δεύτερο, που δεν διατηρούσε οροφή, διαπιστώθηκαν τρεις πρωτογενείς ταφές.
Οι τάφοι, που περιείχαν πήλινα αγγεία και ειδώλια, καθώς και άλλα μικροαντικείμενα, όπως κουμπιά, ανοίγουν τον δρόμο για την κατανόηση της διαχρονικής εξέλιξης της θέσης και τις σχέσεις της με τα ανακτορικά συστήματα των κοντινών περιοχών και ιδίως των Μυκηνών.
Τα Αηδόνια, που βρίσκονται στα βορειοδυτικά αμπελοτόπια της Νεμέας, περιοχή που ήταν γνωστή στους ιστορικούς χρόνους με το όνομα Φλυασία, αποτέλεσαν μείζον κέντρο της περιοχής κατά τη μυκηναϊκή περίοδο. Έγιναν μάλιστα γνωστά έπειτα από την εκτεταμένη σύληση του μυκηναϊκού νεκροταφείου, πιθανώς τον χειμώνα του 1976-77. Η σωστική ανασκαφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που ακολούθησε, από το 1978 έως το 1980 αλλά και το 1986, έφερε στο φως 20 μυκηναϊκούς τάφους, στην πλειονότητά τους θαλαμοειδείς και οργανωμένους σε μία βασική συστάδα. Πρόκειται για τάφους λαξευμένους στον βράχο, που αποτελούνται από τρία τμήματα, τον δρόμο, την είσοδο και τον υπόγειο ταφικό θάλαμο.
Ελάχιστοι από τους θαλαμοειδείς τάφους των Αηδονιών βρέθηκαν αδιατάρακτοι, ενώ ένας από τους συλημένους διατηρούσε λάκκο που διέσωσε ένα εκπληκτικό σύνολο κοσμημάτων, που τεκμηρίωσαν τον συσχετισμό τους με ένα σύνολο μυκηναϊκών κοσμημάτων, που εμφανίστηκε προς πώληση σε αίθουσα τέχνης της Νέας Υόρκης, το 1993. Τότε η ελληνική πολιτεία διεκδίκησε τα προς πώληση κοσμήματα και πέτυχε την επιστροφή τους, με αποτέλεσμα τα συγκεκριμένα ευρήματα από τα Αηδόνια να είναι η σημαντικότερη, ίσως για τα ελληνικά δεδομένα περίπτωση επαναπατρισμού παράνομα εξαχθεισών αρχαιοτήτων.
