Η οπτική επικοινωνία της επιστήμης, ακόμα κι όταν δεν χρησιμοποιούνταν ο όρος επιστήμη και στη θέση του υπήρχε η Φυσική Φιλοσοφία αλλά και πριν από αυτή, όταν καλλιτέχνες αποτύπωναν στον καμβά, στο χαρτί ή άλλες επιφάνειες μέρος της μεθοδικής για κάποιο σκοπό παρατήρησης των σωμάτων και της φύσης, θεωρείται μέχρι σήμερα δραστικό μέσο μετάδοσης της επιστημονικής πληροφορίας. Ακόμα και η εξοικείωσή μας με τις υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες, που δεν απαιτούν συνήθως χρόνο και κόστος, δεν έχει καταφέρει να υπερκεράσει τη χρησιμότητα της επιστημονικής εικονογράφησης. Με την καταγραφή των λεπτομερειών διαφοροποιούνται ή ταυτοποιούνται τα είδη, γίνονται προσιτές οι έννοιες της επιστήμης. Οι επιστημονικοί εικονογράφοι σχεδιάζουν, συνεργαζόμενοι στενά με τους επιστήμονες, για να φτάσουν στο αντικειμενικό απεικονιστικό αποτέλεσμα. Πλέον, συνδυάζουν παραδοσιακά και σύγχρονα τεχνολογικά μέσα ώστε να αποδώσουν με ακρίβεια την πραγματική εικόνα του δεδομένου.
Έφη Ασημακοπούλου,
Ιστορικός των Επιστημών
