Την επενδυτική πολιτική που ακολουθήθηκε πριν τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, με αποτέλεσμα να υπάρξει σωρεία υπερκοστολογήσεων για διάφορα έργα, τα οποία επιβάρυναν το Δημόσιο με πολλά επιπλέον δισ., κάτι το οποίο συνετέλεσε στο να οδηγηθούμε στην “αγκαλιά” του Μνημονίου του 2010, θυμήθηκε ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ομιλία του στη ΔΕΘ. Το ανησυχητικό είναι ότι εξήγγειλε την επαναφορά της, εάν γίνει πρωθυπουργός.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, “θα υπάρχει μια αδειοδοτική αρχή σε επίπεδο υφυπουργού, η οποία θα έχει ως μόνη αρμοδιότητα να ξεμπλοκάρει όλες τις σημαντικές επενδύσεις. Όπως έγινε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα συντρίψουμε το τέρας της γραφειοκρατίας. Γιατί, όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπάρχει εθνικός λόγος να γίνει έτσι. Και αυτός δεν είναι άλλος από την ανάταξη της χώρας”.
Μεγάλο κόστος
Βέβαια, είναι γεγονός πως μαζί με τη γραφειοκρατία συνετρίβησαν και τα δημόσια οικονομικά, με αποτέλεσμα να υποστούν μεγάλη ζημιά οι πολίτες. Σύμφωνα με μελέτη των ερευνητών της Οξφόρδης Bent Flyvbjerg και Allison Stewart για τις Ολυμπιάδες από το 1960 έως το 2012, υπήρξε υπέρβαση κόστους σε ποσοστό 60% (σε πραγματικές τιμές) και 97% (σε ονομαστικές τιμές) στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Κατά τους ίδιους, η υπέρβαση κόστους και ο δανεισμός για τους Ολυμπιακούς συνέβαλαν στη μεγέθυνση της οικονομικής κρίσης από το 2007 και μετέπειτα.
Την ίδια στιγμή, σε παλαιότερη τοποθέτησή του (2013), ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας ανέφερε ότι το συνολικό ακαθάριστο κόστος ανήλθε στο ποσό των 8,5 δισ. ευρώ!, συμπεριλαμβανομένων τόσο των δαπανών που καλύφθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο (Τακτικός Προϋπολογισμός και Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) όσο και των δαπανών της Οργανωτικής Επιτροπής «Αθήνα 2004».
Κραυγαλέες υπερκοστολογήσεις
Ας δούμε όμως και απτά παραδείγματα κραυγαλέων υπερκοστολογήσεων. Σε έκθεση του υπουργείου Οικονομικών το 2005 αναφέρεται πως η ανακατασκευή του Ολυμπιακού Σταδίου το 1999 είχε κοστολογηθεί 3,9 εκατ. ευρώ. Το 2000 ανήλθε στα 8,8 εκατ. ευρώ, το 2001 στα 23,9 εκατ. ευρώ, το 2002 στα 241,5 εκατ. ευρώ (!), το 2003 στα 356,4 εκατ. ευρώ και το 2004 στα 398,9 εκατ. ευρώ, έχοντας υπερκοστολογηθεί κατά 12.771%!
Αντιστοίχως, το Καυτανζόγλειο της Θεσσαλονίκης, από 1,1 εκατ. ευρώ αρχικό κόστος το 1999, χρειάστηκε τελικά 66,8 εκατ. ευρώ για να οικοδομηθεί επαρκώς και να φιλοξενήσει τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της ελληνικής Ολυμπιάδας, εμφανίζοντας κοστολογική υπέρβαση 6.073%.
Επίσης, το Ολυμπιακό Στάδιο της Πάτρας, από 1,1 εκατ. ευρώ, κόστισε πέντε χρόνια αργότερα, 44,1 εκατ. ευρώ, δηλαδή ποσοστιαία πρόσθετη δαπάνη 4.009%!
