Με βάση την απογραφή του πληθυσμού το 2011 από την ΕΛΣΤΑΤ και με τον προσδιορισμό των νησιών και των χωριών όπως προσδιορίζονταν πριν από το σχέδιο "Καποδίστριας" (Ν. 2539/1997, ΦΕΚ 244 Α') καθορίζονται οι προϋποθέσεις απαλλαγής από το τέλος επιτηδεύματος των φορολογούμενων που ασκούν επιτήδευμα ή ελεύθερο επάγγελμα, σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά κάτω των 3.100 κατοίκων (εκτός εάν πρόκειται για τουριστικούς τόπους).
Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων αποσαφηνίζει με ειδική εγκύκλιο τα περί της επιβολής του τέλους επιτηδεύματος σε χωριά με πληθυσμό κάτω των 500 κατοίκων, καθώς είχαν υπήρχαν ακόμη ερωτήματα για το πώς προσδιορίζονται αυτά με βάση τον "Καποδίστρια", αλλά και με ποια μέτρηση κατοίκων.
Όπως επισημαίνεται, για τη διαπίστωση των πληθυσμιακών εξαιρέσεων από την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος ή την επιβολή μειωμένου τέλους λαμβάνεται υπόψη η τελευταία επίσημη Απογραφή Μόνιμου Πληθυσμού της Χώρας, η οποία είναι αυτή της 9ης Μαΐου 2011, όπως κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 11247/28.12.2012 απόφαση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΦΕΚ 3465 Β’), όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει.
Ακόμη διευκρινίζεται ότι αν κάποιο χωριό δεν αποτελούσε, κατά το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα, από μόνο του κοινότητα και ανήκε διοικητικά σε άλλη κοινότητα ή σε κάποιον δήμο, λαμβάνεται υπόψη για την απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος ο πληθυσμός της κοινότητας (ή αντίστοιχα του δήμου) που υπαγόταν. Ως εκ τούτου, δεν εξετάζεται ο κάθε οικισμός χωριστά, αλλά η κοινότητα που αυτοί συνιστούσαν όλοι μαζί πριν από την εφαρμογή του σχεδίου «Καποδίστριας».
Επίσης τονίζεται ότι σε εξαιρετικές περιπτώσεις που οι φορολογικές αρχές δεν διαθέτουν στοιχεία για την ορθή επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, τότε οι υπόχρεοι φορολογούμενοι, εφόσον διαπιστώσουν λάθος, υποβάλλουν στη ΔΟΥ αίτηση για νέα εκκαθάριση, έτσι ώστε να ελεγχθούν τα πραγματικά περιστατικά.
