Live τώρα    
21°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
18.2°C21.8°C
2 BF 49%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
19 °C
17.0°C20.3°C
2 BF 68%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C16.6°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
17.1°C19.1°C
5 BF 37%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C17.1°C
2 BF 56%
Ο Ταγίπ Ερντογάν ολοκληρώνει την επανάστασή του / Η άλωση της Τουρκίας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ο Ταγίπ Ερντογάν ολοκληρώνει την επανάστασή του / Η άλωση της Τουρκίας

Financial Times

Του Mehul Srivastava

Όταν οι Τούρκοι μαθητές επέστρεψαν στα σχολεία τον Σεπτέμβριο, υπήρχε κάτι καινούργιο στο πρόγραμμα: ένα υποχρεωτικό μάθημα του υπουργείου Παιδείας προς τιμήν αυτού που πολλοί αποκαλούν «δεύτερη επανάσταση» της Τουρκίας.

Το μάθημα περιελάμβανε δύο πατριωτικά βίντεο που είχαν φτιαχτεί βιαστικά και ήταν γεμάτα με αναφορές στην επιτυχή καταστολή από τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου. Το πρώτο βίντεο αρχίζει με τη μορφή του Κεμάλ Ατατούρκ, ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, πάνω από την κόκκινη σημαία της χώρας, και με τη φωνή του κυρίου Ερντογάν που απαγγέλλει τον εθνικό ύμνο. Το δεύτερο βίντεο ίσως είναι πιο χαρακτηριστικό. Μια κινηματογραφική αναπαραγωγή του θριάμβου του Ατατούρκ στην Καλλίπολη το 1915, μια νίκη που έβαλε τα θεμέλια για την ίδρυση της Τουρκίας, μαζί με εικόνες βίας από το περυσινό πραξικόπημα και ενέργειες του κυρίου Ερντογάν που το συνέτριψε. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: ο Ατατούρκ ήταν ο ιδρυτής, ο Ερντογάν είναι ο προστάτης. Αλλά ο φόρος τιμής που αποτίει ο κύριος Ερντογάν στον Ατατούρκ πάει πολύ παραπέρα. Ενώ απορρίπτει πολλές από τις ιδέες του Ατατούρκ -από την απαγόρευση του Ισλάμ στην κυβέρνηση μέχρι τον εναγκαλισμό με τη Δύση- ο κύριος Ερντογάν έχει υιοθετήσει την προσέγγισή του στη διακυβέρνηση. Όπως ο Ατατούρκ, ο κύριος Ερντογάν παρουσιάζει τον εαυτό του ως έναν ηγέτη με σιδηρά γροθιά, του οποίου η εξουσία πηγάζει από τη λαϊκή υποστήριξη και ως έναν μηχανικό που ανασχεδιάζει την κοινωνία ώστε να ανταποκρίνεται στα ιδανικά του.

«Ήταν μια σταδιακή διαδικασία η οποία καλλιεργήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα και τώρα παρουσιάζεται σαν μια δεύτερη επανάσταση ή σαν τον δεύτερο πόλεμο της ανεξαρτησίας» λέει ο Σονέρ Καγιάπταϊ, διευθυντής του τουρκικού ερευνητικού προγράμματος στο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον για την πολιτική στην Εγγύς Ανατολή. Πρόκειται για μια κοινωνική μηχανική τύπου Ατατούρκ, από πάνω προς τα κάτω. Δεν έχει τις ίδιες αξίες, αλλά έχει τις ίδιες μεθόδους. Ο Ατατούρκ που νίκησε τους χριστιανούς και τους ξένους εξακολουθεί να είναι παρών, αλλά όχι εκείνος που απελευθέρωσε τις γυναίκες και δημιούργησε το κοσμικό κράτος».

Η επανάσταση του κυρίου Ερντογάν δεν έχει ολοκληρωθεί. Στις 16 Απριλίου οι Τούρκοι θα ψηφίσουν για την τελευταία πράξη της: ένα δημοψήφισμα που έχει σχεδιαστεί για να δημιουργήσει μια εκτελεστική προεδρία η οποία θα έχει περιβληθεί εξουσίες τις οποίες δεν είχε ούτε ο Ατατούρκ. Με τις περισσότερες κρατικές δομές στα χέρια του ο κύριος Ερντογάν θα είναι σε θέση να εκδίδει διατάγματα τα οποία θα είχε σχεδόν αδύνατο να ανατραπούν από τη Βουλή, ενώ θα επιβλέπει τον προϋπολογισμό, τους διορισμούς δικαστών και υπουργών. Μια νίκη θα παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία σε μια στιγμή που η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με τρομοκρατικές επιθέσεις, αστάθεια στη γειτονική Συρία και αστάθεια στην οικονομία.

Οι επιπλέον εξουσίες θα του δώσουν τα μέσα για να διαμορφώσει τη σύμμαχο του ΝΑΤΟ σε μια χώρα όπως την οραματιζόταν κατά τις πρώτες ημέρες της πρωθυπουργίας του: μια δημοκρατία με ισλαμικά ιδανικά, που υποστηρίζεται από έναν έμπιστο κρατικό μηχανισμό. Ο κύριος Ερντογάν λέει ότι η αλλαγή έπρεπε να είχε έρθει από καιρό. Οι αντίπαλοί του, αποστεωμένοι από τις εκλογικές ήττες ετών, λένε ότι αποδυναμώνει τη Βουλή και επισημοποιεί την πλειοψηφική εξουσία του.

«Ουδείς αισθάνεται ασφαλής»

Στους μήνες που πέρασαν από το πρωινό της 16ης Ιουλίου, όταν ο πρόεδρος εμφανίστηκε στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης στις τελευταίες ώρες του αποτυχημένου πραξικοπήματος, ο κύριος Ερντογάν χρησιμοποίησε ένα όπλο που χρησιμοποιούσε και ο Ατατούρκ: τις εκκαθαρίσεις. Άρχισαν πριν ακόμα ηττηθεί εντελώς το πραξικόπημα, καθώς στασιαστές στρατιώτες κρύβονταν στα δάση και νικημένοι στρατηγοί κατευθύνονταν στα σύνορα. Συνεχίζονται, εφτά μήνες αργότερα. «Οι εκκαθαρίσεις είναι τόσο παλιές όσο η Τουρκία» λέει κάποιος που ήταν κάποτε σύμμαχος του Ερντογάν αλλά πρόσφατα του έκλεισαν την πόρτα του προεδρικού παλατιού στην Άγκυρα. « Αυτές οι εκκαθαρίσεις δεν διαφέρουν. Ο φίλος μου (Ερντογάν) βλέπει μια απειλή, μια αληθινή απειλή και πρέπει να την πολεμήσει. Αυτό που προκαλεί ανησυχία είναι ότι αυτή η απειλή φαίνεται να μην τελειώνει ποτέ και κανένας δεν αισθάνεται ασφαλής».

Ο κύριος Ερντογάν περιγράφει τις εκκαθαρίσεις ως αναγκαίες, μια επώδυνη θεραπεία για τον «καρκίνο» που περισφίγγει το κράτος. Οι πρώτοι στόχοι ήταν κυρίως οι ομάδες των στασιαστών μέσα στον στρατό που κατηγορήθηκαν ότι είναι πιστοί στον Φετουλλάχ Γκιουλέν, έναν ιμάμη που ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ. Πρώην σύμμαχος του Ερντογάν, ο Γκιουλέν και το κίνημά του κατάφεραν να διεισδύσουν στις δομές του κράτους, στην αστυνομία, στη Δικαιοσύνη, στα πανεπιστήμια και στις ένοπλες δυνάμεις. Ο Τούρκος πρόεδρος κατηγορεί τον Γκιουλέν για το πραξικόπημα και χιλιάδες γκιουλενιστές έχουν συλληφθεί, ενώ δεκάδες χιλιάδες έχουν χάσει τις δουλειές τους. Οι φυλακές ξεχείλισαν και οι κρατούμενοι οδηγήθηκαν σε γυμναστήρια σχολείων, συνεδριακούς χώρους και στρατόπεδα.

«Μετά το πραξικόπημα υπήρχαν κάποια περιθώρια για να καθαρίσει το κράτος... ακόμα και η αξιωματική αντιπολίτευση έδειχνε κατανόηση για μια περιορισμένη εκκαθάριση» λέει ο Μουσταφά Ακιόλ, Τούρκος συγγραφέας ο οποίος είναι επισκέπτης καθηγητής στο Wellesley College της Μασαχουσέτης. «Αλλά σύντομα φάνηκε ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το πραξικόπημα σαν ένα πρόσχημα για να χτίσει ένα αυταρχικό καθεστώς, εκκαθαρίζοντας και εξημερώνοντας κάθε θεσμό της χώρας, από τη γραφειοκρατία μέχρι τα πανεπιστήμια».

Ασκώντας έκτακτες εξουσίες

Κατά τα περισσότερα από τα 14 χρόνια του κυρίου Ερντογάν στην εξουσία, μερικές από τις φιλοδοξίες του εμποδίστηκαν είτε από τα οχυρά του κοσμικού καθεστώτος είτε από τους περιορισμούς ενός συντάγματος που επιχειρούσε να περιορίσει τις υπερβολές ενός και μοναδικού πανίσχυρου ηγέτη. Απελευθερώθηκε από αυτά τα δεσμά με τις έκτακτες εξουσίες που εφαρμόστηκαν μετά το πραξικόπημα.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία όπως υποσχέθηκαν ανώτεροι υπουργοί δεν θα διαρκούσε περισσότερο από 90 ημέρες αλλά παραμένει σε ισχύ, προσέφερε στον κύριο Ερντογάν την εξουσία να κυβερνά με διατάγματα. Οι αποφάσεις του γίνονται νόμος με τη δημοσίευση στην άλλοτε δυσνόητη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Ακόμα και το Συνταγματικό Δικαστήριο έχει υποβαθμιστεί, αναφέροντας ότι δεν έχει την εξουσία να εξετάζει ή να ανατρέπει τα διατάγματα του κυρίου Ερντογάν. Επί προηγούμενων κυβερνήσεων το δικαστήριο είχε διαφορετική άποψη.

Τώρα κάθε πρωί η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύει ειδήσεις για αυτά που μέλλεται να υποστούν οι αντίπαλοι και οι επικριτές του κυρίου Ερντογάν. Οι ακαδημαϊκοί που αμφισβητούν το δημοψήφισμα απολύονται, οι εφημερίδες που τον αντιπολιτεύονται κλείνουν, οι δημοσιογράφοι που τον ενοχλούν χάνουν τις δουλειές τους, οι επιχειρήσεις που κατηγορούνται από εκείνον για απιστία αντιμετωπίζουν κατασχέσεις των περιουσιακών στοιχείων τους, οι δάσκαλοι που κατηγορούνται από τον ίδιο για συμπαράσταση προς τους Κούρδους αυτονομιστές απολύονται.

«Θα σας μιλούσα ελεύθερα και ανοιχτά, αλλά δεν θέλω να δω το όνομά μου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» μου είπε πριν από τρεις εβδομάδες ένας γνωστός ακαδημαϊκός ο οποίος αντιτίθεται στις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν. Ύστερα από τρεις ημέρες το όνομά του βρέθηκε στην Εφημερίδα, έτσι κι αλλιώς, με αποτέλεσμα να χάσει τη δουλειά του, τη σύνταξή του και να στερηθεί το διαβατήριό του.

Μεμονωμένα, τα διατάγματα φαίνεται να έχουν μικρές επιπτώσεις: το ένα απαγορεύει τις χρεοκοπίες, ένα άλλο αλλάζει τη διαδικασία υποβολής αίτησης για εργασία στο Δημόσιο. Αλλά στο σύνολό τους δημιουργούν ένα νομικό πλαίσιο με το οποίο ο κύριος Ερντογάν κατάφερε να υποτάξει τους θεσμούς και να δημιουργήσει ελλείψεις προσωπικού τις οποίες έσπευσαν να καλύψουν οι οπαδοί του.

Στελέχη του Δημοσίου απολύονται και οι δουλειές τους δίνονται σε εκείνους που θεωρούνται πιστοί στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) που είχε αρχηγό τον κύριο Ερντογάν, σύμφωνα με τον υπεύθυνο για τις προσλήψεις σε ένα μεγάλο υπουργείο. « Παίρνεις την αίτηση και χωριστά παίρνεις μια συστατική επιστολή από το κόμμα» λέει. «Αυτό είναι. Και σε δυο ημέρες χτυπά το τηλέφωνό σου για την αίτηση».

Η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως -μαζί με μια εύκαμπτη Δικαιοσύνη- χρησιμοποιείται επίσης για την αναδιανομή του εθνικού πλούτου. Περιουσιακά στοιχεία αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατασχέθηκαν από επιχειρηματίες που κατηγορήθηκαν ότι είναι πιστοί στον κύριο Γκιουλέν. Για περισσότερο από μια δεκαετία οι ίδιοι επιχειρηματίες ευημερούσαν όταν οι κύριοι Γκιουλέν και Ερντογάν ήταν σύμμαχοι εναντίον των κοσμικών ελίτ, κερδίζοντας συμβάσεις με το Δημόσιο. Τώρα που ο κύριος Γκιουλέν και οι οπαδοί του έχουν ανακηρυχθεί τρομοκράτες, οι επιχειρήσεις τους ανήκουν στο κράτος και βγαίνουν στο σφυρί πηγαίνοντας ανθρώπους που σπεύδουν να διακηρύξουν την αφοσίωσή τους στον κύριο Ερντογάν. Ο Γκαλίπ Οζτούρκ, ιδιοκτήτης εταιρείας λεωφορείων αξίας περίπου 100 εκατομμυρίων δολαρίων, σκοπεύει να καταθέσει προσφορά για την εξαγορά των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας Koza Ipek, ενός μεγαθηρίου του οποίου οι εισηγμένες μετοχές έφταναν κάποτε σχεδόν στα 6 δισεκατομμύρια δολάρια. Το μεγαλύτερο προσόν του είναι η επιθυμία του να ευχαριστήσει τον κύριο Ερντογάν και να κάνει το θέλημά του, όπως ο ίδιος κόμπασε στα τοπικά ΜΜΕ.

Στις 5 Φεβρουαρίου η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως είχε ακόμα μεγαλύτερα νέα. Οι συμμετοχές του τουρκικού Δημοσίου σε μεγάλες εισηγμένες εταιρείες, που ανέρχονταν σε δισεκατομμύρια δολάρια, θα μεταφέρονταν εν μία νυκτί σε ένα επενδυτικό ταμείο. Το ίδιο και μια πιστωτική γραμμή 815 εκατομμυρίων δολαρίων που είχε προσφερθεί σε έναν άλλο κρατικό φορέα, ο οποίος τώρα επρόκειτο να τεθεί υπό τη διοίκηση του ταμείου. Στο Δ.Σ. του ταμείου βρίσκεται ο Γιγκίτ Μπουλούτ, ένας σύμβουλος ο οποίος είχε προειδοποιήσει ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει μπει στο στόχαστρο δολοφόνων που θα χρησιμοποιήσουν... τηλεπάθεια. Τα περιουσιακά στοιχεία του ταμείου θα χρησιμοποιηθούν για να συγκεντρωθούν κεφάλαια ώστε να υλοποιηθούν αυτά που ο Ερντογάν έχει περιγράψει ως τα «τρελά σχέδιά» του, όπως τα μεγάλα έργα υποδομής που έχουν σημαδέψει την πρωθυπουργία του: το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του κόσμου, μια διώρυγα που θα ανταγωνίζεται τον Βόσπορο και τρένα υψηλής ταχύτητας.

«Όλα αυτά τα χρόνια στην εξουσία ο Ερντογάν αισθανόταν ότι θα έπρεπε να μετακινήσει βουνά για να κάνει ακόμα και τα πιο απλά πράγματα» λέει ένας πρώην σύμμαχός του. «Ακόμα και όταν έγινε πρόεδρος, αισθανόταν σα να είναι στην αντιπολίτευση, ότι το σύστημα είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να τον εμποδίζει να κάνει το παραμικρό. Όλα αυτά άλλαξαν στις 15 Ιουλίου και τώρα αισθάνεται επιτέλους ελεύθερος να κάνει αυτό που θέλουν οι υποστηρικτές του».

Ο κύριος Ερντογάν χρειάστηκε μια δεκαετία για να καταργήσει την απαγόρευση της μαντίλας στο Δημόσιο, μια κίνηση που υποστήριξε η πλειονότητα της χώρας ενάντια στις επιθυμίες του κοσμικού κατεστημένου. Μόλις την περασμένη εβδομάδα κατάφερε να καταργήσει την απαγόρευση της μαντίλας και στις γυναίκες στο στρατό. « Πρόκειται για το καλύτερο παράδειγμα του πώς αντιλαμβάνεται την αντιπαλότητα του κράτους, κάτι τόσο απλό όπως μια μαντίλα» λέει ο πρώην σύμμαχός του. «Τώρα μπορεί να κάνει πολύ μεγαλύτερα πράγματα».

«Μακρύς αγώνας»

Πάνω σε έναν λόφο της Άγκυρας βρίσκεται το συγκρότημα του προεδρικού μεγάρου όπου ζει και εργάζεται ο κύριος Ερντογάν με τις οροφές της σελτζούκικης αρχιτεκτονικής και τους μιναρέδες ενός τζαμιού. Παρότι έχει επικριθεί σφοδρά για το σουλτανικό κόστος κατασκευής (υπολογίζεται σε 600 εκατ. δολάρια) και για το μέγεθός του (περίπου 30 φορές μεγαλύτερο από τον Λευκό Οίκο), το προεδρικό μέγαρο είναι ανοιχτό για το κοινό που θέλει να συναντηθεί με αξιωματούχους ή να επισκεφθεί το γειτονικό τζαμί. Οι κοινόχρηστοι χώροι είναι γεμάτοι από πορτρέτα του κυρίου Ερντογάν, ο οποίος χαιρετά πλήθη και κόβει κορδέλες.

Μέσα στο παλάτι, ένας σύμβουλος του κυρίου Ερντογάν υπερασπίζεται το δημοψήφισμα σαν ένα βήμα με το οποίο ο πρόεδρος θα είναι περισσότερο υπόλογος στον τουρκικό λαό. «Οι επικριτές από το εξωτερικό, από τη Δύση, θεωρούν ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση που διψά για εξουσία. Αλλά στο εσωτερικό εμείς θεωρούμε ότι πρόκειται για έναν διαρκή αγώνα» λέει. «Είναι ένας μακρύς, διαρκής αγώνας: με τους κεμαλιστές, με τους κοσμικούς, με τους γκιουλενιστές. Η ισχύ τους δεν κατέρρευσε απότομα, προσπάθησαν σε κάθε βήμα να εμποδίσουν τον πρόεδρο να υλοποιήσει εκείνα για τα οποία εξελέγη». Για τον κύριο Ερντογάν, λέει, το παλάτι είναι ένα σύμβολο της νίκης εναντίον των «παλαιών» θεσμών που προσπάθησαν να αντιταχθούν στη βούληση του λαού. Μας έδειξε μια αραβική επιγραφή πάνω από την είσοδο, ένα απόσπασμα από το Κοράνι. «Ειρήνη σε εσένα για όσα κατάφερες με υπομονή» γράφει. «Η τελειότητα είναι η τελευταία κατοικία».

Αντιπαράθεση με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Υπάρχει ένας θεσμός ο οποίος, θεωρητικά, ανταγωνίζεται την προεδρία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: το Συνταγματικό Δικαστήριο. Για περισσότερο από μια δεκαετία, ήταν αγκάθι στο πλευρό του. Προκάλεσε την οργή του κυρίου Ερντογάν γιατί με απόφασή του αφέθηκε ελεύθερος ο Τσαν Ντουντάρ, ο πιο γνωστός δημοσιογράφος της χώρας, ο οποίος είχε προφυλακιστεί εν όψει της δίκης του. Ο κύριος Ντουντάρ, τότε αρχισυντάκτης της εφημερίδας “Τζουμχουριέτ” (Δημοκρατία), είχε φυλακιστεί μαζί με έναν συνάδελφό του ύστερα από αγωγή του κυρίου Ερντογάν. Θα συμμορφωθώ με την απόφαση για την απελευθέρωσή του αλλά δεν τη σέβομαι, είχε πει τότε ο κύριος Ερντογάν.

Λίγες ημέρες μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου ο κύριος Ερντογάν χρησιμοποίησε τις έκτακτες εξουσίες για να εξουδετερώσει το δικαστήριο. Δύο από τους 17 δικαστές φυλακίστηκαν ως ύποπτοι για διασυνδέσεις με τον Φετουλλάχ Γκιουλέν. Ένας από τους αντικαταστάτες τους είχε εργαστεί ως σύμβουλος του προέδρου.

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι είναι αναρμόδιο να κρίνει τις προσφυγές εναντίον των διαταγμάτων Ερντογάν, μια θέση που βρίσκεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις του κατά τη δεκαετία του 1990. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) χιλιάδες πολίτες, γιατί θα πρέπει προηγουμένως να έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα στην Τουρκία. Το δικαστήριο έχει αρνηθεί ακόμα και να ορίσει ημερομηνίες για υποθέσεις όπως εκείνη που αφορά τον Σελαχετίν Ντεμιρτάς, τον Κούρδο ηγέτη που βρίσκεται στη φυλακή για παραπάνω από τρεις μήνες χωρίς δίκη.

Την περασμένη εβδομάδα το ΕΔΑΔ παρενέβη. Όρισε ακρόαση για την υπόθεση των αδελφών Αχμέτ και Μεχμέτ Αλτάν, που είναι και οι δύο συγγραφείς και έχουν φυλακιστεί με την κατηγορία ότι υποστήριξαν το πραξικόπημα. Η απόφαση του ΕΔΑΔ να ορίσει ακρόαση για την υπόθεση ήλθε μετά τις επικρίσεις της Ε.Ε. και του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις εκκαθαρίσεις, και θέτει το ανώτατο δικαστήριο της Ευρώπης σε πορεία σύγκρουσης με τον ισχυρότερο άνδρα της Τουρκίας. Μια απόφαση υπέρ της απελευθέρωσης των αδελφών Αλτάν, για παράδειγμα, θα δημιουργούσε δεδικασμένο για χιλιάδες από τους φυλακισμένους που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο - μια εξέλιξη που θα έθετε σε νέα δοκιμασία τη βεβαρημένη σχέση του κυρίου Ερντογάν με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL