Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
22.0°C25.2°C
3 BF 51%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.8°C25.4°C
2 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.9°C21.6°C
4 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
20.4°C20.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.9°C24.0°C
0 BF 33%
6 Δεκεμβρίου 2008. Σημείο χωρίς επιστροφή
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

6 Δεκεμβρίου 2008. Σημείο χωρίς επιστροφή

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008, λίγο πριν τις 9 το βράδυ. Έκτακτα δελτία: "Πυροβολισμοί στα Εξάρχεια μετά από συμπλοκή αναρχικών με αστυνομικούς. Ένας μαθητής νεκρός". Την ίδια ώρα sms στα κινητά: "Δολοφονία 15χρονου από αστυνομικό Τζαβέλα και Μεσολογγίου". Η τότε ΕΡΤ γλεντούσε... στην υγειά μας. Λίγα λεπτά αργότερα, τα πράγματα ξεκαθαρίζουν. "Ειδικός φρουρός δολοφόνησε αναίτια έναν μαθητή. Μαζεύεται κόσμος".

Τα πρώτα οδοφράγματα, τα ΜΑΤ βγαίνουν στους δρόμους, συγκρούσεις, ερωτήματα, οργή, πόνος. Κι άλλος κόσμος συγκεντρώνεται στα Εξάρχεια, στην Ομόνοια, στο Μοναστηράκι, στις πλατείες σε όλη την Ελλάδα. Η κανονικότητα είχε διαρραγεί. Το αστάθμητο που συμπύκνωσε όλες τις αντιφάσεις της κοινωνίας, τα αδιέξοδα και τη βουβή έως τότε απόγνωση της νεολαίας θα έβαζε τέλος, οριστικό και αμετάκλητο, στη φυσιολογική αναπαραγωγή του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης.

"Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι" έγραφε η αφίσα της Νεολαίας Συνασπισμού τότε. Ορθώς. Η σφαίρα του Κορκονέα στην καρδιά του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν η θρυαλλίδα για ένα πρωτοφανές ξέσπασμα. Ήταν η αφορμή για μια ξαφνική, αλλά όχι αναπάντεχη, βίαιη και οργισμένη σε πολλές περιπτώσεις έκφραση μιας γενιάς που οδηγούταν με ταχείς ρυθμούς στο περιθώριο. Ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας που έβλεπε τις σταθερές των προηγούμενων ετών να καταρρέουν στη χαραυγή της οικονομικής κρίσης. Βλέποντας τις τράπεζες να ανακεφαλοποιούνται την ώρα που οι ίδιοι φτωχοποιούνταν. "Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες" ήταν το σύνθημα που δονούσε τους δρόμους.

Μια νεολαία που είχε αποκτήσει την ταμπέλα της "γενιάς των 700 ευρώ", με την επισφάλεια και την εργασιακή ανασφάλεια να ξεκινούν, τότε, να κανονικοποιούνται. Που βίωνε την περιθωριοποίηση αλλά και την καταστολή. Οι μνήμες της ακραίας αστυνομικής βίας κατά του κινήματος ενάντια στο άρθρο 16 δύο χρόνια πριν ήταν νωπές. Οι εικόνες της "ζαρντινιέρας" στη Θεσσαλονίκη στοίχειωναν όσους είχαμε βρεθεί στους δρόμους έναν χρόνο πριν.

Την ίδια ώρα, η οσμή της διαπλοκής είχε αρχίσει να βαραίνει το πολιτικό σύστημα. Δομημένα ομόλογα, Ζαχόπουλος, Βατοπαίδι έριχναν βαρύ πέπλο πάνω από την κυβέρνηση της Ν.Δ., σπρώχνοντας ακόμη πιο μακριά τους νέους και τις νέες.

Το βράδυ εκείνου του Σαββάτου, δέκα χρόνια πριν, οι συγκρούσεις ήταν σκληρές. Τις επόμενες ημέρες εκατοντάδες χιλιάδες, μαθητές, φοιτητές και όχι μόνο γέμισαν τους δρόμους μπροστά από τα αστυνομικά τμήματα ζητώντας δικαιοσύνη. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που ακόμη και ηλικιωμένοι άνθρωποι από τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών τους γιούχαραν ή πετούσαν νερά στους αστυνομικούς που έπνιγαν στα δακρυγόνα τις πορείες.

Ήταν εξέγερση. Αυθόρμητη, αντιφατική, πολύπλευρη. Υπήρξαν βία, μολότοφ και πέτρες. Υπήρξαν λουλούδια, νεράντζια στα Α.Τ., ειρηνικές συμβολικές διαμαρτυρίες και δημιουργικότητα. Άλλωστε, ποτέ μια εξέγερση δεν μπορεί να είναι γραμμική, ούτε με ενιαίο χαρακτήρα.

Την Κυριακή η Αθήνα φλέγεται. Η πόλη βρίσκεται κάτω από ένα σύννεφο χημικών και καμένων υλικών με επίκεντρο τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, που πνίγεται από τον κόσμο. Τη Δευτέρα οι μαθητές αρνούνται να μπουν για μάθημα και οργανώνουν διαδηλώσεις, περικυκλώνουν αστυνομικά τμήματα. Οι επόμενες ημέρες είναι οι σύγχρονες "μέρες της φωτιάς". Απεργίες, καταλήψεις σχολείων, πολιτικές εξελίξεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Συνασπισμός τάσσονται στο πλευρό των διαδηλωτών, απορρίπτοντας εξαρχής τις πρακτικές τυφλής βίας, επιχειρώντας να θέσουν ένα πολιτικό πλαίσιο αγώνα και διεκδίκησης και να οργανώσουν τις αντιστάσεις της κοινωνίας. Μια επιλογή για την οποία βρέθηκαν στο στόχαστρο των πολιτικών τους αντιπάλων και των ΜΜΕ, με θλιβερό πρωταγωνιστή το ΚΚΕ, που μιλούσε για σύνδεση τους με τους κουκουλοφόρους και την "επανάσταση του... κουραμπιέ".

Δέκα χρόνια μετά, η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτελούν το σημείο τομής. Την ασυνέχεια που άνοιξε τον δρόμο για μια περίοδο αναδιαπραγμάτευσης των συσχετισμών, κοινωνικών και πολιτικών, που έφερε στο προσκήνιο την κρίση νομιμοποίησης του έως τότε πολιτικού συστήματος. Που ανέδειξε τα αδιέξοδα της νεολαίας. Αντιφάσεις και συγκρούσεις που αναδείχθηκαν τα επόμενα χρόνια της κρίσης. Η 6η Δεκέμβρη του 2008 ήταν το σημείο χωρίς επιστροφή.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL