Επιχείρηση αποπροσανατολισμού από το πράσινο φως του EuroWorking Group για τη μη περικοπή των συντάξεων επιδιώκουν συντονισμένα κεντρικά στελέχη της Ν.Δ. στηλιτεύοντας “το επιζήμιο υπερπλεόνασμα” και “την αποτυχία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της φτώχειας”!
Η εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. Μαρία Σπυράκη επεσήμανε (ΣΚΑΪ) πως “βεβαίως και δεν θα περικοπούν οι συντάξεις, γιατί ήταν ένα αχρείαστο μέτρο”. Παρ’ όλα αυτά καταφέρθηκε κατά της “συνταγής των υπέρογκων πλεονασμάτων” θέτοντας το ερώτημα: “μπορείτε να μου πείτε γιατί δημιουργήθηκε αυτό το υπερπλεόνασμα και τι αντανάκλαση έχει αυτό στην ανάπτυξη της χώρας; ” Επεσήμανε δε πως "η κυβέρνηση, με βάση το δόγμα του Χότζα, με την υπερφορολόγηση και την αφαίρεση και του τελευταίου ευρώ από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, εμφάνισε ένα υπέρογκο υπερπλεόνασμα.”
Τρομάζουν από το κοινωνικό μέρισμα
Επιπλέον, ο τομεάρχης Οικονομικών της Ν.Δ. Χρήστος Σταϊκούρας, προσπερνώντας το γεγονός ότι τα υψηλά πλεονάσματα δημιουργούν δημοσιονομικό χώρο για τη διάσωση των συντάξεων, ισχυρίστηκε πως “η κυβέρνηση έχοντας ως μοναδικό στόχο να παρουσιάσει ένα αχρείαστο υπερπλεόνασμα, εκτός της υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, συνεχίζει να στερεί σημαντική και απολύτως απαραίτητη ρευστότητα για την πραγματική οικονομία, υπονομεύοντας την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας». Πρόσθεσε δε, με αφορμή τα προσωρινά στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού για την περίοδο Ιανουαρίου - Οκτωβρίου 2018, πως "για ακόμη έναν μήνα, είμαστε στο ίδιο κακοπαιγμένο έργο θεατές”...
Σε ανάλογο πνεύμα, ο τομεάρχης Εργασίας της Ν.Δ. Γιάννης Βρούτσης και ο αναπληρωτής τομεάρχης Θεόδωρος Καράογλου ισχυρίστηκαν ότι «τα στοιχεία της Eurostat για την αντιμετώπιση της φτώχειας στην Ευρώπη καταδεικνύουν την απόλυτη ανεπάρκεια της κυβέρνησης ακόμη και στο ζήτημα της αντιμετώπισης της φτώχειας, δηλαδή στον πυρήνα του κοινωνικού κράτους". Αμφισβητώντας δε την κοινωνική σημασία του κοινωνικού μερίσματος ισχυρίστηκαν πως “αποδεικνύεται τελικά ότι ακόμα και όσα από τα χρήματα των υπερπλεονασμάτων 'επιστρέφονται' στους πολίτες ως κοινωνικές παροχές, δεν εξυπηρετούν τον σκοπό που θα έπρεπε. Δηλαδή την ανακούφιση των αδύναμων και των φτωχών”.
